ذهنم معتاد شده!

سلام دوست عزیزم. بله حق با شماست "همه حاضر نیستن کوتاه بیان" روی فعالیت ماهم این "همه" نیستن اون تعدادی ن که کوتاه میان.در اینکه اون مشکلات باید اول حل بشه هیییییییچ شکی نیست ولی ریاست محترم جمهوری هم نمیتونن تو یک بازه چهارساله یا حتی هشت ساله این مشکل رو حل کنن اگر کسی تا ابد هم نتونست حلش کنه تکلیف چیه؟ باید این وضع بلاتکلیف جوانان ادامه پیدا کنه تا ابد. یا راهی برای دور زدن مشکل اقتصادی پیدا کرد؟ البته اون هم نه برای همه ای ک شما فرمودین برای اون عده ای که دلیلی نمیبینن اینده شون رو بسپرن به دست وضعیت نامعلوم اقتصادی. اصلا شما بگو یکنفر روی عملکرد ما همون یکنفره. ولی حرفتون رو قبول دارم که اگر به زور و از روی احساسات زوگذر و جو چند روزه همون همه رو ترغیب به اینکار کنیم نه تنها کمک نکردیم بلکه به زندگی دو خانواده خیانت کردیم. ممنون از راهنماییت دوست خوبم.

جناب yasin1366 ممنون از راهنماییتون. البته در حال حاضر هم این مجموعه توسط من راه اندازی نشده و فقط از من خواسته شده در صورت به پا شدن این عمل توی دانشگاه خودم این افراد رو شناسایی کنم و به استاد مذکور و دانشجوهاشون که متاهل هم هستن معرفی کنم. همین. ولی تا جایی که اطلاع دارم روی همین مواردی کار میکنن که به دلیل مشکل اقتصادی و... شرایط ایده ال ازدواج رو ندارن ولی خانوم هایی هستن که براشون اخلاقیات و اصالت مهم تر از مادیاته. وگرنه اون گروه اول که شما فرمودین خب طبیعیه دیگه مانعی سر راه انتخابشون نیست که نیاز به فعالیت این عزیزان داشته باشن. وقتی از دست این افراد برای حل مشکل اقتصادی کمکی بر نمیاد افقدام به یک تلاش با نیت خیر بهتر از دست روی دست گذاشتنه.  این سوال رو هم اینجا پرسیدم چون پیرو کامنت اون دوست بزرگوارمون خواستم نظر بقیه رو هم بدونم. در هر حال ممنون خیلی لطف فرمودین.

سروناز۲۰ عزیز ممنون از نظرت. درباره احساس شکست و... که باید عرض کنم ما براش راه حل داریم اونم اینکه در مورد اینکه دختر خانوم خودشون شماره به ما دادن یا ما پیگیر شدیم و شماره ازشون گرفتیم به خانواده آقا پسر هیچ توضیحی داده نمیشه و خب طبیعیه که قرار نیست هر کس معرفی میشه خودش شخصا درخواست داده باشه برای همین از این طریق کرامت ذاتی خانوم قطعا حفظ میشه.

ببخشید در جواب کامنتتون اشتباها تایپ کردم برادر بزرگوارم. عذر خواهی میکنم.

سلام. وقتتون بخیر. ممنون از کامنتتون.
بله متاسفانه معظل شناخته نشدن برای بسیاری از بانوان محجوب به حیا وجود داره. البته فکر می کنم همچنان بستر خانواده بهترین کانال برای شناخته شدن این مدل خانوم هاست ولی حق با شماست اقدامات تکمیلی هم نیازه تا همین خانواده ها هم برای دیگران شناسایی بشن. ولی معظل اساسی تر شناخته نشدن این خانوم ها نیست مشکل جدی تر وفتی پیش میاد که خانوم اتفاقا دیده هم میشه ولی خیلی مواقع افرادی جلو میان که هیچ سنخیتی با افکار طرف ندارن ولی عنوان میکنن دنبال همسر این مدلی هستن تا از گذشته ش اطمینان حاصل کرده باشن و نگران خیانت نباشن. ولی در عین حال انتظار دارن این سبک رفتارها با ازدواج خاتمه پیدا کنه و حالا که اقا بالای سر این خانوم هستن دیگه اصطلاحا امروزی باشه. متاسفانه این مورد رو اکثر خانومای پایبند به اصول تجربه کردن.

