سلام وقت بخیر
دخترم ۲ سال و ۹ ماهشه ،الان به شدت پرخاشگر شده کاملا عصبانیه و اینکه اصلا خودش سر خودشو گرم نمیکنه همش میخواد بیرون باشه تو خونه با اسباب بازیاش بازی نمیکنه و این دو موضوع خیلی ناراحتم میکنه نمیدونم باید چیکار کنم .
----------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
به نام خدا
سلام خدمت شما همراه گرامی. از اینکه به ما اعتماد کردید و سؤالتان را با ما در میان گذاشتید، متشکرم
از سؤال شما اینطور برداشت کردم که پرخاشگری دختر کوچکتان شما را کلافه و ناراحت و حتی نگران کرده است.
ناراحتی شما را درک میکنم و بابت اینکه به دنبال حل مشکل از راه درست هستید، شما را تحسین میکنم.
قبل از اینکه بخواهید از روش یا تکنیکی برای اصلاح رفتار فرزندتان استفاده کنید، خوب است که کمی بیشتر، در مورد علت و چرایی این رفتار او تفکر دقت کنید.
معمولاً در چه مواقعی پرخاشگری دارد؟
آیا از آزادی کافی که متناسب با سنش به آن نیاز دارد، برای بازی کردن در خانهٔ خودتان برخوردار است؟ یا به دلایل مختلف، در خانه محدودیتهای زیادی برای او وجود دارد؟
آیا شما وقت زیادی برای سرگرم کردن و بازی کردن با او اختصاص میدهید؟
یا اینکه زیاد او را بیرون میبرید که به این کار عادت کرده است؟
به طور معمول، واکنش و برخورد شما در این موقعیتهایی بابت آنها ناراحت هستید، چیست؟
چند وقت است که این رفتارها را دارد؟ آیا جدیداً اینطور شده یا از سن کمتر هم همینطور بوده است؟
آیا اتفاق یا تغییر خاص و جدیدی، منجر به تغییر رفتار او شده است؟
اینکه میفرمایید پرخاشگر است؛ یعنی چه؟ مثلاً آیا جیغ و داد زیاد دارد؟ یا به خودش یا دیگری آسیب میزند؟ و...
خوب است در پیام دیگری به این سؤالات که جنبهٔ تکمیلی دارد و میتواند برای درک و شناخت بهتر نسبت به علت ایجاد مشکل و در نتیجه حل آن، هم به بنده و هم به خود شما کمک کند، در پیام دیگری پاسخ دهید.
به طور کلی، هر رفتار کودک، نشان دهندهٔ نیازی در اوست که کودک برای ابراز آن نیاز، متناسب با درک خودش، ممکن است رفتارهایی که بعضاً به عنوان رفتار منفی شناخته میشود را بروز دهد.
- خیلی اوقات، این نوع رفتارهای کودک، برای درخواست و ابراز نیازش به استقلال و خودمختاری است. اگر کودک، که به اقتضای طبیعت و فطرتش، به خصوص در این سنین، زیاد محدود شود، امر و نهی و کنترل شود و آزادی کافی به او داده نشود، آن احساس ناراحتی و شاید خشمی که بهخاطر این موضوع دارد را، با رفتار پرخاشگرانه یا لجبازی بروز میدهد.
- در این سن که احتمالاً کلام کودک هنوز کامل نشده، گاهی کلافگی، خستگی یا بی حوصلگی کودک میتواند بهصورت رفتار پرخاشگرانه خودش را نشان دهد.
- گاهی این رفتار کودک، برای گرفتن توجه مادر است. یعنی کودک، احساس میکند که مادر توجهی که مورد نیاز است را به او ندارد، در نتیجه با هر رفتاری، حتی گاهی رفتار منفی، سعی در جلب توجه دارد.
پس با توجه به نکات کلی که خدمتتان عرض شد، به شما توصیه میکنم که:
۱. تا جای ممکن شرایط را برای بازی آزادانه و مستقلانه کودک در خانه فراهم کنید. چیزهای خطرناک را از دسترس کودک دور کرده و اجازه دهید که حتی اگر دوست دارد، با وسایلی از خانه که خطرناک یا آسیب رسان نیستند بازی کند.
۲. خیلی از کودکان، به بازیکردن با وسایل واقعی خانه بیشتر علاقه نشان میدهند تا اسباببازیها. او را مجبور به بازی با اسباب بازی نکنید؛ بلکه بعضی وسایل خانه را که خطرناک نیستند، برای بازی کردن کودک در اختیار او بگذارید و در عین حال اسباب بازیها نیز در دسترس او باشد.
۳. متناسب با سن و تواناییهای کودک به او اجازه دهید که کارهای شخصیاش را خودش انجام دهد. ولو اینکه هنوز خیلی مهارت ندارد. این هم لازمهٔ استقلال اوست و هم رشد توانمندیها و مهارتها و اعتماد به نفس او.
۴. در موقعیتهایی که عصبانی میشود، با او همراهی و همدلی کنید. کنارش باشید و حتی از او بخواهید که با زبان خودش علت ناراحتیاش را توضیح دهد. سعی کنید واقعاً خودتان را جای کودک ۳ساله تان بگذارید و احساس آن لحظهٔ او را درک کنید. کودک کاملاً متوجه همدلی شما میشود و اینکه شما کنارش باشید و تنهایش نگذارید، قطعاً حس خوبی به او خواهد داد.
۵. اگر کودکتان در معرض تلویزیون، موبایل و بهطورکلی فضای مجازی و صفحات الکترونیک قرار دارد، حتماً لازم است که آن را برای مدتی حذف کنید. چرا که میتواند تأثیرات منفی بر رفتار کودک داشته باشد و هر چه سن کودک کمتر باشد، متأسفانه این آسیب بیشتر است.
۶. در مورد تمایل زیاد به بیرون رفتن، اگر آزادی در خانه رعایت شود و در عین حال، در هفته دو تا سه روز، برای پارک یا خانهٔ بازی یا هرجایی که کودک با همسالانش در ارتباط باشد فراهم کنید، کمکم این تمایل شدید کمتر میشود. مخصوصاً وقتی کودک میبیند که شما نیاز او را به اینکه در فضای باز و آزاد بیرون و همسالان درک میکنید و او را میبرید، لجبازی در این مورد، به مرور کمتر میشود.
۷. البته که باید درک کرد که دنیای کودک بازی است و هرچه بازی کند و در فضای آزاد مشغول شیطنت باشد، خسته نمیشود و این اقتضای فطرت کودک و نشاندهندهٔ سلامت اوست.
۸. به شما توصیه میکنم صوت نیاز کودک به استقلال و خودمختاری و آسیبهای فضای مجازی که از بنده در سایت اندیشه برتر بارگذاری شده است را گوش دهید.
در خدمتتان هستیم. موفق باشید.
با سلام. سوال شما در صف پاسخگویی قرار گرفت.