دختری ۹ ساله دارم که از کودکی سر کوچک‌ترین مسئله‌ای گریه می‌کرد

با سلام وادب و احترام خدمت شما کاربر ارجمند.
از حسن توجه تان به مرکز اندیشه برتر سپاسگزاریم.

کودکان هدایای زیبای خداوند وامانات الهی هستند که خداوند آن‌ها را مایه برکت و رحمت و آرامش در زندگی ما قرار داده است. ازاین‌رو توجه و رسیدگی به آنان و همت گماشتن در تربیت صحیح آنان علاوه بر اجر معنوی در تربیت و شکل‌گیری شخصیت آنان مؤثر و مورد اهمیت است.

اولاً جای نگرانی نیست بیشتر این رفتارها تا چند سال اول زندگی برای کودکان طبیعی است.  در وهله بعد باید علل بروز این رفتار فرزندتان بررسی گردد و ببینید:
آیا در همه شرایط بازی با برادر و خواهر و دوستان خود چنین رفتاری را نشان می دهد یا خیر؟
آیا در ارتباطات اجتماعی و فردی اش ناتوان است ؟
آیا از کودکی این ناتوانی را در ارتباط گیری با دیگران داشته است؟ یعنی وقتی با همسالان خود قرار بگیرد هیجانی و طبیعی است یا خیر؟
آیا در برابر تغییرات مقاومت کرده و از خود واکنش نشان می‌دهد ؟
آیا ارتباطات چشمی خوبی برقرار می کند؟ با ارتباط گرفتن با دیگران از کودکی آیا لبخند میزد یا خیر؟

دوماً اینکه بخشی از پاسخ  در خود سوال شما نهفته است که به آن اشاره داشتید وآن چیزی است که بین کودکان فاصله سنی وجود دارد و فرزند بزرگ تر خودش را در حد بازی با برادر کوچک تر خود نمی‌بیند.این از روی تعمدی نیست بلکه بخاطر تفاوتهای سنی و رشد هورمونهایی است که در آنها تغییرات را بوجود می آورد.

گریه زیاد و بی دلیل کودک می تواند خسته کننده و آزار دهنده باشد فقط کافی است که علت گریه زیاد کودک خود را فهمیده و به دنبال یافتن راهکارهای مناسب برای کاهش و کمرنگ کردن گریه های بی دلیل او باشید. مسلما هیچ پدر و مادری نمی توانند فرزند خود را در حال اشک ریختن ببینند و ساکت بمانند. اما باید به عنوان یک پدر و یا مادر سنجیده عمل کنید و اجازه ندهید رفتار شما باعث شود کودکتان عادت به گریه های بی دلیل کند و از آن برای رسیدن به خواسته هایش استفاده کند.
از جمله مواردی که باعث زود رنجی کودکان می شود نحوه برخورد نامناسب و بی تفاوتی والدین در همه ابعاد رفتاری و گفتاری با کودک است که کودک از نظر عاطفی دچار خلاء عاطفی می شود. همان طور که در بالا به آن اشاره داشتم یکی از ویژگی ها و خصوصیات مادر ایمن بعد عاطفی و احساسی است بنابراین در این زمینه فرزند خود را غرق در محبت کرده و کانون توجهات خود قرار دهید.

از جمله دلایل اصلی در پیدایش زود رنجی  می‌توان گفت که  حکایت از زخمی کهنه است که در آنان مرتب تحریک می‌شود، یعنی به هر دلیلی، فرزند شما از زخمی روحی دارد رنج می‌برد. این زخم‌ها ممکن است به یکی از این چهارد دلیل (تهدید، تحقیر، توهین، تمسخر) حاصل شده باشد .
به نظر می رسد که از دلایل زود رنجی نداشتن اعتماد بنفس در کودکان باعث بروز زود رنجی نیز باشد. مشاجرات پی در پی والدین، بی توجهی به کودک . عدم تأمین نیازها و خواسته های معقول کودک، تنبیهف هدم تشویق، استفاده از الفاظ نابجا و ناصحیح در کودک توسط والدین از قبیبل((خنگ، احمق، فضول، و....))

گریه کودک تا حدودی طبیعی است. اما  نگرانی زمانی بیشتر می شود که کودک شما بدون دلیل گریه می کند و با هیچ حرف و روشی ساکت نمی شود واز قضا دلیل گریه های او را نمی دانید و یا علت گریه های او برای شما منطقی به نظر نمی رسد. کودکان دلایل جالبی برای گریه های خود دارند که از نظر خودشان کامل درست و منطقی است.

گریه کودک می تواند استرس، نگرانی، اضطراب، کلافگی و ناامیدی والدین را با خود به همراه داشته باشد. جالب است بدانید گریه کردن می تواند در هر سنی مفید باشد. البته اگر به جا و بیش از اندازه نباشد. در واقع گریه به افراد کمک می کند احساس بهتری داشته باشند. پس همیشه نباید هدف شما این باشد که گریه کودک خود را با هر روشی متوقف کنید.

