سوال اعتقادی: پسرم میگه من هیچ دینی روقبول ندارم .....

با سلام و سپاس از سوال شما

معمولا توصیه می‌شود که پیشگیری بهتر از درمان است. آینده‌نگری و برنامه‌ریزی در برابر خطراتی که ممکن است ایجاد شود، خیلی بهتر از آن است که بی تفاوت باشیم و اهمیت ندهیم و وقتی که مشکل خودش را نشان داد، به فکر راه چاره باشیم.

فضای مجازی یکی از اختراعات پیچیده در دوران معاصر است و پیش از استفاده از آن، باید روش استفاده را یاد بگیریم. شاید بیشترین خطر در این فضای مبهم، متوجه کودکان و نوجوانان باشد. پس اینجا مسئولیت والدین بسیار بیشتر از گذشته میشود و باید قبل از آنکه فرزندان را آموزش دهیم، والدین را از خطرات موجود در فضای مجازی آگاه کنیم.

درست است که در دوران کرونا دانش‌آموزان مجبور شدند به سمت فضای مجازی بروند اما اگر هشدارهای لازم به والدین داده می‌شد، فرزندان خود را در این فضا رها نمی‌کردند. مهمترین کاری که دانش آموز باید در دوران کرونا انجام می‌داد، درس خواندن از طریق فضای مجازی بود. یعنی تبلت خودش یا گوشی والدین را در ساعات مشخص از روز و فقط برای درس خواندن استفاده می‌کرد. وقتی که ساعت علم آموزی به اتمام می‌رسید، کسی از دانش آموز انتظار حضور در فضای مجازی را نداشت بلکه لازم بود والدین ساعت‌های بیکاری فرزندشان را با برنامه‌ها و بازی‌های دیگر پر می‌کردند.

به هر حال، فعلا دانش آموز شما تحت تاثیر فضای مجازی قرار گرفته و گویا در انجام وظائف دینی خودش کوتاهی می‌کند.

در این صورت مرحله نخست آن است که والدین خودشان را در برابر شبهات عقیدتی واکسینه کنند و برای پاسخ به همین پرسشهایی که فرزندشان دارد، مطالعه کافی و مفید داشته باشند. چون فرزند آنها نیز به دلیل نداشتن آگاهی لازم در برابر شبهات فضای مجازی تسلیم شده و دین را انکار می‌کند.

مرحله بعدی در ارشاد فرزند آن است که والدین با تمام وجود، به فرزندان مهر و محبت لازم را ابراز کنند. هرگز در مساله هدایت و ارشاد فرزندان به سوی دین، از زور و اجبار استفاده نکنید که اگر چنین شد، نتیجه معکوس است و لجبازی در فرزند شما بیشتر می‌شود. این نکته برداشتی است از سیره خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله که در طول 23 سال تبلیغ اسلام، هرگز با خشونت به اسلام دعوت نکرد و رفتار نیک و مهربان ایشان بود که باعث شد مسلمانان دور ایشان جمع شوند.

در مرحله بعد، والدین اگر از توان علمی لازم برخوردار هستند، با توجه کامل به سوالات فرزند گوش دهند و با آرامش پاسخ دهند. مثلا وقتی فرزند می‌گوید من هیچ دینی را قبول ندارم، شما می‌توانید بگویید همینطور است و نباید به سادگی هر دینی را پذیرفت. اگر خدا را قبول داری، آیا خدا ما را بیهوده آفریده و فقط خواسته که ما بخوریم و بخوابیم و بعد از چند سال زندگی بمیریم؟ عقل سالم و فطرت هر انسانی می‌گوید انسان در برابر خداوند مسئول است و نمی‌تواند هر کاری که خواست انجام دهد. اما کدام کار را انجام دهیم که خدا راضی باشد؟ خدا از چه طریق با مردم سخن می‌گوید؟ هر کسی می‌تواند ادعا کند که حرف خدا را می‌زند؟ سخنگوی خدا باید شخصی باشد که بی کم و کاست سخن خدا را به مردم برساند و تغییر ندهد. پیامبران تنها کسانی هستند که می‌توانند سخن خدا را به مردم بگویند. مجموعه سخنان پیامبران را «دین» می‌نامند. هر زمان برای خودش یک پیامبر داشت. آخرین پیامبری که خدا برای انسان‌ها فرستاد، خاتم الانبیاء بود که سخنانش در مجموعه آیات قرآن و احادیث جمع‌آوری شده. خدا در این مجموعه خواسته‌های خود را از انسان‌ها بیان کرده.

به هر حال، والدین در کنار این گفت و گوی دوستانه، تلاش کنند که فرزند را به محیط‌های مذهبی مثل مسجد یا پایگاه بسیج یا هیئت‌های عزاداری اهل بیت ببرند و او را با آن مکان‌ها آشنا کنند. همانطور که فرزند شما زمانی را در فضای مجازی بود و باعث تغییر عقائدش شد، به همین نسبت اگر در فضای مذهبی و معنوی قرار بگیرد، احتمال بازگشت عقیده او وجود دارد.

تلاش کنید که حضور فرزند شما در فضای مجازی بسیار کمتر شود و امروز با دفع کرونا، تقریبا نیازی به حضور مستقیم فرزندان در فضای مجازی نیست. همچنین در مورد دوست‌یابی به فرزندتان مشورت دهید. خصوصیت دوست خوب و دوست ناباب را برای او شرح دهید. یکی از ویژگی‌های نوجوانان بر خلاف کودکان آن است که از استدلال و توضیح استقبال می‌کنند و گوش می‌دهند.

و نکته پایانی اینکه در تمام این مراحل، توکل به خداوند و توسل به اهل بیت را برای عاقبت بخیری فرزندان دلبندتان فراموش نکنید.