روزه گرفتن شخص مریض

سلام

کسی که می داند یا احتمال عقلایی می دهد که مثلا اگر روزه بگیرد به زخم معده دچار می شود، روزه بر او واجب نیست.
همچنین کسی که بیماری کلیه دارد و باید برای جلوگیری از آن در طول روز چندین بار از آب و مایعات استفاده کند، روزه گرفتن بر او واجب نیست.

کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست بلکه حرام است، خواه این یقین و خوف از تجربه‌ی شخصی حاصل شده باشد یا از گفته‌ی پزشک امین یا از منشأ عقلایی دیگر.

پزشکانی که بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع می‌کنند گفته‌ی ایشان در صورتی معتبر است که اطمینان آور باشد یا باعث خوف ضرر شود و در غیر این صورت اعتباری ندارد.

در صورتی که بیماری تا سال آینده ادامه داشت، وظیفه ای برای روزه ندارد و باید به جای آن برای هر روز یک مد طعام (‌750 گرم، معادل ده سیر طعام از قبیل برنج، آرد، گندم، خرما و کشمش می باشد) به فقیر بدهد.