سلام خسته نباشید
خواستم بپرسم چیکار کنم که زود عصبانی نشم دوتا دختر پشت سرهمی دارم ۱۲ و ۱۰ ساله خیلی با هم دعوا و کل کل میکنن و همدیگر رو میزنن واقعا رو اعصابم هستن یه دختر ۱ ساله هم دارم بیشتر همین دوتا دخترام اذیتم میکنن که پشت سر همن من خیلی عذاب وجدان میگیرم بابت عصبانیتم احساس گناه میکنم خودمو خیلی کنترل میکنم ولی بعضی وقتا از کوره در میرم میگم بیا خدا داره میبینه الان کل اعمالم باز پودر شد سر همین عصبانیت الانم چیکار کنم راهنماییم کنید لطفا
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام؛ عرض ادب و احترام خدمت شما
از اینکه سؤال خودتان رو با مجموعه اندیشه برتر به اشتراک گذاشته و تلاش دارید مسائل مهارتی تربیتی فرزندان رو به شیوه صحیح و از طریق مشورت نمودن حل مسئله کنید از شما سپاسگزارم. سؤال شما رو مطالعه نمودم و این‌گونه متوجه شدم به علت دعواها و نوع ارتباط دخترانتان با همدیگر عصبانی می‌شوید و این عصبانی شدن شما را ناراحت می‌کند و به همین جهت به دنبال راهکار مناسب دراین‌خصوص هستید. ان‌شاءالله در این زمینه نکاتی رو خدمت شما عرض میکنم.
خواهر بزرگوار؛ احساس کلافه بودن شما از این موضوع قابل‌درک هست و معمولاً این گونه رفتارها از فرزندان در خانواده‌ها مشاهده می‌شود برای حل این موضوع نکاتی رو در ذیل پیشنهاد میکنم:
- ارتباط عاطفی زیادی با فرزندان خود داشته باشید. هر چقدر به نیازهای جداگانه هر کدام از آنها در سنین خاص خودشان بیشتر توجه کنید و ارتباط محبت‌آمیز بیشتری با آنها داشته باشید، گفت‌وگو و حرف‌شنوی بیشتری از شما خواهند داشت و باعث کمترشدن تنش‌ها و دعواها می‌شود. قطعاً نیازهای یک کودک دوساله با دخترخانم ۱۲ساله و ۱۰ساله متفاوت هست.
- در زمان و شرایط مناسبی از احساسات خود با آنها صحبت کنید. از اینکه چقدر تحت‌فشار قرار می‌گیرید و به رعایت‌کردن امورات از طرف آنها نیاز دارید. این تبادل احساسات و عاطفه باعث همدلی و درک متقابل بهتری بین شما می‌شود. همچنین به آنها بیاموزید که چگونه بدون دعوا و با گفت‌وگو مشکل خود را حل کنند.
- ضمن توافق و هم فکری با آنها، برای تمام فعالیت‌های درون و بیرون از خانه قانون بگذارید. برای انجام‌دادن و رعایت قوانین با امتیاز بخشی، پاداش‌ها و جایزه مناسب قرار دهید و در صورت رعایت‌نکردن جریمه داشته باشید.
- سعی کنید این قوانین بدون افراط‌وتفریط و باتوجه‌به توانایی آنها همراه با انعطاف باشد. در زمینه کمک‌کردن در امورات خانه و خانواده، رعایت نظم در امور شخصی، دوری از دعواکردن‌ها، رعایت استفاده از رسانه‌ها، رعایت‌کردن ساعت خواب و دیگر موارد را به‌صورت مصداقی بر روی کاغذ یادداشت کنید و بر روی دیوار نصب کنید و آنها را علامت‌گذاری کنید.
- توجه داشته باشید که اگر شما برای فرزندان خود برنامه‌ریزی نکنید، آنها برای شما برنامه خواهند داشت. سعی کنید. سعی نمایید در تابستان و ایام تعطیلات، در امورات مختلف هنری مهارتی از استعداد آنها استفاده کنید.
- سعی نمایید در نوع ارتباطات خود با آنها از روش سرزنش و متهم‌کردن، استفاده از القاب ناخوشایند برای آنها، تهدیدکردن و دستوردادن‌های تحکمی پرهیز کنید.
در پایان: شیوه فرزندپروری والدین نباید آسان‌گیر یا سخت‌گیر و یا از نوع بی‌توجهی و غفلت‌کننده باشد، بلکه باید از سبک تربیتی مقتدرانه استفاده نمود. برخورد مقتدرانه یعنی در عین محبت و نرمی، باید بااقتدار بتوانید آنها را در زمینه رعایت‌کردن مقررات درون خانه مجاب کنید.
امیدوارم که همیشه موفق و سربلند باشید.