بابت لینکی هم که فرستادین خیلی خیلی ممنونم تمام اون چیزی که تو ذهنم بود که درباره معیارهام به اطرافیانم و حتی اینجا به برزگواران توضیح بدم و تمام اون چیزی که باید میشندیم تا باز تر فکر کنم کاملا در پاسخ مشاور محترم به صورت جامع و مانع منعکس شده بود. ممنون بزرگوار خیلی به جا بود.

ممنون از راهنماییتون. تو مباحثی که فرمودین  تو دوسه تا نکته اساسی با شما اختلاف مبنا دارم. و در جایی هم که مبانی مختلف باشن عملا به نتیجه متقنی نمیرسیم. ولی لطفا به این لینک مراجعه کنید چون جوابی که به این سوال داده شده کاملا بحث ما رو پوشش میده. http://www.btid.org/fa/news/85648
نکته کلیدی اینکه "معیارها" از هر آدمی به آدم دیگه متفاوته. بحث خیلی ساده س "هم کفو" بودن. تمام چیزایی که شما فرمودین درست. هر کس هر فکری داره قابل احترامه و بحث سر درست یا غلط بودن عقاید من یا طرف مقابلم نیست بحث سر هم کفو نبودنه اینو که دیگه نمیشه انکار کرد من که دلم میخواد نماز بخونم حتی اگر ظاهر ساز و ریا طینت باشم با آدمی که نماز نمیخونه روضه نمیگیره تو مجالس خانوادگیشون اختلاط و بی حجابی( نه بدحجابی بلکه بی حجابی) و رقص زن و مرد دیفالت محسوب میشه کفو همیدگه نیستیم حتی اگر اون آدم روحی به بزرگی نلسون ماندلا داشته باشه. من قرار نیست با افکار کسی زندگی کنم ولی قراره با نمود بیرونی اون افکار زندگی کنم. اگر اینقدر راحت میشد با این تفاوت های سبک زندگی کنار اومد پس آمار طلاق ما چی میگه؟ دقیقا مردم برای چی پس طلاق میگیرن؟ طبق اون چیزی که تو اون لینک نوشته معیارها دودسته ن عمومی و اختصاصی. معیارهایی که شما گفتین مثل مرد زندگی بودن انسان بودن شرافت داشتن و... معیارهای عمومی هستن که درصد بالاییش رو اغلب آدم ها بخاطر انسان بودن دارن. ولی واقعا شما معتقدین آمار بالای طلاق ما سر اختلاف روی معیارهای عمومی هستن؟ نه خب معیارهای اختصاصی هم مهمن. من برای معیارهام اولویت دارم. تحصیلات بنظر من در حد فوق دیپلم کفایت میکنه یعنی در همین حد که قد دو سال وارد فضای اجتماعی دانشگاه شده باشه اونم برای اینکه فقط فضای فکری دو طرف کمی بهم نزدیک بشه. وضع اقتصادی نمیگم مهم نیست باشه خیلی خوبه ها ولی اگر نباشه کسیو بخلطرش رد نمیکنم .وضع اقتصادی برام مهمه در حدی که توان خرید یه حلقه دادن یک ولیمه ساده اجاره یک خونهخیلی معمولی در هر منطقه شهر رو داشته باشه و یک حقوق در حد دادن اجاره خونه و خرج روزانه زندگی شعار نمیدم باور کنید شعار نمیدم تو این شرایط قرار گرفتم و اگر بقیه ملاک هام رو تو اون فرد میدیم با این مسائل هیچ مشکلی نداشتم چون خودم رو میشناسم. پس اگر از ایده آل هام حرف میزنم دنبال ادم شش دانگ نیستم. دنبال یک ادمم با وضع اقتصادی کاملا ساده تحصیلات نه در حد فوق لیسانس که معیارهای عمومی رو داشته باشه و بخشی از معیارهای اختصاصی من رو هم داشته باشه. اونم انجام واجبات و تلاش برای دوری از محرمات. اگر میگم ولایی باشه منظورم این نیست رهبر رو بکنه استیکرش منظورم اینه وقتی تلویزیون داره ایشون رو نشون میده فحش نده و بزنه کانال دیگه. شما میفرمایید ممکنه ادمی نماز نخونه ولی خیلی انسان تر از من نماز خون باشه اینو من هم تو جواب کامنت ها دقیقا پذیرفتم ولی من هم کفو ادمی که نماز نمیخونه نیستم همین.ولی شما ممکنه معیارهاتون جوری باشه که هم کفو این ادم باشین تا اخر عمر عاشقانه کنار هم زندگی کنید. حرفاتون درسته ولی نمیشه به صورت قاعده کلی تعمیمش بدین چون تو اون حرفها شما تفاوت های معیاری که برگرفته از تفاوت های شخصیتی هست رو در نظر نگرفتین. ممنون از دقت نظرتون.

