سیر تکاملی و فعالیت انسان در برزخ چگونه هست؟

09:07 - 1400/06/23

سلام خدا قوت و باتشکر از استاد محمدی وسایر دست اندر کاران که زحمت میکشند

سیر تکاملی و فعالیت انسان در برزخ چگونه هست؟

آیا همسران این دنیایی در برزخ هم با هم هستند ؟

چگونه ؟

در پاسخی استاد گفته اند برزخ حیات فردی است مثل این دنیا جمعی نیست

باتشکر

-----------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe+635

http://btid.org/node/182773

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
5 + 5 =
*****
تصویر محمد فرضی پوریان

در پاسخ به سوال دومتون هم باید عرض کنم: در روایات اسلامی آمده که اگر زن و مردی که در دنیا زن و شوهر بوده اند، هم درجه باشند، در برزخ و قیامت هم می‌توانند با رضایت هم، همچنان زن و شوهر باشند و اگر یکی از آن‌ها درجه بالاتری داشته باشد، او مخیر است که همسر خود را انتخاب کند.

خلاصه کلام این‌که طبق روایات در بهشت برزخی و بهشت اصلی در قیامت هم ازدواج وجود دارد و انسان مخیر است که با همسر خود در دنیا ازدواج کند یا با همسران بهشتی. 

تصویر محمد فرضی پوریان

با سلام خدمت شما.

انسان به محض فوت شدن و رفتن به عالم برزخ، اعمال و رفتار خودش که فی نفسه انجام می‌داده تمام می‌شود، لذا دیگر نمی‌تواند عمل خوب یا بدی انجام دهد، اما 2 عمل انسان همچنان ادامه داره و باعث میشه به انسان ثواب بیشتر یا عقاب بیشتر برسه که همان تکامل و پسرفت انسان است.

یکی: عملی که خود عمل بعد از مرگ انسان باقی است، مانند ساختن مسجد، بیمارستان یا هر عملی که منفعتی برای مردم داشته باشه، مادامیکه آن عمل، باقی باشد برای او ثواب نوشته میشه. همچنین اگر انسان عامل فساد باشد مثل ساختن کاباره، ساختن شراب سازی، و... تا زمانیکه آن ساختمان و گناه عمل میشه، براش گناه نوشته میشه.

دوم: اگر انسان به دیگری عمل صالح و خوبی ره تعلیم بده، مثلا به کسی نماز بیاموزه، همچنین است اگر به انسان دیگری گناه تعلیم بده؛ تا زمانیکه آن افراد به اعمال صالح یا گناه اداه دهند برای آن شخص نیز گناه یا ثواب نوشته میشه.

از طرفی طبق روایات اگه بازماندگان برای میت خیرات کنن به او میرسه و ثواب براش نوشته میشه و این ثواب یعنی همون تکامل.

پس در عالم بزرخ ما تکامل داریم و ثواب  عقاب به انسان میرسه.

تصویر شفیعی محمدهاشم

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت دوست گرامی!

در برزخ تکامل عملی نیست ولی تکامل علمی هست. 
حضرت موسی‌بن جعفر (علیه‌السلام) به مردی فرمودند: "أتحبّ البقاء فى الدّنیا"؛ آیا بقای در دنیا را دوست داری؟ آن شخص كه از تربیت‌شدگان مكتب امامت بود، عرض كرد: آری آن حضرت پرسیدند: چرا؟ عرض كرد: برای آن كه به قرائت سوره محبوب خود، "قل هو الله أحد" بپردازم(١). امام كاظم (علیه‌السلام) پس از لحظه‌ای سكوت فرمودند: "یا حفص! من مات من أولیائنا وشیعتنا ولم یُحسن القرآن عُلّم فى قبره لیرفع الله به من درجته فإن درجات الجنة علی قدر آیات القرآن یقال له: اقرأ وارق. فیقرأ ثم یرقی"؛ اگر از شیعیان ما، كسی قرآن را به خوبی فرا نگرفته باشد (چون به حقیقت آن ایمان دارد) در جهان برزخ، قرآن به او تعلیم داده می‌شود تا خدای سبحان با معرفت قرآن بر درجات او بیفزاید؛ زیرا درجات قرآن به اندازه آیات قرآن است. به قاری گفته می‌شود: بخوان و بالا برو. او نیز می‌خواند و بالا می‌رود.

در جهان برزخ زمینه‌ای برای تكامل عملی نیست، تا انسان با انجام كاری واجب یا مستحب به كمال برتر عملی برسد، ولی راه تكامل علمی باز است؛ نظیر آنچه در رؤیا برای روح معلوم می‌شود و برای آگاهی به آنْ حركت فراگیری از قبیل كوششهای بدنی در زمان بیداری راه ندارد و بسیاری از علوم و معارف دین در آن جا برای انسانها روشن و مشهود خواهد شد و چون عدد درجات بهشت به عدد آیات نورانی قرآن كریم است، برای ترفیع درجات شیعیان، ابتدا از تعلیم قرآن بهره‌مند خواهند شد و سپس با فرمان "اقرأ وارق"، می‌خوانند و در درجات بهشت صعود می‌كنند. صعود در درجات بهشت پاداش قرائت در عالم آخرت نیست؛ زیرا در عالم برزخ، تكلیف و عمل مكلفانه كه جزا را به همراه داشته باشد نیست، بلكه صعود بهشتیان در درجات بهشت، همان ظهور انس با قرآن در دنیـاست.[1]

پی نوشت
[1].تفسیر تسنیم، ج1، ص245.