17:03 - 1398/09/13
من دختری هستم18ساله از16سالگی به یکی علاقه دارم اونم داره و عشقمون پاکه و پسره به خاطرم داره کارمیکنه که بیاد خاستگاری ولی خب دچارتریدم که نکنه خوشبخت نشم اگه میشه راهنمایم کنید ممنون
-------------------------------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register
انجمنها:
http://btid.org/node/148525
با سلام به شما کاربر محترم
اینکه به همدیگر علاقهمند هستید درست، ولی همه چیز برای ازدواج علاقه نیست. پس باید تناسبات لازمه رو درنظر بگیرید و ببینید چقدر بینتون تشابه و تناسب وجود داره. هرچقدر میزان تناسب بیشتر باشد، میزان رضایتمندی طرفین رو در زندگی مشترک بالا میبره.
بهتره بررسی کنید چقدر از جهات اعتقادی، اخلاقی، فرهنگی، رفتاری، فکری و خانوادگی با هم تناسب دارید! از طرفی اینکه میگید که ایشون به خاطر شما سراغ کار رفته تا به خواستگاری شما بیاید. باید حواستون جمع باشه که این روند خیلی طولانی نشه؛ چرا که ممکنه یا علاقه مندی تون بهم بیشتر بشه و درنهایت کاملا احساسی برای ازدواج تصمیم بگیرید یا اینکه ممکنه این رابطه تنها طولانی بشه ولی تهش به خواستگاری هم کشیده نشه و تنها یه رابطه طولانی مدت رو تجربه میکنید.
پس اگر میخواهید تکلیفتون مشخص بشه و بیش از این طول نکشه که بعدا خدا نکرده دچار ضربه روحی بشید، بهتر اولا منطقی با قضیه روبرو بشید لذا از هرگونه برقراری رابطه غیرضروری اجتناب کنید. ثانیا یه مدتی رو مشخص کنید که ایشون به خواستگاری شما بیاید و متوجه بشه که شما دنبال رابطه نیستید! ثالثا اگر هم ایشون به خواستگاری شما اومد، این به معنی تموم شدن قضیه نیست، بلکه همانطور که گفتم باید بررسی کنید که چقدر از تناسب برخوردارید و بعد با مشورت خانواده تصمیم نهایی رو بگیرید.
موفق باشید.
سلام. خواهر من همه تو این سن قویتذین احساسات و عواطف دارن، این نباید دلیل بشه حقایق رو نبینید. عاقلانه فکر کنید بعد عاشقانه زندگی کنید
مثلا هدف بلندمدت داره برای آینده؟ چه چیزی برای اون شما رو متمایز کرده از بقیه؟ هماهنگی اعتقادی، رفتاری، اقتصادی و فرهنگی دارید؟ و این رو در نظر داشته باشید قطعا زندگی مستقل و رو پای خود ایستادن آسون نیست. چون ازدواج بیشتر از اینکه لذت و خوشگذرونی باشه، هدفدار شدن و ایجاد نسل هست. اگر اینقدر همتتون بلنده بسم الله وگرنه عجله نکنید. حق نگهدارت
هم ديگه روديدين؟چند سالشه؟نظرخانوادتون درباره ي اين موضوع چيه؟فاصله ي شهرتون چقدره؟دوست داشتن ملاک نيست دقت کن انتخاب کن
حالابذار بیادخاستگاری بعد شک وگمان کن..پسرا یه روز عاشقن یه روز میذارن میرن