سوال اعتقادی: تا کی تا کجا این همه ظلم و این همه مظلومیت ؟؟؟

با عرض سلام و ادب خدمت شما

برای اینکه پاسخ سوال روشن شود باید سنت‌های الهی را در کنار هم بنگریم.

آنچه حضرت‌عالی به آن اشاره فرمودید، یکی از سنت‌های الهی است؛ یعنی خداوند به یاری مظلومین و مستضعین شتافته و آنها را از چنگال ظالمین نجات می‌دهد؛ اما در کنار این سنت، خداوند سنت‌های دیگری هم دارد که باید مورد ملاحظه قرار بگیرند. به اختصار برخی از آنها را مرور می‌کنیم:

1. یکی از سنت‌های الهی سنتِ امهال به ظالمین است؛ یعنی خداوند برای اتمام حجت و تکمیل ظرفیتِ ظالمین به آنها تا زمانی معین مهلت می‌دهد. در این زمانی که خداوند به آنها مهلت داده تا تمامِ بهره خود را از دنیایشان ببرند، کاری با آنها نداشته و می‌گذارد تا پیمانه‌اشان کاملاً پر شود و درنتیجه در آخرت دیگر بهره‌ای نداشته باشند.

به این آیه دقت کنید: «وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ»؛ «و کسانی که کافر شدند، گمان نکنند مهلتی که به آنان می‌دهیم به سودشان خواهد بود، جز این نیست که مهلتشان می‌دهیم تا بر گناه خود بیفزایند و برای آنان عذابی خوار کننده است». [آل‌عمران: 178]

این سنت نسبت به عموم ظالمین و مستکبرین به‌صورت‌های مختلفی جریان پیدا کرده؛ مثلاً بنی‌امیه که به اهل‌بیت علیهم‌السلام ظلم کردند، هزارماه(هشتادو اندی سال) حکومت کردند. بنی عباس نیز حدود 500 سال حکومت کردند. 

همین فرعون که مثال زدید، سال‌ها قبل از آمدنِ حضرت موسی و سال‌ها پس‌از ایشان به بنی‌اسرائیل ظلم و ستم روا داشت. 
قرآن نقل می‌کند که بنی‌اسرائیل پس‌از ظهور حضرت موسی به ایشان گفتند: [آمدن تو چه فایده‌ای داشت]؛ قبل‌از آنکه تو بیایی ما در عذاب بودیم، حالا هم که تو آمدی در عذاب به سر می‌بریم. [اعراف: 129]

در آیه‌‌ای دیگر بیان شده حضرت موسی و هارون دعا کرده و از خدا خواستند تا فرعون را از بین ببرد. خداوند هم در جوابشان فرمود: دعایتان اجابت شد؛ [ولی فعلاً باید] استقامت کنید.[یونس:  89و 88] در روایتی ذیل این آیه آمده است که از زمان دعای موسی و هارون تا غرق فرعون 40 سال زمان گذشت. [کافی، اسلامیه، ج2، ص489]

این یعنی مهلت دادن به فرعون اقتضا می‌کرده که مضمون اجابت شده دعای دو پیامبر خدا، سال‌ها زمان ببرد تا محقق گردد.

2. سنت دیگر الهی سنت امتحان است. یعنی افراد زیادی در طول یک بلا مورد امتحان قرار می‌گیرند. از یک سو خودِ مستضعفین امتحان می‌شوند که تا چه میزان صبر کرده و پای عقاید و ایمان خود می‌ایستند و از طرف دیگر سایرین با دیدن این وضعیت امتحان می‌شوند که چه عکس العملی در قبالِ ظلم ظالمین دارند.

