ببخشید سوال دیگه ک داشتم اینکه دختر۵ساله ام خیلی میترسه حتی توالت ک توی خونه هست میترسه تنهایی بره یا اینکه تنها تو اتاقش نمی‌مونه هرچی هم براش توضیح میدم که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد اما باز هم میترسه چکار کنم؟
-----------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe+635
سلام علیکم
خواهر گرامی از حضور شما و اعتماد به ما تشکر میکنم.
در مقایسه با کودکان بزرگتر ترس دراین سنین تا حدودی طبیعی است اما اگر چناچه این ترس را در مقایسه با هم سن و سالانش غیر طبیعی و زیاد می بینید نیاز به پیگیری خواهد داشت.
برای درمان ترس کودک شما نیاز به بررسی بیشتری است برای اینکه بتوان به علت اصلی آن پی برد، علاوه بر کشف علت واقعی و زیر بنایی، همچنین لازم است میزان ترس و موقعیتهایی که در آن میترسد را شناسایی کرد و با تشخیص صحیح درمان صحیح را ارائه کرد.
بنابراین شما روی این مساله متمرکز بشید که علت آن چی میتونه باشه؟ برخی علتهایی که میتوان حدس زد موارد زیر است:
تماشای فیلمها فضایی و تخیلی و کارتونهای ترسناک
شنیدن صحبتهای اضطراب آور از بزرگترها در مورد مسایل مختلف
نحوه اشتباه از پوشک گرفتن او و زمان آن
تنبیه های اشتباه و خصوصا زمانی که از زندانی کردن او در حمام یا توالت یا اتاق استفاده شود
ترسناک بودن خود توالت و یا نداشتن درپوش چاه فاضلاب توالت
داشتن خاطره ای تلخ در دستشویی مثلا افتادن در توالت در زمان قبل
شاهد اختلافات و دعواهای بین اعضای خانواده بودن
تاریک بودن محیط خواب
عدم تامین نیازهای عاطفی او در کودکی و الان (دلبستگی ناایمن)
و...
به صورت عمومی وکلی چند راهکار خدمتتان عرض میکنم اگر جواب نداد باید با بررسی های بیشتر و احیانا تستهای مربوط به کودکان با منبع ترس و اضطراب او آشنا شد و درمانهای روانشناختی را دریافت نمایید که این مساله هم مستلزم مراجعه به روانشناس کودک است.
اما برخی راهکارها:
مستقیما از ترس با او صحبت نکنید، مثلا نگویید نترس این که ترس نداره
توجه به نیازهای عاطفی او
در صورتی که علت اصلی آن را کشف کردید بر طرف نمودن علت آن بسیار مهم و راهگشاست. برخی علتهای آن را در بالا ذکر کردم.
انجام بازی هایی که مستلزم تنهایی موقت او یا قرار گرفتن موقتی در تاریکی است(مواجهه) مانند:
قایم موشک بازی،
انجام بعضی از بازی‌ها در تاریکی؛ مانند بازی در جلوی نور چراغ یا شمع به صورت سایه بازی و ...،
بازی ببین و بگو به این صورت که اول به وسایل توی سالن با دقت نگاه میکند و بعد از آن به اتاق میرود، شما چند وسیله را جابه جا میکنید بعد او باید بیاید و آنها را حدس بزند، سپس باید نقشها عوض شود، این کار با جذابیت انجام بدهید.
بازی بستن چشم و دنبال کردن دیگری از روی صدایی که فرد مقابل درمی آورد، و دیگر بازی ها...
موفق باشید