دلنوشته با امام زمان (عج)

سلام و عرض ادب خواهر گرامی
مطلبتان زیبا و وصف نشدنیست و بنده رو یاد شعری زیبا از مقام معظم رهبری انداخت :

من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!
همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس
من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم!
رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!
همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!
سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست
من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!
تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم
از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!
طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است
از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!
شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!
به وقت ترس و تنهایی،تو هستی تکیه گاه من
مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!
دلت بشکسته از من،لکن ای دلدار رحمی کن
که از نفرین و عاق والدین بسیار میترسم!
هزاران بار من رفتم،ولي شرمنده برگشتم
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم!
سید علی خامنه ای 

اللهم عجل لولیک الفرج

خدایا ما رو به قیام موعود برسان جهان در یه قدمیه امدن  منجیست اگه که همه بخایم که مزه حکومت عدلش رو بچشیم. حیف باشه که شما رو ندیده بمیریم. منجی من : وعده دیدار ما بیت المقدس به یاری خدا. دوستت دارم پسر انسان. تو انسانیت و خدا  رو به پهنای جهان به ما هدیه خواهی کرد منتظر امدنت هستیم. مسیح

سلام

چقدر زیبا نوشتید.خیلی زیبا...ادم شرنده میشه انگار خیلی از قافله عقب افتادیم.کاش میتونستم درست درک کنم این حرفا رو خیلی سنگین و زیبا بود.

راستش یه اعترافی میکنم اینجا.بعنوان کسی که سالها اسم حوزوی رو یدک کشیده الکی بدون اینکه ثمر درستی هم برای مذهبش داشته باشه.من بر خلاف چیزی که روایات گفتن و همه ی مردم هم بهش اعتقاد دارن از ظهور اقا خیلی نگرانم.یعنی اگه یوقت خبر ظهور رو رسمی اعلام کنن و بفهمم ظهور شده شاید بیشتر از خوشحال شدن ترس باشه که وجودم رو بگیره.نمیدونم ولی اگه اقا قیام کنن مردم باید تکلیفشون رو روشن کنند.جزو یاران هستند یا اونایی که میخوان یجور حمایت بکنند اما نه عملی و مالی فقط میگن ما در صف دوستانیم .و یا حتی در  صف دشمنان

من خیلی از خودم میترسم.مثلا اگه همین فردا که جمعه هم هست صبح بیدار شیم ببینیم سروصدایی برپاست مردم ریختن بیرون و شیرینی و جشن خب این اولشه که خوبه چند روز بعد یه نامه بیارن بگن اقا فرمودن تو باید همین الان بیای بری خط مقدم در افریقا احتمال برگشت هم کمه.فرصت خداحافظی هم نیست برو سوار ماشین شو داریم میریم.

شاید الان بگم معلومه که میرم شهادت و ...ولی من خیلی فکر کردم.واقعا شاید ادم کم بیاره .هیچ کس رو نبینمو برم.  عزیزانم اخه نمیدونن.اون ماجرای مالیم چی میشه فلان ماجرا چی اخه قرار بود هفته ی بعد...من اخه یه بیماری هم دارم مشکله...کافیه بگم نمیشه با اتوبوس بعدی حرکت کنم.تموم شد دیگه...ترماه بنده خدا چیزی نگفت که.گفت امانتی مردم دستمه اقا اجازه بده برم اینا رو بدمو بیام.امام حسین ع فرمود برو ترماه برو راحت باش.برو امانتی ها رو بده....ترماه رفت و برگشت اما همه چی تموم شده بود...

اصلا اقا نیازی به امثال من نداره ولی حالا مثلا خیلی خودم رو تحویل بگیرم و بگم به نامه اونم نه از طرف خودش.مثلا نماینده ی حضرت در شهرمون اسم منو نوشته باشه..

نمیگم دوست ندارم ظهور اقا رو ببینم ولی ترس داره...من هر قدر شاخ  باشم یک هزارم زبیر نمیشم زبیری که سالها در رکاب پیامبر ص شمشیر زد .سر ماجرای خلافت جزو پنج شیش نفری بود که منزل حضرت علی ع جمع شده بودن به حمایت حضرت.اما چی شد اخرش.

به نظرم وقتی برای ظهور دعا میکنیم برای سربلند شدن مردم عصر هم دعا کنیم.

یه واقعیتی رو بگم.کمی تلخه.ولی چرا حضرت تا حالا قیام نکردن.؟!چون نیروی لازم رو ندارن!غیر اینه.؟! اگه شرایط فراهم باشه اصلا قیام واجبه.یکی از شروط اینه که یاران مورد نیاز اماد باشن.یعنی اقا روی هیچ کدوم ما نمیتونه حساب کنه حتی به عنوان سیاهی لشگر...این خیلی بده 

اللهم عجل لولیک الفرج.