دوست دارید پدر و مادرتون چجوری باشند؟

نه دروغ نمیگی. اتفاقا هرچی میگی درسته. من که گفتم جوابت نمیدم منظورم این نبود که شما دروغ میگی. خیلی از حرفهات رو هم برادرم میزنه. منتها من میگم از زاویه اونا هم باید ببینید ... یعنی خودتون رو جای اونا بذارید ببینید که مثلا خدانکرده مرض دارن؟ با شما دشمنن؟ میخوان به روز سیاه بشینی؟ بعد می بینی که هیچکدومش نیست. چرا اینکارا رو میکنن؟ انوقت می بینی که تو بعضی مسائل (من نمیگم همه موارد) تو مو می بینی و اونا پیچش مو.

من اگه چیزی میگم میخوام ارامشتون حفظ بشه. اگه خودمم اومدم اینجا میپرسم از شما؛ چون نمیخوام بچه هام از فکر قدیمی من زجر بکشند.

گاهی واقعا بچه ها حرفهای غیر منطقی میزنن. مثلا بچه های من میگن تو این ایام بریم مسافرت. میگم بابا ما 5 _6 ماهه قرنطینه بودیم حالا بریم مسافرت که همه جا وضعیت قرمزه؟

پسرم گفت گوشیم قدیمیه؛ براش گوشی خریدم الان به زور، فقط از 2 شب به بعد اونم با زورِ منو باباش گوشی رو از خودش جدا میکنه. میگم عزیزم چشات کور میشه. گور پدر هزینه نت که بیچارمون کرد. (دخترم چشاش ضعیف شد) میگم بابا یک کم نفس بکش. میگه حوصله ام سر میره. میریم خونه پدربزرگشون.اونجا هم گوشی دستشه. میگه اینا که پیرمرد و پیرزنن من حوصله ام سر میره. من سؤالم اینه مگه ما چی داشتیم؟ بخدا وقتی هم سن بچه هام بودم اصلا یادم نمیاد حوصله ام سر رفته باشه. من مشکلاتی داشتم که اون مشکلات روح و روانم رو ضربه زد که بچه های من ندارن. میگم خب ببین منم گوشی دستم میگیرم ولی گاهی روزا 100 ص کتاب میخونم. کارهای خونه و کارهای هنری میکنم تو هم یک کاری بکن. شاغل هم هستم. ... کتاب شاهنامه دوست داشت براش گرفتم. ساعت 2 شب که گوشی رو به زور از دستش میگیریم، تا صبح میشینه بیدار میخوندش. میگم بخواب. من تو فکر چشماش هستم... میگه چشمهای خودمه.

من بچه بودم بخدا یه تومن یه تومن جمع میکردم میرفتم کتاب دست دوم میخریدم میخوندم. براش قصه های مجید رو دانلود کردم خودم براش میخونم که یک کم چشماش استراحت کنه. بعد میگه خوشم نمیاد. همش غم و غصه است. کتاب جوک خریدم میگه بی مزه اند. جوک براش از کانال پیدا میکنم میخونم میگه بی مزه اند.

بخدامن بهش نمیگم گوشی دستت نگیر. میگم مثل من یه 20 دقیقه دستت بگیر پاشو یه کار دیگه کن نه بلاوقفه که کور شی. بعد دوباره تا شب هزار بار گوشی دست بگیر. ولی استراحت هم به چشمات بده.

گاهی میگم آقا بشینید تو ماشین بریم دور دور. میگه نمیام، چی داره؟!

میریم بیرون. نه ماسک میزنه نه دستکش. میگه اعتقادی به کرونا ندارم. میگم اخه کرونا مگه مساله اعتقادیه؟!

زمین نیمه تجاری خریدم برای اینده اش. که اگه کار گیرش نیومد مغازه اش کنه. بخدا همه طلاهامو فروختم یه پاپاسی تو حسابم نموند که اینده اش گیر نباشه. میگه چیه؟ بفروشش. پولدار زندگی کنیم؟ بهش میگم اخه هر روز گوشت نمیخوری؟ لباست پاره است؟ 

همش میخواد پی اس فورش به روز باشه. بالاترین مدل گوشی و تبلت رو بخره. ماشین خارجی مدل بالا سوار شه. بقول خودش پولدار زندگی کنه. اگه به میل خودش باشه میخواد صبحانه و ناهار و شام فست فود بخوره، هر وعده هم با یه بطری نوشابه خانواده. 

گفتم شاید بچه ام رو سوسول بار اوردم. به گفته مشاور تلویزیون که گفت یه مدت بچه هاتون رو منتظر نگه دارید. هرچی خواستند فوری براشون نخرید. همینکارو کردم هم درست نشد.

خلاصه اونهم میگه شما پدر ما رو دراوردید؛ کاش بمیریم از دست شما راحت شیم.

آدم هرچی میکشه از پدر و مادره اونا مارو تو این

دنیای لعنتی ول کردن آخه وقتی پول نداری چرا

ازدواج میکنی حالا هم که کردی چرا بچه دار شدی

اصلا مستونی آیندشو تضمین کنی همینجوری

الا بختکی ولت میکنن تو این دنیا و هررررییی

برو هر غلطی که دلت میخواد بکن.

علیرضا وقتی مامانت تو فامیل میگه ما پسرمون رو ترشی انداختیم؛ معنیش اینه که به فامیل بگه اگه پسر من تا حالا زن نگرفته خودش نپسندیده یا زن نخواسته؛ نه اینکه جواب رد بمون دادن. منظورش اینه پسرم فعلا قصد ازدواج نداره (میخواد بگه نه چشم بهش بدوزید، نه خیال کنید بهش دختر نمیدن) و اگر به خودت که میرسه جوری ازدواج رو اسون میگیره که تو خیال میکنی مال عهد فتحعلی شاهه میخواد از ازدواج نترسی.نمیدونم چرا دهه ها که عوض میشه حرف همو بد می فهمیم؟!