دوست عزیزم البته کلام شما مورد احترامه ولی اگر دقت بفرمایید موضوعی که من راهنمایی خواستم در مورد نیاز به راهنمایی برای انتخاب همسر و اصول و معیارهای گزینش اون نبود اصلا به پاسخ مشاور هم مراجعه بفرمایید بنده در پاراگراف آخر راهنمایی ایشون جوابی که میخواستم رو گرفتم. بله بنظر من هم ازدواج باید عاملی باشه تا سبک های غلط زندگی آدم رو عوض کنه. ولی سبک زندگی مترادف با ایدئولوژی نیست. بازم ممنون دوست خوبم. از همراهیتون سپاسگزارم.
زهرایی باشید.
یاعلی.

سلام.
خانوم شما به هم کفو بودن اعتقاد دارید؟ در جواب دوست بزرگوارمون yasin1366 هم عرض کردم من همه این حرف ها رو قبول دارم ولی ایده ال فکر کردن رو نمیتونم بپذیرم. من دنبال کنکاش اعتقادات هیچکس نیستم و نخواهم بود (حتی پدر و مادرم )جز نزدیکی فکری با همسر آینده م. نمیگم انطباق فکری میگم نزدیکی فکری. نمیدونم ایده ال برای شما چه جوری تعریف میشه ولی برای من توقع انجام واجبات که انگشت شمارن: نماز. روزه. خمس. غسل و تلاش برای ترک محرمات مثل پرهیز از نگاه گناه الود به نامحرم دست ندادن با نامحرم. عدم تمایل و وابستگی به موسیقی با صدای زن. نگاه نکردن فیلم ها و شبکه های مستهجن. ایده آل و بلند پروازی محسوب نمیشه. شاید از نظر شما خیلی این چیزا معیارهای آبکی محسوب بشه ولی این بر میگرده به تفاوت های فردی و اختلاف سلیقه. خداروشکر تا الان توهم بچه پیغمبر بودن نداشتم(از امروز به بعد رو نمیدونم) ولی دنبال کسی هستم که اگر بچه پیغمبر نیستم بچه شمر هم نشم باهاش. این اقایی که شما میفرمایید چرا مجبورش کردم دروغ بگه من فقط یه مثال زدم وگرنه خانواده ایشون تا اومدن خونه ما و همدیگرو دیدیم هر دو طرف کاملا عاقلانه درک کردن کفو هم نیستیم.ولی این اقا خودش اصرار داشت به زور همدیگرو شکل هم بکنیم. من نمیتونم جزییات این شبیه نبودن رو بگم ولی یکی از کلیاتش این بود که وقتی ما تو اتاق صحبت میکردیم خانوم داداششون گفته بودن مراسمات عقد عروسی رو مختلط میگیرن و نه تو تالار. تو باغ که کسی مزاحمشون نشه. متوجه دلیل ایجاد مزاحمت میشید دیگه؟ من تو کامنت قبلی هم عرض کردم خودم شخصا یک جلسه سه ساعته به طور رسمی باایشون صحبت کردم و متوجه شدم هر جا اختلاف شدید فکری بود ایشون میگفتن برای من مهم نیست هرچی شما بگی. اگر شما میتونید اینهمه تضاد فرهنگی رو کنار هم بذارید بهتون تبریک میگم ولی من نمیتونم. ضمنا ما تو کلیات بحث نمیکنیم که شما تئوری های کلی میدین ما روی سه تا مورد خیلی پر و پا قرصی صحبت میکنیم که من تک به تک آنالیزشون کردم و جواب رد دادم. در عالم ثبوت شاید تئوری های شما عقلی باشه ولی باید وارد مرحله اثبات بشه اونم موردی و تک ب تک. من یه جوری کلام شما رو برداشت کردم( البته مطمئن نیستم درست باشه) که انگار به هم کفو بودن توجهی ندارید و فکر میکنید میشه خیلی راحت از کنار خیلی مسائل که برای من معیاره گذشت. اگر من معیارهام رو تو انتخاب همسر نخوام دخیل کنم که سر هر چهار راهی میشه مورد ازدواج پیدا کرد.اگر هم فکر میکنید اشکال از معیارهای منه که خب این ب تفاوت نظر برمیگرده وگرنه من توفع عمل به واجبات و... رو ضعف معیاری نمیدونم. این لینک رو مطالعه بفرمایید مشاوران همین سایت گذاشتن نه یکسری مشاور بی سواد تئوریزیسین:   http://www.btid.org/fa/news/85648
من نمیخوام کسی رو به زور ببرم به بهشت ولی نمیخوام هم با کسی زندگی کنم که احتمال رفتن به جهنمم رو از اینی که هست بیشتر کنه. ممکنه شما بگی تو که خیلی ادعات میشه ایمان خودتو حفظ کن بذار اونم راه خودش رو بره تا دموکراسی هم اعمال شده باشه ولی من بچه پیغمبر نیستم که بتونم به نفسم این قول رو بدم که با زندگی در کنار این مدل آدم ها شبیه اونا نشم و همین ته مونده ایمان رو هم به حراج نذارم. اتفاقا چون ادعای پیغمبر زاده بودن ندارم میترسم وارد این مدل زندگی بشم که تاثیر بگیرم وگرنه اگه اینقدر به خودم مطمئن بودم که 5سال پیش با همین افراد ازدواج میکردم و الان یه طایفه رو شبیه افکار خودم کرده بودم و بعدشم زندگی شیرین می شود و... .
در نهایت برای من واقعا باعث خوشحالی بود اینقدر انسانیت به خرج دادین و وقتتون رو برای کمک فکری به من صرف فرمودین. خیلی لطف فرمودین.

