سلام وقت بخیر.خدا قوت
سوال من این هست که حدیث داریم که معصوم علیه السلام میفرمایند کسی که آبروی فردی را ببرد خداوند او را نمی آمرزد
آیا راهی برای جبران و توبه فردی که آبروی کسی را برده نیست؟در حالیکه آن فرد بسیار پشیمان شده
آیا دیگر هیچوقت مورد آمرزش خداوند قرار نمیگیرد؟ لطفاً اگر راهی برای جبران هست بفرمایید.تشکر
ببخشید چقدر زمان لازم هست تا پاسخ را دریافت کنم؟
-------------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی
همانطور که می دانید خدا بر حریم و آبروی مومن بسیار اهتمام دارن. به شدت نهی شده از عملی که باعث بشه انسان آبروی خودش یا دیگری رو ببره.
امام صادق علیه السلام میفرمایند: المومن اعظم حرمة من الکعبه [1] (حرمت مومن از کعبه هم بالاتره).
یا اینکه خدا در قران خودش رو مدافع مومن معرفی کرده . آنجا که می فرماید:« إِنَّ اللَّهَ يُدافِعُ عَنِ الَّذينَ آمَنوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ خَوّانٍ كَفورٍ؛ [2]
خداوند از کسانی که ایمان آوردهاند دفاع میکند»
اما اینطور نیست که اگر من آبروی کسی رو بردم دیگه باید فاتحه ام رو بخونم. خیر. این از رحمت و مهربانی خدا به دور هست که کسی که از کرده خود پشیمان شده راهی برای جبران نباشه. همانطور که خدا به آبروی مومن اهمیت می ده، توّابین و کسانی که تمایل به تعالی دارند را هم دوست دارند. چنانچه خود خدا در قران می فرماید «اِنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ المُتَطَهِّرین [3] خدا توبه کنندگان و پاکان رو دوست دارد»
پس مقطعی و گزینشی نباید به قضیه نگاه کرد. و باید به مغفرت الهی امیدوار بود چرا که همین امید مایه حرکت و رسیدن به خوشبختی است. باز هم خود خدا می فرماید : « قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ؛[4] بگو اى بندگانم كه زياده بر خويشتن ستم روا داشتهايد، از رحمت الهى نوميد مباشيد، چرا كه خداوند همه گناهان را مىبخشد، كه او آمرزگار مهربان است »
منتها در قضیه تضییع حقوق دیگران راه جبران این است که رضایت و حلالیت طرف مقابل رو جلب کنید. هر چند سخته اما باید خودتون رو در این ورطه (حلالیت طلبی) بندازید. چون توهم بزرگ بودن و سخت بودن حلالیت طلبی (بهر دلیلی) از خود حلالیت طلبی خیلی بزرگتر هستش. پس خدای ناکرده شرم و حیا و یا منیّت شما رو از این کار بازنداره. چرا که عمر یه باره و مردن یه بار. و برگشتی در کار نیست. در حق الناس ، رضایت خدا از کانال رضایت اشخاص میگذره. پس رضایت بگیرید و براش چه پنهانی و چه آشکارا دعا کنید و ایشون رو در جریان این دعاگویی قرار بدید.
موفق باشید
پینوشت:
1- الخصال ج1 ص27
2- سوره حج، آیه 38
3- سوره بقره، آیه 222
4- سوره زمر، ایه 53
با سلام و خدا قوت
جواب سوالم را تا حدی گرفتم ولی چنانچه فرد مورد نظر را که آبرویش رفته را برای گرفتن حلالیت پیدا نکنیم یا اگر موضوع را متوجه بشود ممکن است خیلی بدتر بشود و کار به جاهای باریک بکشه چکار باید کرد؟ در ضمن این فرد اصلا من را نمیشناسد و حرفی که درباره اش را به کسی گفتم را دوستم به من گفته بود
نمیدونم به یک نفر گفتن غیبت حساب میشه یا تهمت یا آبروریزی؟
ممنونم.محبت میکنید پاسخ بدید.تشکر
سلام مجدد خدمت شما
بهر حال برای گناهی که مرتکب شدید استغفار کنید.
اما برای جبران حق دیگران با شرایطی که توصیف فرمودید (در دسترس نیست یا کار به جای باریک می کشد) در حضور کس یا کسانی که در جمعشون غیبت یا تمسخر یا تهمت صورت گرفته، از گفته خودتون انصراف بدید (بگید از گفته خودم در مورد فلانی برگشتم) ، از اون شخص تعریف کنید. براشون دعا و استغفار کنید خلاصه آبروی رفته ایشون رو احیا کنید. حتی می توانید از جانب ایشون صدقه بدید و ثوابش رو بهش هدیه بدید (امید هست که خدا دل ایشون رو در روز حساب به شما متمایل کند و از شما راضی شود)
در مورد غیبت اینگونه است که اگر شخص مقابل از اینکه بفهمد شما غیبتش کردید اذیت شود یا روابط بین شما تخریب شود لازم نیست بگویید غیبت شما رو کردم. بلکه در حقش دعا و استغفار کنید، در جمع تعریف و تمجیدش کنید. هر چند حلالیت به نحو کلی و بدون ذکر دلیل (و لو طرف مقابل نداند این حلالیت برای چیست) به نظر بعضی مراجع کافی نیست اما خالی از لطف هم نیست.
باز هم اگر نقطه مبهمی هست در ادامه همین پست بفرمایید
موفق باشید