داستان منو پسر خاله

شاید الان احساس کنی با هم خوشبخت میشی ولی در آینده تو باید برای این آقا مادری کنی اون سنش میره بالا تو هنوز جونی .به مشکل میخورید همش باید شما از خود گذشتگی کنی و مطمین باش به تفاهم نمیرسید. الان معلومه اگر چند نفر آدم کنار هم بنشینند از سنهای مختلف مبینید که چقدر به انواع آدمها تفاهم دارید اصل و مهم زندگیه تو شرایط یکسان.به شما پیشنهاد میکنم اینقدر خوش بین نباشید.بنظر من  تو ازدواج خصوصا قبل ازدواج پیشنهاد میکنم بدبین باشید تا خلافش ثابت شه درسته نصیحت کردن سخته مخصوصا برای کسی که عاشق هست ببینید عقلتون چی میگه نگاه به دلتون نکنید.موفق باشید

11سال اختلاف سنی یعنی 1دهه تفاوت نظر

یعنی تو دلت میخائ گاهی اوقات جوونی کنی اون میگه نه حوصلشو ندارم

یشتر حکمه پدر رو برات میتونه داشته باشه تا همسر

بنظرم خسته میشی بعد از یمدت

ون این اختلاف سنی خیییییییییییلی زیاده 

فکرتون باهم خیلی متفاوته

از پسر خالتون بخواید مدتی صبر کنه (اگه واقعا شما رو می خواد)

رابطتون رو هم قطع کنید و سعی کنید هیچ ارتباطی نداشته باشید و ببیند ایشون پس از مدتی چه واکنشی نشون میدن؟ چقدر میتونن شما و شرایط شما رو درک کنن

ضمن این فرصت شما تلاش کنید راه های شناخت همسر رو فرا بگیرید و همچنین از یک مشاور کمک بگیرید تا بفهمید واقعا به بلوغ فکری رسیدین یا خیر

این که خود شما بگین به بلوغ رسیدین ملاک نیست ،اگر برای خودتون و زندگیتون ارزش قائلین حتما این کار رو انجام بدین

ما آدمها در هر سنی احساس کامل بودن می کنیم و این یکی از خطاهای شناختی ماست.

اگر واقعا اون بلوغ لازم رو داشتید بعد با کمک مشاور با خانوادتون صحبت کنید یا بخواین مشاور با اون ها صحبت کنه

مشکل شما مثل اکثر بچه های ایرانی عدم ایجاد ارتباط درست با والدین خصوصا پدره

اگر واقعا شرایط ازدواج رو داشتین محکم و با حفظ احترام و کرامت والدین با اونها صحبت کنید و بخواین در این مسیر شما رو کمک کنن تا انتخاب درستی داشته باشید و از رفتارهای بچگانه و لج لجبازی پرهیز کنید که فقط باعث شکست شما میشه

والدین شما باید شخصیت و شعور یک دختر بالغ رو در شما ببینند پس ابدا رفتار بچگانه نداشته باشید،بزرگ و بزرگ منشانه رفتار کنید و این رفتار رو در خودتون نهادینه کنید نه اینکه برای خانوادتون فیلم بازی کنید واقعا مثل یک دختر  با شعور و شخصیت و منش بزرگوارانه که دیگران رو تحت تاثیر رفتار خودش قرار می ده رفتار کنید.

بیتابی نکنید که نشانه عدم رشد شخصیتی شماست

به خدای متعال توکل کنید و ان شاالله اگر به صلاحتون باشه همه چیز درست میشه

موفق باشید

سلام

مشکل شما با توجه به اینکه گفتید از تناسبهای لازم ازدواج برخوردارید،جلب رضایت والدین که شما باید در این راستا تلاش خودت و بکنی فلذا این مطالب بدقت مطالعه کنید ،و به والدین تون بگید که تفاوت سنی در حالی که پسر نخواد شمارا بچه ببینی و اینکه اختلاف سنی به اختلاف در علایق و سلایق منجر نشه ،مشکلی ایجاد نمی کنه

