سلام علیکم وتشکر از شما کارشناسان بزرگوار؛
دوتا دختر ۵ و ۹ ساله دارم، دختر ۹ ساله ام مشغول درسهاش است ومن هم در کنارش کمک وراهنماییش میکنم،
اما دختر۵ ساله ام همش میگه حوصله ام سر میره از نقاشی کشیدن و دیگر بازیها هم زود خسته میشه و همش میگه حوصله ام سر میره با اینکه من وقتهایی هم باهاش بازی میکنم،
مشکلم اینه که این‌دختر ۵ ساله ام خیلی عادت کرده که بره خونه مادرم پیش خاله هاش که مجردن و پیش مادرم هستند ، چون خونمون به هم نزدیکه هرروز عادت کرده و خودش ازم اجازه میگیره و پن مسیر را مواظبش هستم تا برسه خونه مادرم واین شه کار هرروزش که میگه میخام برم خونه خاله با خاله ها بازی کنم وصبح میره تا عصر که بریم دنبالش وبازور بیاریمش،
باباش از اینکه دخترمون هرروز میره خونه مادرم راضی نیست و میگه بچه بد عادت میشه و همین طور مادرت اینا را هم اذیت میکنه و این خوب نیست،
به من میگه نزار بده و یه جوری سرگرمش کن تا خونه بمونه ولی من وقتی گریه دخترم را میبینم ناراحت میشم واز طرفی حریفش هم نمیشم و بازم میره خونه خاله،
باباش ب ای اینکه جلو رفتنش را بگیره در حیاط را قفل میکنه و کلیدش را هم قایم میکنه تا دخترم نره بیرون و خونه خاله اش، با این وضع دخترم خیلی گریه میکنه تا خسته میشه، باباش هم میگه بزارین تا گریه کنه خودش آروم میشه و دست از این عادتش برمیداره،
به نظر شما این رفتار باباش درسته که در را قفل میکنه که دخترم خونه مادرم نره؟
من چیکار کنم تا دخترم از این عادتش دست برداره؟
ممنون میشم راهنمایی کنید.
---------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe
با سلام به شما کاربر محترم
دغدغه و نگرانی که بابت تربیت فرزندتون دارید رو درک می کنم. اینکه هر روز و بدون ضابطه و محدودیتی، دخترخانم 5 ساله شما به خونه مادربزرگش بره، به دلایل مختلفی درست نیست ازجمله؛ ایجاد فاصله عاطفی، وابستگی، تعارض تربیتی و... البته منظور این نیست که اصلا به دخترتون اجازه ندید که خونه مادر بزرگش برود، بلکه باید تلاش کنید برای این کار یک قانون انعطاف پذیری رو درنظر بگیرید. به گونه ای که جلوی ضرر این کار گرفته شود. مثلا برای دخترکوچولوتون باتوجه به درکی که دارد یه مدت زمانی رو در روز برایش درنظر بگیرید که می تونه خونه مادربزرگش برود. مثلا در روز به اندازه یه ساعت اجازه بدید که پیش اونها بره، ولی برای فهموندن این مسئله زمانی می تونید برنامه ریزی کنید که و دخترتون رو ساعت 3 بعدازظهر بفرستید خونه مادربزرگش وبعد باهاش توافق کنید که هروقت بابا از سرکار اومد خونه باید برگردد و بابا هم معمولا ساعت 4 به خانه برمی گردد.
این نوع برنامه ریزی باعث میشه که دخترکوچولوتون متوجه بشه که یه محدودیت وجود دارد و یله و رها نمی تونه انتظار داشته باشد هر موقعی که خواست از خونه خارج بشه! اما عدم برنامه ریزی و نداشتن قانون در این زمینه، بچه تصور می کنه که هرگاه خواست و اراده کرد می تواند بدون حتی اجازه پدر و مادر از خانه خارج شود و به خونه دیگران برود!
حالا اگر دخترکوچولوی شما همکاری کرد که خیلی هم خوبه و بهتره که یه پاداش برای این کارش درنظر بگیرید.(پاداشش باید چیزی باشد که واقعا خوشحالش کند و برایش لذتبخش باشد مثل تهیه خوراکی خوشمزه و موردعلاقه اش، بازی کردن با او و ...) ولی اگر همکاری نکرد و مثلا سر اون زمانی که باید برمی گشت به خانه برنگشت، باید یک محرومیت رو با توجه به میزان عدم همکاری اش برایش درنظر بگیرید؛ مثلا روز بعد نمی تواند به خونه مادر بزرگش برود یا زمان حضورش کمتر می شود یا ...
در کنار همه اینها، باید به فکر جذابیت در خانه هم باشید یعنی شما و همسرتون توی خونه برنامه های جذاب مثل بازی های خانوادگی داشته باشید که دخترکوچولوتون از حضور در کنار شما و پدرش لذت بیشتری ببرد یا اینکه برنامه ریزی کنید اونو به مکان تفریحی مثل پارک و ... ببرید تا لذت بیشتری از حضور در کنار شما داشته باشد به گونه ای که یکی از علاقه مندی هایش پارک رفتن و ... باشد.
اما کار همسرتان برای جلوگیری از رفتن بیرون دختر بچه تان درست نیست، بخاطر اینکه مسئله رو به صورت صفر و صد نگاه می کند یعنی به جای اینکه برنامه ای داشته باشید که به صورت تدریجی بتوانید بچه خودتون رو به محیط خونه جذب کنید، صرفا بچه را از رفتن پیش مادربزرگش منع می کنید بدون اینکه برای جایگزینی و جذاب سازی محیط خانه کاری کرده باشید و توضیحی مناسب به بچه داده بشه. اگر واقعا نگران وابستگی بچه تان هستید، باید روند تدریجی رو با رعایت نکات بالا درنظر بگیرید تا باعث آسیب رساندن به بچه نشوید. بنابراین با رعایت نکات بالا و جذاب کردن محیط خانه و جایگزین سازی (مثل بردن پارک و جاهای تفریحی) می توانید از وابستگی بچه تان به خانه مادربزرگش بکاهید.
موفق باشید.