دعاى روز دوشنبه
بسم الله الرحمان الرحیم
بنام خداى بخشاينده مهربان
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يُشْهِدْ اَحَداً حينَ فَطَرَ السَّمواتِ وَ الاَْرْضَ
ستايش خاص خدايى است كه هيچكس را گواه نياورد
در آن هنگامى كه آسمانها و زمين را آفريد
وَلاَاتَّخَذَ مُعيناً حينَ بَرَءَ النَّسَماتِ لَمْ يُشارَكْ فِى الاِْلهِيَّةِ
وَ لَمْ يُظاهَرْ فِى الْوَحْدانِيَّةِ
وكمك كارى براى خود نگرفت در آن هنگامى جنبندگان را پديد آورد
در معبوديت خود شريك ندارددر يكتايى پشتيبانى نشود
كَلَّتِ الاَْلْسُنُ عَنْ غايَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ كُنْهِ مَعْرِفَتِهِ
زبانها از حد وصفش لال و عقلها از كنه معرفتش عاجز است
وَ تَواضَعَتِ الْجَبابِرَةُ لِهَيْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْيَتِهِ
گردنكشان در برابر هيبتش فروتن و چهره ها از بيم و هراسش خاضع
وَ انْقادَ كُلُّ عَظيمٍ لِعَظَمَتِهِ فَلَكَ الْحَمْدُ مُتَواتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوالِياً مُسْتَوْسِقاً [ثِقاً
وهر بزرگى در عظمتش رام گشته پس خاص تو است
ستايش پى درپى و منظم ، و دنباله دار و محكم
وَصَلَواتُهُ عَلى رَسُولِهِ اَبَداً وَ سَلامُهُ داَّئِماً سَرْمَداً
و درودهاى ابدى و تحيت هميشگى و دائمى تو بر پيامبرت باد
اَللّهُمَّ اجْعَلْ اَوَّلَ يَوْمى هذا صَلاحاً وَ اَوْسَطَهُ فَلاحاً وَ آخِرَهُ نَجاحاً
خدايا آغازامروز مرا صلاح و وسطش را رستگارى
و پايانش را كامروايى قرارده
وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ يَوْمٍ اوَّلُهُ فَزَعٌ وَ اَوسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ
و پناه مى برم به تو ازروزى كه آغازش ترس و
وسطش بى تابى و پايانش درد و رنج باشد
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ كُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ
وَ كُلِّ عَهْدٍ عاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ اَفِ بِهِ
خدايا از تو آمرزش خواهم براى هر نذرى كه كرده ام
و هر وعده اى كه دادم و هر عهدى كه بستم ولى به آن وفا نكرده ام
وَ اَسْئَلُكَ فى مَظالِمِ عِبادِكَ عِنْدى فَاَيَّما عَبْدٍ مِنْ عَبيدِكَ
و درباره حقوق و مظلمه هايى كه از بندگانت به گردن دارم
درخواست مى كنم كه هر بنده اى از بندگانت
اَوْ اَمَةٍ مِنْ اِماَّئِكَ كانَتْ لَهُ قِبَلى مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُها اِيّاهُ فى نَفْسِهِ
يا هر كنيزى از كنيزانت كه در گردن من حقى دارد
و از من ستمى به او رسيده در جانش
اَوْ فى عِرْضِهِ اَوْ فى مالِهِ اَوْ فى اَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ اَوْ غيبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِها اَوْ تَحامُلٌ عَلَيْهِ بِمَيْلٍ اَوْ هَوىً
يا در ابرويش يا در مالش يا در خانواده و فرزندش يا غيبتى از او
كرده ام يا بارى بر دوشش نهاده ام كه سببش خواهش يا هواى نفس
اَوْ اَنَفَةٍ اَوْ حَمِيَّةٍ اَوْ رِياَّءٍ اَوْ عَصَبِيَّةٍ غاَّئِباً كانَ اَوْ شاهِداً
يا خودخواهى يا رشك يا خودنمايى يا تعصب بيجا بوده
چه آن كس غايب باشد چه حاضر،
وَحَيّاً كانَ اَوْ مَيِّتاً فَقَصُرَتْ يَدى وَضاقَ وُسْعى عَنْ رَدِّها اِلَيْهِ وَالْتَحَلُّلِ مِنْهُ
وزنده باشد يا مرده ، و دست من اكنون كوتاه و وسعم نارسا است
از اينكه آن حق را به او رد كنم و از او حلاليت جويم
فَاَسْئَلُكَ يا مَنْ يَمْلِكُ الْحاجاتِ وَ هِىَ مُسْتَجيبَةٌ لِمَشِيَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ اِلى اِرادَتِهِ
پس از تو مى خواهم اى كسى كه مالك حاجاتى و به خواست تو
آنها مستجاب گردد و بسوى اراده ات شتابان شوند
اَنْ تُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُرْضِيَهُ عَنّى بِما شِئْتَ
(مى خواهم ) كه درود فرستى بر محمد و آلش و آن شخص را
به آنطور كه خواهى از من خوشنود گردانى
وَ تَهَبَ لى مِنْ عِنْدِكَ رَحْمَةً اِنَّهُ لا تَنْقُصُكَ الْمَغْفِرَةُ
وَ لا تَضُرُّكَ الْمَوْهِبَةُ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
و از نزد خود به من رحمتى بخشى زيرا كه آمرزش از تو نكاهد
و بخشش به تو زيان نرساند اى مهربانترين مهربانها
اَللّهُمَّ اَوْلِنى فى كُلِّ يَوْمِ اثْنَيْنِ نِعْمَتَيْنِ مِنْكَ ثِنْتَيْن
خدايا به من عطا كن درهر روز دوشنبه دو نعمت از جانب خودت
سَعادَةً فى اَوَّلِهِ بِطاعَتِكَ وَ نِعْمَةً فى اخِرِهِ بِمَغْفِرَتِكَ
يكى خوشبختى در اول راه به وسيله فرمانبردارى تو
و ديگر نعمتى در آخر روز به آمرزش و مغفرتت
يا مَنْ هُوَ الاِْلهُ وَ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِواهُ
اى كسى كه تنها معبود ما او است و گناهان را جز او كسى نيامرزد