سلام. ممنون از راهنماییتون. حرفتون کاملا درسته این تفاوت مذهبی که من ازش حرف میزنم اگر بخوام عدد بدم میگم از 100 من چیزی حدود50ملاکم هست و تو سه مورد اولی که تو متن درباره شون گفتم 10هم به زور بودن. من تو شرایط فکری تربیت شدم که ولایت مداری واسم مهمه و نمیتونم با کسی زندگی کنم که محمدرضا پهلوی رو ولی بلامنازع ایران میدونه. برای من نماز مهمه نمیتونم با ادمی زندگی که میگه خدا به نماز ما نیاز نداره اینارو آخوندا دراوردن ما رو سرکار بذارن همینطور نمیتونم باادمی زندگی کنم که وقتی یه مسافرت بخوایم بریم باید مجبور بشم موسیقی غنا و صدای زن گوش بدم. من نمیگم من که این کارها رو دوست ندارم خوبم و اونا بدن نه اصلا. قاضی فقط خداست و هیچکس نمیتونه چنین ادعایی کنه. حتی من میگم دل پاک اونا ممکنه بیارزه به صدتای من پر ادعا. فقط میگم افکار من با اونا در تضاد بوده همین و این تضاد بعد فروکش کردن اتش احساسات مشکل ساز میشه. ضمنا من این موارد رو از روی ظاهرشون حدس نزدم. تو دوره لیسانس به مشاوری مراجعه کردم ایشون گفت بپذیر بیان خواستگاری با سوالات انحرافی باطنش رو کنکاش کن. به عنوان مثال من به ایشون گفتم شکل پوشش من و اعتقاداتم کاملا تقلید از خانوادمه حالا اگر بعد ازدواج نخوام این تقلید ادامه پیدا کنه و آزاد فکر کنم شما مشکلی دارین؟ (جوری پرسیدم که دروغ نشه ولی ایشون متوجه نشن چی پشت فکرمه) ایشون کلی شگفت زده شدن و گفتن نه اتفاقا من آدم روشنفکری هستم و دلم میخواد همسرم آزاد باشه. دلیل نداره نسل ما اسیر افکار فنیتیک نسل گذشته بشه که بخاطر درگیری جنگ و فقر و... فرصت آزاد اندیشیدن رو به خودش نداده. خب بنظر شما چه این ادم راست میگفت چه دروغ من میتونستم بهش اعتماد و تکیه کنم؟ اگر حرفاش منطبق با افکارش بود ک مشخصه جوابم منفی بوده اگر هم ظاهر سازی بوده من نمیتونم به ادمی اعتماد کنم که برای رسیدن به هدفش اینقدر ساده دروغ میگه. اینجا فضای بحث اعتقادی نیست ولی تز من اینه که اگر قراره ادم با ازدواج کامل بشه ازدواجی بکنه که افکار ارمان ها و ایدئولوژیش رو ارتقا بده کامل تر کنه یا در معمولی ترین حالت ثابت نگهش نداره حتی اگر پیشرفت نکنه نه اینکه بزنه از بیخ و بن ببردش زیر سوال.
بازهم ممنون بزرگوار. استفاده کردم از محضرتون. یازهرا.