گاهی اوقات ریختن چند قطره اشک می تواند برای بچه ها مفید باشد. پس بهتر است قبل از اینکه به فکر متوقف کردن گریه کودکان باشید،دلیل گریه های او را بررسی نمایید که چرا گریه می کند.دانستن علت گریه های بی دلیل کودک می تواند به شما کمک کند بهترین پاسخ را نسبت به موقعیت داشته باشید.

خستگی زیاد، گرسنه بودن، تحریک بیش از حد کودک(بازی های هیجان انگیز، دیدن یک فیلم یا صحنه ترسناک باعث تحریک پذیری زیاد انان می شود.)، استرس کودک(استرس از ترک شدن، یا استرس از دکتر رفتن، تعارضات و کشمکش های والدین، تغییر مکان یا تغییر مدرسه، استرس در هنگام بازی کردن برای کودک استرس زاهستند)، عدم توجه به کودک از جمله دلایلی هستند که باعث گریه یا انگیزه های گریه در کودک به شمار می شوند.

حال سوال این است که با کودکی که دائم گریه می کند چگونه رفتار کنیم؟ چرا دختر9 ساله من بی دلیل گریه می کند؟
احساسات او را تأیید کنید، اما توجه او را از گریه دور کنید. در عوض روی تغییر جهت دادن رفتار او به سمتی دیگر تمرکز کنید و از داد و فریادهای او چشم پوشی کنید. او را تشویق کنید که از گریه کردن دست بردارد و به انجام کارهای مفید بپردازد.

در هر سنی، گریه کردن یک واکنش طبیعی برای غلبه بر احساسات قوی مانند خشم، ترس، استرس یا حتی شادی است. برخی از کودکان بیشتر از بقیه همسالان خود گریه می کنند. همین کودکان ممکن است بیشتر عصبانی شوند، سریعتر احساس ناامیدی کنند و در مقایسه با همسالان خود بیش از حد هیجان زده شوند.

پیشنهادات
1. بازی، خواب و تغذیه فرزندتان باید روزانه منظم باشد.
2. سعی نکنید گریه کردن ، احساسات و هیجانات  آنان را به هر طریقی متوقف کنید
3. باج دادن برای رها شدن از گریه های کودک ممنوع.
 تسلیم گریه زیاد کودک نشوید. اگر کودک برای اینکه کاری را که می خواهد انجام دهید، شروع به گریه بی دلیل کرد، أصلا تسلیم نشوید. حتی اگر صدای داد و فریاد او به آسمان رسید. تسلیم شدن در برابر گریه کودک می تواند این رفتار را به یک عادت بد تبدیل کند. با این کار به کودک خود می آموزید که از اشک ریختن برای به کرسی نشاندن حرف خود استفاده کند. پس هرگز تسلیم نشوید. در حالی که نشان دادن همدلی مهم است، اجازه ندهید اشک های فرزندتان رفتار شما را تغییر دهد.

4. مهارت ارتباطی در زمان گریه کودک
اگر کودک شما دائم بی دلیل گریه می کند راه های مناسب را آموزش دهید تا با استفاده از آن با احساساتش کنار بیاید. نفس عمیق کشیدن، رنگ آمیزی کردن و یا درست کردن یک کاردستی که نشان دهنده احساساتش باشد، می تواند او را سرگرم کرده و از گریه کردن بی دلیل دور کند.
 

5.  گریه کردن را راهی برای جلب توجه قرار ندهید

فرزند شما می داند که گریه کردن یک راه عالی برای جلب توجه شما است. اگر این کار را کرد، او را نادیده بگیرید. حتی واکنش منفی شما به گریه کردن او می تواند باعث شود که مجدد این رفتار را برای جلب توجه شما انجام دهد. از برقراری تماس چشمی با او هنگام گریه کردن برای جلب توجه خودداری کنید و با او به صحبت یا بحث و دعوا نپردازید. عصبانی شدن شما و یا فریاد زدن اصلا مناسب نیست.

به کودک خود نشان دهید که با انجام بازی های مناسب و یا استفاده از کلمات محبت آمیز و … توجه شما را جلب کند. نه با گریه کردن! البته شما نیز توجه خود را به کودکتان زیاد کنید تا دیگر مجبور نشود از گریه زیاد برای جلب توجه والدین استفاده کند.

6. مدیریت استرس کودک

استرس و اضطراب می تواند باعث شود که کودک شما بی دلیل گریه کند. تنفس عمیق، مدیتیشن، ورزش های هوازی و فعالیت هایی برای اوقات فراغت می تواند
چنانچه باز هم در این زمینه سوال داشتید می توانید در ادامه همین پست ارسال نمایید.
موفق باشید