به این آیات از قرآن توجه کنید: 

«آیا مردم گمان می‌کنند همین که بگویند ایمان آوردیم، [کار تمام است] و دیگر آزمایش نمی‌شوند؟ [نه هرگز این‌چنین نیست؛ بلکه] به تحقیق کسانی را که قبل از آنها بودند [نیز] امتحان نمودیم تا معلوم شود چه کسی در ایمانش صادق است و چه کسی دروغ می‌گوید[که ایمان آورده است]».[عنکبوت: 2و3]

«بعضی از مردم خدا را تنها با زبان می‌پرستند (و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است)؛ همین که (دنیا به آنها رو کند و نفع و) خیری به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا می‌کنند؛ اما اگر مصیبتی برای امتحان به آنها برسد، دگرگون می‌شوند (و به کفر رومی‌آورند)!» [حج: 11]

و آیه آخر که از همه به موضوع ما نزدیک‌تر است: «آیا پنداشته‌اید در حالی که هنوز حادثه‌هایی مانند حوادث گذشتگان به سمت شما نیامده، وارد بهشت می‌شوید؟! به آنان سختی‌ها و آسیب‌هایی رسید و چنان متزلزل و مضطرب شدند تا جایی که پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند، گفتند: [پس] یاری خدا کی خواهد بود؟ [به آنان گفته شد] آگاه باشید که یاری خدا نزدیک است.» [بقره: 214]

جریان غزه درواقع هم برای خودی آنها و هم برای سایر مردم دنیا امتحان است، کما اینکه جریانات تاریخی مانند واقعه عاشورا برای همه مردم آن دوران امتحان بود تا جایگاه و نسبت خود را با خدا و دین مشخص کنند. همه باید نشان بدهند که در جریان حق و باطل کجا ایستاده‌اند. خودِ مردم غزه در وسط این معرکه قرار گرفته‌اند.

3. سنت دیگر الهی سنتِ نصرت و یاری گروهی است که خدا را یاری کرده باشند. سنت خداوند بر این قرار گرفته که تا خودِ مردم اراده نکنند و در مقابل دشمن نایستند، آنها را یاری نمی‌کند. خداوند در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ»؛ «خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند». [رعد: 11] همچنین می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ»؛ «ای مؤمنان! اگر شما خدا را یاری کنید، خدا هم شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را محکم و استوار می‌سازد». [محمد: 7] در بسیاری از مواقع اگر یاری ازسوی خداوند وجود ندارد، به این جهت است که عمومِ مردم آن جامعه اراده محکمی در ایستادگی در مقابل دشمن نداشته و به دنبالِ یاری خداوند نیستند. در حالِ حاضر عموم مسلمانان و کشورهای عربی و حتی برخی از مردم و طوائف موجود در غزه، اراده جدی بر مقابله با اسرائیل نداشته و رویکرد سازش‌گرایانه‌ای با آن دشمنِ غاصب دارند. اگر عمومِ آنها در مقابله با اسرائیل متحد بوده و اراده جدی داشته باشند، حتماً خداوند آنها را یاری کرده و در زمانِ خود پیروز می‌نماید. شما در جنگ 33 روزه حزب‌الله دیدید که چگونه خداوند یک حزب کوچک در یک کشور کوچک را یاری کرده و در مقابل اسرائیل پیروز گردانید، درحالی‌که در ظاهر امکانات قابل توجهی در مقابله با اسرائیل تا دندان مسلح نداشتند. هشت سال دفاع مقدس نیز به‌خوبی حمایت الهی را در مقابل اجماع جهانی علیه ما نشان می‌دهد؛ این در حالی‌ بود که ما در اوج تحریم قرار داشتیم و تمام کشورهای دنیا از صدام حمایت مادی و معنوی می‌کردند و سلاح‌های صدام قابل مقایسه با سلاح‌های ناچیز ما نبودند. البته اخیراً چون مقاومت در غزه اتحاد بیشتری پیدا کرده و اراده جدی‌تری در مقابله با اسرائیل دارد، شاهد پیروزی بیشتری هم نسبت به سابق برای آنها هستیم. ضمن آنکه اسرائیل هم آن قدرت سابق را نداشته و رو به افول است. بنابر گزارشات واصله در این جنگ اخیر با اینکه اسرائیل ادعای ازبین بردن مقاومت غزه را داشته و می‌گفت تا رسیدن به این هدف پیش می‌رویم، در پشت صحنه تقاضای آتش بس و تبادل اسرا را داشته است.