یکچیزی بگم؛ زنهای قدیمی دوست دارن از اشپزیشون تعریف بدید. وقتی غذاش خوشمزه است تعریفش کن ... باور کن زن اگه مادر هم باشه به محبت بچه اش هم نیاز داره.

خیلی خوبه که جواب دادید... کاش بقیه هم جواب بدن.

و مهدیس شما مادرت خیلی زجر کشیده است.شما 19 سال با مدرت زندگی کردی درحالیکه تمام جونیش و عمرش رو به پای بابات ریخته. بابا طاقت آدم یه حدی داره وقتی از حد میگذره و راهی هم جز ساختن و زندگی کردن نداره ممکنه حرفهای لغو زیاد بزنه. ولی باور کن همش از رو عصبانیته. از کنار حرفهاش بگذر. منم خداییش عصبانی میشم چرت و پرت زیاد میگم بعد که اروم شدم میگم نکنه حرفهامو باور کرده باشن. بعد به بچه هام میگم همش از رو عصبانیت بود. البته اگه ادم میتونست خودش رو کنترل کنه چقدر خوب بود. سعی هم میکنم ولی خو دیگه از دستم بیشتر برنمیاد.

مامان من برادرمو تا همین الان بیشتر از هممون دوست داره. همیشه میگفت من همین یک پسر رو دارم. خب راست میگفت بیچاره؛ خوب که نگاه میکنم می بینم ما هم همین یک برادر رو داریم. من با این مساله همون اون موقعش هم مشکل نداشتم. زنهای ایرانی پسر دوستن خصوصا قدیمیا بیشتر. مهم اینه که بقیه رو هم دوست دارن؛ جونشون برای همه بچه هاشون در میره؛ ولی خب آره، قربون صدقه پسرشون فقط میرن. مهم اینه که توجهشون رو فقط معطوف پسرشون نمیکنن.

من که خودم ایقد سعی میکنم عدالت رو رعایت کنم؛ اخر سر جالبه پسرم میگه تو دخترتو بیشتر دوست داری ، دخترم هم میگه تو پسرتو بیشتر دوست داری. بعد با هم گلاویز میشن. بعد که میگم من هر دوتون رو دوست دارم. این دفعه دعوای بعدی شروع میشه. پسرم میگه تو باید منو بیشتر دوست داشته باشی. دخترم هم میگه تو باید منو بیشتر .... باور کن.گاهی عصبانی میشم میگم هیچکدومتون رو دوست ندارم و دیگه شروع میکنم چرت و پرت گویی... خب دیگه اعصابم خرد میشه. 

حالا ان شاء الله بقیه هم جواب بدن ببینم نظر بقیه چیه؟

سلام من پسرم 23 سالمه.من بیش تر با مادرم دعوا میکنم زیاد با پدرم اختلات نمیکنم البته منظورم از دعوا با مادر این نیست که کتک کاری باشه لفظی اونم درحد جر و بحث، و به خاطر این میگم بعضی مادر ها خیلی گیرن مثلا من یه بار یادم میره شلوارمو بندازم به میخ میاد صدبار هوار میکنه هرچی میگم بابا یه شلوار بود بیا انداختم باز تا آخر شب تو ذهنش میمونه و خیلی سمجه و دست بردار نیست یا بعضی وقت ها توی جمع صد نفری هم که باشه منو خجالت میده میگه مردم دخترشون ترشی میندازه ما پسرمون استثنایی هستیم نه بعدم همه میزنن زیر خنده انگاری من هزار سالمه یا بعضی وقت ها که آشپزی میکنه البته کمرش درد میکنه روی صندلی میشینه خیلی غذاهاش شور و چربه خصوصا در وعده شام خوب آدم شب تو خواب پدرش در میاد تا اون هضم بشه بعد جرعت میکنین بهش بگین اینقدر هوار میکنه که آدم دیوونه میشه و ول کن ماجرا نیست.قضیه دوم اینکه فکر همتون نه فقط پدر و مادر من قدیمیه هنوز در زمان فتحعلی شاه قاجار به سر میبرید فکر میکنید الان هم مثل همون موقعست همه چی راحت و ارزونه همه یه دسته و یکرنگن ولی اینطور نیست دنیای امروز خیلی مزخرف شده دیگه اون بهشتی که شما تو جوونی درش زندگی میکردین نیست جهنم شده واسه ما پس نمیگم هرچی حتی خدایی نکرده کار خلاف یا حماقت اما کلا بهتره یه کم همرنگ بچه هاتون بشید بهتره به تفکراتشون احترام بزارید مثلا من از بچگی دوست داشتم مهندس ساختمون بشم بعد نمیدونم این پزشکی چیه رو زبون افتاده سه ماه به خاطر اینکه نرفتم رشته تجربی منو ملامت کردن برو دکتر شو مگه این کشور فقط دکتر میخواد پس شمام اینجوری نباشید یکم حق انتخاب و آزادی به بچه هاتون بدید والبته اگر بزرگ هستن مثل من دیگه کار از کار گذشته که بخوایید به طور دلخواه تربیتشون کنید چون آدم تا بچست یه چیزی میره تو مغزش و اونجوری بار میاد اگه بزرگ بشه دیگه فاتحه هرکاری کنی درست نمیشه پس اگر سنشون کمه فرصت دارین اونارو اصلاح کنید.موفق باشین