خیلی به خودش می‌رسد...

یا نور

با آب و تاب گفت : خانم فلانی تازگی بوتاکس کرده. خیلی به خودش می‌رسد.

گفتم : چی؟؟

گفت : خیلی به خودش می‌رسد. بدون آرایش بیرون نمی‌رود. رژ صورتی کمرنگ حتماً باید روی لبانش باشد. هفته ای یکبار حتماً می‌رود آرایشگاه فرم ابرویش بهم نخورد. قبل از بیرون آمدن از خانه، تمام قد توی آیینه نگاه می‌کند تا مبادا لباس هایش چروک باشند. هر روز می‌رود حمام و بعدش موهایش را حتماً ژل می‌زند. کرم صورت و کرم زیر چشم هرکدام جدا هر روز حتماً می‌زند. ماهی یکبار هم می‌رود پاکسازی صورت. شب های جمعه با دوستانش می‌روند باغ تفریح تا روحیه اش سرحال بماند. پاساژ گردی و کافی شاپ هم همیشه توی برنامه اش هست. وای خوش به حالش خیلی به خودش می‌رسد!

با آب و تاب می‌گویم: خانم فلانی دوباره از مشهد آمده. خیلی به خودش می‌رسد.

می گوید : چی؟؟؟

می گویم: خیلی به خودش می‌رسد. بدون خواندن چهارقل و آیه الکرسی بیرون نمی‌رود. ذکر صلوات حتماً باید روی لبش باشد. هفته ای یکبار حتماً می‌رود مسجد تا فرم دلش بهم نخورد. قبل از بیرون آمدن از خانه، تمام قد توی آیینه قلبش خودش را می‌بیند تا مبادا نیّاتش چروک باشند. روزی پنج بار دوش نماز می‌گیرد و بعدش موی دلش را حتما ژل تعقیبات و دعا  می‌زند. تلاوت روزانه قرآن و زیارت آل یس و زیارت عاشورا، هرکدام را جدا حتماً می‌خواند. ماهی یکبار هم می‌رود حرم حضرت احمد موسی ع زیارت. شب های جمعه با دوستانش می‌رود دعای کمیل تا روحیه اش سرحال بماند. دعای توسل و گلزار شهدا هم همیشه توی برنامه اش هست. وای خوش به حالش خیلی به خودش می‌رسد!

می‌خواستم بگویم راستی کدام "خود" منظورت بود؟ "خود" خاکی یا "خود" افلاکی؟ که چپ چپ نگاهم کرد و رفت.