سوال اعتقادی: برخی با استناد به این محتوا پدوفیلی را محصول اسلام‌ میدانند،

با عرض سلام و ادب خدمت شما

در ابتدا باید دانست که طبق مبنای فقهی امام خمینی رضوان‌الله‌علیه نه‌تنها شوهر دادن کودک با نیت لذت جنسی به خاطر فسادهایی که دارد، جایز نیست؛ بلکه مطابق دیدگاه ایشان اگر عقد موقت شیرخوار برای لذت جنسی هم نباشد و فقط برای ایجاد محرمیت بین مادر شیرخوار و داماد انجام شود هم، دارای اشکال است؛ یعنی بنا بر نظر امام طفل شیرخوار را نمی‌توان با نیت بدون مفسده هم به عقد کسی درآورد.[1] 

با این حال این مطلبی که شما آورده‌اید در منابع و کتب فقهی آمده است؛ اما مسئله به زبان علمی و لسان فقهی مطرح شده و تنها مجرد فرض و شرح مقتضای زوجیت است؛ اما در عرصه زندگی امکان شرعیِ واقعی ندارد، چون «تفخیذ با زوجه» عقلاً و شرعاً وقتی معنا دارد که «زوجیت» تحقق پیدا کرده باشد. در غیر این صورت «تفخیذ با غیر زوجه» خواهد بود نه با زوجه؛ بنابراین امکان تفخیذ کودک شرعاً مشروط به زوجیت است و زوجیت او نیز چنان‌که گذشت منوط به عدم مفسده است. لذا تزویج دختری که کودک است به‌قصد چنین عملی به لحاظ مفسده داشتن، وجه شرعی و امکان وقوع پیدا نمی‌کند؛ یعنی امکان ندارد که کودک بتواند بنا بر قانون و شرع اسلام همسر شخصی شود؛ مخصوصاً اگر نیت از ازدواج کام‌جویی و لذت جنسی باشد.

اگر کسی بگوید چرا مسئله‌ای که امکان عملی ندارد در مباحث فقهی آمده است، این گونه پاسخ می‌دهیم که مطرح کردن مطالب فرضی و خیالی برای تقویت قدرت استدلال و استنباط در کتاب‌های تخصصی فقه و فلسفه امری رایج است. فقها گاه یک فرض محال یا بعید را مطرح می‌کنند تا ببینند درباره مسائل جدید و غیرمنتظره آمادگی استنباط احکام را دارند یا خیر. مثلاً گاه در کتاب فقهی مشاهده می‌شود که این سوال را طرح می‌نمایند که اگر گوسفند و خوک جفت‌گیری کنند و از آمیزش آن‌ها حیوانی متولد شود، آن حیوان نجس و حرام‌گوشت است یا حلال و پاک؟! درحالی‌که می‌دانند چنین مطلبی تا به حال اتفاق نیفتاده و اینکه آن دو حیوان بتوانند صاحب فرزند شوند، امری متعارف و عادی نیست.

پی‌نوشت:
[1]. (تحریرالوسیله، ج2، ص297)؛ «اگر زنی را عقد نماید، مادر آن زن بر او حرام می‌شود هر چند بالا رود؛ چه نسبی باشد یا رضاعی؛ چه به او دخول کرده باشد یا نه؛ و چه عقد دائم باشد یا منقطع؛ و چه معقوده صغیره باشد و یا کبیره. البته در عقد انقطاعی بر صغیره، احتیاط (مستحب) آن است که به حدی رسیده باشد که قابلیت استمتاع و تلذذ از او را - ولو به غیر وطی - داشته باشد، به اینکه مثلاً به شش سال و بالاتر رسیده باشد یا در آن مدت به این حدّ برسد، پس آنچه که متعارف شده از اینکه یک ساعت یا دو ساعت عقد انقطاعی بر دختر کوچک شیرخوار یا نزدیک به آن، واقع می‌سازند و منظورشان از این کار آن است که مادرش بر معقود له محرم بشود، خالی از اشکال نمی‌باشد؛ از جهت اینکه در صحت این عقد، اشکال است تا اینکه حرمت مادر معقود علیها، بر آن مترتب شود؛ اگر چه خالی از قرب هم نمی‌باشد. لیکن اگر این چنین بر او عقد کنند، یعنی یک ساعت یا دو ساعت، ترک احتیاط سزاوار نیست به اینکه آثار مصاهرت و آثار عدم محرمیّت بر آن مترتب شود، در صورتی که تحقق زوجیّت را ولو به داعی بعضی از آثار - مثل محرمیّت - قصد نموده باشد».