سلام وقت بخیر
یه سوال داشتم لطفا راهنمایی کنید
دختر سه ونیم ساله دارم که چند مدتی که به شکم میخوابه ودست میزاره به بدنش وبه پاهاش فشار میاره آیا این خودارضایی میترسم که خود ارضایی کنه میگه بدنم قلقلکش میاد من چطور باهاش برخورد کنم که این رفتارشو تکرار نکنه و چند وقت پیش همش می نشست و مدام بدنش رو دستکاری میکرد و یه بار ازش خون اومده بود آیاممکنه پرده ش پاره بشه من خیلی نگرانم کمکم کنید و همچنین ناخن هاشو میجوه .
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام؛ عرض ادب و احترام خدمت شما بزرگوار
از اینکه سؤال خودتون رو با ما به اشتراک گذاشته اید و تلاش دارید مسائل تربیتی فرزند خود رو به شیوه صحیح و از طریق مشورت نمودن حل مسئله کنید از شما سپاسگزاریم. سؤال شما رو مطالعه نمودم و این‌گونه متوجه شدم که دخترخانم شما مدتی هست که رفتاری مبتنی بر کنجکاوی‌هایی رو نسبت به بدن خودشان بروز می دهند، و این موضوع باعث دغدغه و نگرانی شما شده است. به همین جهت پیگیر آموزش صحیح فرزند خود در زمینه تربیت جنسی و همچنین جهت پیشگیری از آسیب‌های احتمالی در این زمینه به دنبال راهکار مناسب هستید. در ذیل نکاتی رو خدمت شما عرض می کنم. امیدوارم باتوجه‌به نکاتی که مطرح می‌شود، بتوانید در این زمینه گام‌های مؤثری بردارید.
باتوجه‌به اینکه سن فرزندتان کم هست؛ ریشه این عادت انحراف جنسی نیست. به‌صورت کلی این‌گونه رفتارها اگر منشأ خاصی نداشته باشد، تا سن هفت‌سالگی، غالباً جنبه شناختی دارد نه جنسی و اخلاقی. دید کودکان درباره بدن خود و یا همسالانشان و یا بزرگ‌ترها، مثل نگاه افراد بزرگسال نیست، و بیشتر از روی کنجکاوی هست که در این باره اطلاعاتی را درباره بدنشان یا بدن دیگران کشف کنند. همان گونه که اشاره داشتید اگر دیدید این موضوع استمرار دارد در این هنگام باید کمی بیشتر حساس شوید و بیشتر پیگیر موضوع باشید و آنچه که در این زمینه مهم است فقط باید بتوانیم مدیریت مناسبی رو داشته باشیم تا اینکه از این موضوع گذر کنیم.
دو احتمال برای کار فرزندتان وجود دارد: یکی اینکه ممکن است ریشه عصبی اضطرابی در کودک وجود داشته باشد و دیگری کنجکاوی و دریافت اطلاعات جنسی زودهنگام در کودک.
در ریشه‌یابی این مسئله بررسی بفرمایید پروسه از پوشک گرفتن برای فرزندتان اضطراب‌آور بوده یا موضوع دیگری وجود دارد که با این عمل فرزندتان احساس آرامش می‌کند و یا ممکن است این رفتار را به‌دوراز چشم شما در فیلم‌ها یا تصاویر نامناسب دیده و امتحان کرده است؛ بنابراین رعایت موارد مرتبط با سلامت جنسی کودکان برای ترک این رفتار بسیار حائز اهمیت است. اگر هم ریشه این کار کنجکاوی باشد شاید به‌این‌علت که این ناحیه تا حالا پوشیده بوده و حالا چون می‌بیند برای او جدید هست.
جهت پیشگیری از این رفتار در فرزندتان موارد زیر را رعایت کنید:
- برخورد مناسب داشتن:
در اولین مرحله باید یک محیط آرام و دور از استرس برای فرزند خود فراهم کنید چرا که این‌گونه رفتارها مکانیسم آرام‌سازی دارد و در تسکین اضطراب تکرار می‌شود. در اینجا برخورد والدین بسیار مهم هست؛ والدین در این شرایط باید با آرامش و صبوری و پختگی عمل کنند و از رفتارهای سلبی همچون دعوا، سرزنش، تحقیر، تهدید و ... خودداری کنند، چرا که برخورد نادرست والدین زمینه دروغگویی و پنهان کاری فرزند را فراهم می‌کند. بالعکس رفتار صحیح و اعتمادسازی باعث می‌شود اگر فرزندان با مسائلی مواجه شدند بدون اضطراب و استرس با والدین خود در میان بگذارند و از آنها راهنمایی بگیرند.