باور مذهبی که تو تصور من هست صرفا  انجام واجبته و تلاش حداکثری برای ترک محرمات. گفتم تلاش حداکثری برای ترک محرمات چون انسان ممکن الخطاست و نمیتونم از کسی انتظار داشته باشم هیچوقت خطا نکنه حتی تو شرایطی هم قرار گرفتم که پذیرفتم اشتباه و خطای گذشته یک ادم رو اصلا ندیده بگیرم چون خداش ستار العیوبه و اهل مغفرت پس من کی باشم ولی تو همون شرایط تو اون ادم تلاش حداقلی هم برای ترک خطا رو ندیدم چه برسه حداکثری حتی با تکرارش اثبات کرده نادم هم نیست چه برسه به تصمیم به توبه.

سلام. ممنون از راهنماییتون. ولی برداشت شما فقط در مورد اول که پسر دایی م بودن درسته و چون بچه بودم اصلا نمیفهمیدم باید بهش رو ندم ولی تو سه مورد بعد اتفاقا کاملا برعکس قاطعانه برخورد کردم و میدونستن دیگه از طرف من هیچ نرمشی وجود نداره لذا متوسل به خانواده میشدن تا اونا واسطه بشن. ولی من واقعا معیارهای سخت گیرانه ای ندارم و بارها سر این موارد به مشاور عالم متدین رجوع کردم خط قرمزهای من باورهای مذهبی و معنوی من هستن. در هر حال خیلی ممنون وقت گذاشتین. اسفاده کردم از فرمایشاتتون.

سلام خواهر بزرگوارم. این موارد به خصوص مورد دوم و سوم فقط دوره لیسانس و ارشد من رو به پر تشویش ترین دوران زندگیم تبدیل کرد و تو دوره لیسانس بجای اینکه از سر کلاس نشستن لذت ببرم و کنار دوستام باشن فقط تو فکر این بودم که اگر سه تا غیبت هر کلاسم تموم بشه باید چیکار کنم. رفتن به دانشگاه بخاطر سنگینی رفتار و نگاه کسایی که در جریان بودن شده بود کابوس من. تو دوره ارشد هم با این که هیجان زیادی برای شرکت در بحث های مختلف داشتم هیچوقت نتونستم حتی بدون نگرانی سر کلاس از استادم سوال بپرسم. من بخاطر سنگینی جوی که اون آقا تو موسسه به وجود اورده بود بعد دفاع پایان نامه م دیگه نتونستم برگردم اونجا و عملا از فعالیت های فرهنگی-اجتماعیم که تفریح روحی بود برام محروم شدم. در هر حال اینا شاید از بیرون رویا باشه ولی برای من چیزی جز کابوس نبود الان هم که برای روانم تبدیل به یک اعتیاد خلا ساز شده. تازه این یک طرف قضیه س طرف دیگه ناراحتی بود که من بخاطر حال هم کلاسی م تو دوره لیسانس داشتم که پر شور ترین دوران زندگیش اونم سه سال تموم تبدیل شده بود به یه آدم منزوی و نگران و منتظر و افت شدید درسی و این واقعا خوشحالم نمیکرد. اگر اینا امتحان الهی نبوده باشه و حق انتخاب با من بود قطعا ترجیح میدادم هیچ کدوم هیچوقت نباشن. ممنون از راهنماییتون. ان شاء الله عاقبت بخیر باشید.