خیلی از جوونا مشکل شما رو دارن که احساس می کنن پدر مادرشون اونا رو درک نمی کنن و حرف حرف خودشونه و به حرف بچه شون گوش نمی دن اونجایی که حق با پدر مادراست که هیچ، اما اونجا که مثل مورد شما حق با جوونا است و از حرفای منطقی هم کاری بر نمیاد جوونا بازم نباید از پا بشینن و منتظر باشن ببینن چی می شه بلکه باید کانال منطق رو عوض کنن و از راه تاثیر گذاری احساسی وارد بشن و نهایت تلاششون رو برای راضی کردن اونا از این طریق انجام بدن

اینکه جوونا می گن پدر مادر ما اصلا راضی نمی شن کاملا نادرسته  به نظر من جوونا به قدرت خودشون در ایجاد تغییر در والدین واقف نیستن وگرنه راضی کردن اونا خیلی سخت نیست مشکل اینه که جوونا بلد نیستن چه کار کنن

اولین مطلب اینکه یه اصل کلی هست که خیلی جاها به درد می خوره که پیروزی از آن کسی است که بیشتر مقاومت کنه به قول معروف: صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند یا بر اثر صبر نوبت ظفر آید نتیجه اینکه اگه کسی مقاومت کنه و از میدون در نره غلبه اش بر طرف مقابل حتمیه

اینجا هم همینه اگه جوونا از این اصل استفاده کنند و پای کار وایستن خیلی زودتر از اونی که فکرشو  می کنن سد مقاومت پدر مادرها فرو می ریزه و تسلیم خواست به حق فرزندشون می شن

دومین اصل مهم، اصرار محترمانه بر خواست خوده، چه به صورت مستقیم یا کنایه ای و چه با گفتار یا با سکوت

نگید که پدر مادر ما نفوذ ناپذیرن و هرچه اصرار کنیم فایده نداره ، چون عرض می کنم آب که نرم ترین جسمه وقتی که به صورت مداوم پایین می ریزه، سنگ به اون محکمی رو سوراخ می کنه در حالی که نه گفتار شما از اب نرم تره و نه دل پدر مادر از سنگ سخت تر

یه خورده از عاشقها یاد بگیرید گرچه کارشون درست نیست اما ببینید چه طور پدر مادر رو راضی می کنن این قدر به انحاء مختلف اصرار می کنن تا اینکه پدر مادرشون راضی بشن

اصل سوم هم اینه که تمام کارهایی که جوون انجام میده باید محترمانه و بدون اوقات تلخی و یا درگیری باشه چون حرمت پدر و مادر بسیار زیاده و کسی حق نداره اونو بشکنه و بلکه برعکس در طول این مدت محبت و ملاطفت او با پدر و مادر باید زیادتر بشه

اما کارهایی که جوون با صبر و استقامت و اصرار محترمانه بر اونا می تونه به هدفش برسه :  

        - طرح درخواست خود با استفاده از هر فرصتی که دستش بیاد چه به صورت خصوصی به اینکه هروقت یکیشون رو تنها گیر بیاره سفره دلشو باز کنه و حرفشو بزنه و یا به صورت عمومی به اینکه این قدر بگه که حرفش نقل مجالس خانوادگی بشه(البته مواظب باشه که حالت مضحکه یا تمسخر پیدا نشه که چیزی جز ضایع شدنش رو به همراه نداره)  
        - اثر گذاری بر یکی از والدین و فرستادنش به سراغ دیگری
        - ادامه دادن با سکوت زبون دار در صورت نهی قهر امیز والدین از حرف زدن  
        - اگه می دونن چه کسی رو می خواد طوری رفتار کنه که به اطرافیان القا بشه که عشق دیوونه و شیداش کرده و هی تکرار کنه که : یا او یا هیچکس 
        - ببینه رگ خواب والدین و نقطه اثر پذیریشون کجاست از همونجا وارد بشه مثلا اگه به غذا خوردن او یا لاغر شدنش حساسند یه کاری کنه بگن از بس غصه خورده لاغر شده  
       - از مظلوم  نمایی غافل نشه مثلا بگه من که براتون مهم نیستم وگرنه ناراحتی منو نمی تونستید تحمل کنید 
        - اگه این مراحل افاقه نکرد می تونه از راه گوشه گیری، غذا نخوردن طولانی و ابراز افسردگی و ناراحتی شدید و حتی گریه کردن سعی کنه احساساتشون رو تحریک کنه

پدر مادرها قلب رئوفی دارن وقتی این طور فرزند رو مثل اسپند روی آتش ببینند بعیده که ساکت بشینن و بازم بگن "نه"

موفق باشید