- بررسی کنید مشکل جسمانی نباشد:
بیش از هر چیز اطمینان پیدا کنید که مشکل جسمی مثل خشکی ناحیه پوست، خارش، سوزش و امثال اینها نباشد. اگر مطمئن شدید که کودک دلیل موجهی ندارد؛ مانند خارش آلت تناسلی و... و اگر بود حتماً به یک پزشک مراجعه شود و اگر هم احیاناً اذیت بود، از او بخواهید در مکانی خلوت مثل دستشویی رفتن و با مثال‌زدن مثل تمیزکردن بینی در مکانی دور از چشم دیگران این کار بکند.
- کنترل ورودی‌های ذهنی کودک:
توجه داشته باشید که کنجکاوی و سؤالات کودکان نتیجه محرک‌های محیطی آنها هست. پس سعی کنید ورودی‌های ذهنی کودک را در برابر ورود اطلاعات جنسی و پرهیز از مشاهده و نگهداری تصاویر نامناسب کنترل کنید تا متناسب با سن و فهم کودک باشد. گاهی فرزندان ما از دوستان یا فرزندان فامیل اطلاعات اضافی و نامناسب را دریافت می‌کنند در اینجا نظارت بر ارتباطات فرزندان بیشتر نیاز هست.
- استفاده از تکنیک حواسپرت‌کردن:
در مواقعی که این رفتار را مشاهده می‌کنید از تذکر مستقیم پرهیز کنید و حواس او را به یک مسئله جذاب پرت کنید. در مرحله بعدی تا می‌توانید فعالیت‌های جسمی و فکری برای فرزند خود فراهم کنید به‌نحوی‌که به‌هیچ‌عنوان اوقات فراغت و تنهایی نداشته باشد.
- امرونهی زیاد نداشته باشید.
سعی کنید فرزندتان رو خیلی امرونهی نکنید و یا وقتی می‌بینید این کار را انجام می‌دهد خیلی آرام دعوتش کنید به یک کار جذاب دیگری مثلاً دخترم بیا با هم‌بازی کنیم.
- حساسیت مستقیم نشان ندید.
سعی کنید رفتارهای شما تند و تنش‌زا نباشد نه از سمت شما و نه دیگر اعضا و با بازی‌کردن، با به آغوش کشیدن و محبت‌کردن احتمال وجود خلأ عاطفی رو به کمترین حد ممکن برسانید.
- نظارت غیرمستقیم داشته باشید.
- در هنگام ارتباط یا بازی با همسن و سالان و دوستان خودش به‌صورت نظارت غیرمستقیم مراقب او باشید.
در حقیقت تربیت یعنی اینکه هر لحظه بدانم فرزندم کجاست و الان مشغول چه فعالیتی هست. فرزند نیز باید بداند که والدین مراقب و پیگیر رفتارهای او هستند؛ لذا متقابلاً می‌پذیرد که با پدر و مادر ملزم به همکاری در تربیت است گاهی در طول روز به شیوه‌های مختلف از فعالیت‌های و بازی‌های او با دوستانش بپرسید.
- نوع ارتباط خاص والدین و پوشش درون خانه مدیریت شده باشد.
الگوی مناسب به هنگام خواب‌رفتن و یا پوشش والد به تنها نباید موجب کنجکاوی بیشتر او شود. او را مقید کنید که به هنگام ورود به اتاق‌خواب والدین اجازه بگیرد. به هنگام عوض‌کردن لباس از برهنه شدن یا لباس خاص در مقابل فرزند اجتناب کنید.
- از دیگر نکات مهم این است که فرزند حتماً باید خسته به رختخواب برود تا فضای بازیگوشی، کنجکاوی، و ... سراغ او نیاید.
- در خصوص ناخن جویدن:
ریشه استرس او را پیدا کرده و آن را از بین ببرید، باتوجه‌به سن فرزندتان سعی کنید زمان‌هایی را که بیشتر ناخن جوی دارد را شناسایی کنید و در آن زمان دستان او را به‌صورت نامحسوس مشغول کنید (مثلاً با استفاده از خمیربازی و ...) حواسش را پرت کنید تا این عادت را فراموش کند. کارتون‌ها و برنامه‌هایی را که می‌بیند را کنترل کنید تا باعث نگرانی و تشویش ذهن او نشود.
کلام پایانی: علائمی مانند ناخن جویدن و یا لمس دستگاه تناسلی می‌تواند ناشی از اضطراب بالای فرزندان شما باشد؛ بنابراین برای رفع این اضطراب با ارائه شرح‌حال دقیق به یک درمانگر کودک و نوجوان از این طریق کمک بگیرید. در ضمن آن سعی کنید فضای خانه را امن و آرام و به‌دوراز هر تنش و اضطراب نگهدارید و در صورت وجود تنش یا مشکل در خانه آن را در حضور فرزند خود مطرح نکنید.
امیدوارم که در تربیت صالح فرزندان خود موفق و سربلند باشید.