سلام. من پسري 18 ساله هستم و براي كنكور ميخونم. قبلا هم با طرح موضوعي سوال خودم از كارشناسان پرسيده بودم و در مورد سختي هاي اين دوران و اينكه خيلي زود به بلوغ رسيدم (10-11 سالگي) صحبت كردم.لينك مطلب :
نه میخوام گناه کنم و نه میخوام با احساس کسی‌بازی کنم
خب دوستان لطف كردن و كمكم كردن.بازم ممنونم ازشون.چندين بار از اون موقع كه از شما سوال كردم نزديك بوده پام بلغزه و برم سمت گناه كه خدا رو شكر لطف خدا بوده كه اوضاع و موقعيت ها طوري پيشرفت كه پام نلغزيد.تنها دليلش هم كم آوردن و اعصاب خوردي من هست. چون به شدت از همه نظر تحت فشارم و اوضاعم نميدونم چرا خوب پيش نميره وكاملا دارم نا اميد ميشم. بگذريم. الان يه سوال ديگه دارم و اون اينه كه الانكه براي كنكور ميخونم با يه رشته اي تو دانشگاه آشنا شدم كه طوريه كه سربازي نميري،يعني ضمن خدمت حساب ميشه، همينطور از بدو ورود به دانشگاه و فعاليت در اون رشته، در آمد داري. خب اما اولويت اول من توي دانشگاه و درس اين رشته نيست.نه اينكه اين رشته رو دوست نداشته باشم،اولويت اول من نيست فقط. اما طبق مشكلاتي كه دارم و تنهايي و مشغوليت ذهني و...(ارجاعتون ميدوم به همون لينك)، تصميم دارم تا اين رشته رو انتخاب كنم تا هم كار و در آمدم مشخص باشه و هم مشكل سربازي نباشه تا بتونم زود ازدواج كنم و شرايط ماديش رو هم داشته باشم. اينطور كه حساب كردم 22 سالگي شرايط كامل رو براي ازدواج خواهم داشت و ميتونم اقدام كنم. در مورد بلوغ ذهني و فكري و ... هم به خودم مطمئنم كه خيلي زودتر از اينها بهش رسيدم.خيلي ها هم تاييد ميكنن اين موضوع رو. خودمم كاملا از اين نظر به خودم اطمينان دارم.تصميماتي رو با وجود تمام سختي ها توي 13 سالگي گرفتم كه برادر 27 سالم هنوز نميتونه بگيره .سوال من اين هست كه آيا براي ازدواج زودتر برم سراغ اين رشته يا نه ؟ يا اينكه برم سراغ رشته اي كه اولويت اول من هست و علاقه ي شديدي بهش دارم ؟
اما اگه اين رشته رو انتخاب كنم بخاطر بازار كار كم و شرايطش تو ايران نميتونم در آمد آنچنان داشته باشم. و همينطور بحث سربازي و پيدا كردن كار و ... رو هم اضافه كنيد.
توي دو راهي موندم. هركدومو انتخاب كنم بايد پا روي يه چيز ديگه بذارم. رشته ي مورد علاقم رو اگه انتخاب كنم فكر نكنم تا سي سالگي شرايط ازدواج رو پيدا كنم.
اما يه موضوع ديگه هم ذهنمو مشغول كرده و اون اينه كه فكر به ازدواج و تنهايي زندگي نكردن رو بذارم كنار. چرا كه با يكي صحبت ميكردم ميگفت الان 18 سالته اينجوري هستي. بعدا كلا بيخيال ميشي.فكر كنم راست ميگه. چرا كه تو اقوام يه پسري داريم 34 سالشه و ازدواج نكرده و اصلا هم مشكلي نداره و خيلي راحت داره زندگيشو ميكنه. بخاطر همين فكر ميكنم اون دوستي كه ميگفت بعدا همه ي اينا از ذهنت ميره بيرون درست ميگه. اگه يكي دو سال ديگه ذهنيت و احساساتمو كنترل كنم همه چي تموم ميشه. پس بهتره برم سراغ رشته مورد علاقم و با وجود درآمد پايين كار كنم و از شغلم راضي باشم و به فكر ازدواج نباشم. به قولي با شغلم ازدواج كنم. شايد الان اينجوريم بزرگتر بشم به تنهايي عادت كنم. ميخواستم نظرتون رو در اين مورد بپرسم كه كدوم درسته ؟ چيكار كنم ؟
هـــــــــــــر کاری رو توی زندگیت برای خودت انجام بده اما هیچ کاری رو برای خودت انجام نده!
یعنی چی؟
درس نخون که به وسیله درس خوندن بتونی کار کنی
کار نکن که به واسطه کار کردن بتونی ازدواج کنی
ازدواج نکن که به واسطه ازدواج بتونی نیازهاتو برطرف کنی و ...
درس بخون تا رشد کنی،آدم مفیدتری برای خودت و اطرافیانت باشی ،درس بخون تا فکرت بزرگتر بشه
کاری کن که ازش لذت ببری و به نتیجه ای که به دست میاری افتخار کنی
کاری رو انجام بده که برای خودت ارزش داشته باشه و مطمئن باش توی هر کاری وقتی پشتکار داشته باشی و تلاش کنی و خبره بشی بی شک ثروت هم بدست میاری، از شاخه ای به شاخه دیگه نرو و در مسیر خودت استقامت کن و ثابت قدم باش
(خدای رحمان به حضرت جمیع خوبی ها ، محمد (ص) می فرماید:فاستقم کما امرت)
ازدواج کن تا تکیه گاه باشی،تا رکن باشی،اساس باشی، برای دیگری خواستن،برای دیگری بودن رو تمرین کنی،از خود به خاطر همسر گذشتن و اصلا او شدن رو یاد بگیری تا به کمال بالاتر که به خاطر خدا زیستنه برسی
به ازدواج سطحی نگاه نکن، بزرگ ببین ، کل زندگی رو همینطور نگاه کن ،زندگی پیچیده تر از اونیه که ما براش برنامه ریزی می کنیم اما ساده تر از اونی که ما به خودمون سخت می گیریم
کسی باش که آخرین لحظه عمرت(انشالله 120 سال دیگه) با لذت به تمام دقایقش رو نگاه کنی و از اونچه که بودی خودت نه دیگران رضایت داشته باشی و انشالله مرضی خدای رحمان هم باشه
موفق باشی و پیروز
یا علی
سلام.
حسن علوم ریاضی اینه که میتونید رشته های بیشتری رو انتخاب کنید. برای ثبت نام کنکور که از طریق سایت سازمان سنجش هست، میتونید در برگه ی ثبت نام گزینه ی مربوط به گروه هنر رو تیک بزنید یعنی میتونید در کنکور هنر شرکت کنید. و اگر احیانا خواستید در دانشگاههای افسری شرکت کنید گزینه ی مربوط به اونهارو هم تیک بزنید.
نمیدونم دانشگاهی که گفتید ضمن خدمت حساب میشه چیه ولی چندتا لینک میذارم براتون حتما مشاهده کنید. مجددا عرض میکنم رشته ای رو انتخاب کنید که با روحیتون سازگار باشه. الان ممکنه بگید به فلان رشته علاقه دارم اما پس از کنکور دغدغه تون این میشه که فقط دانشگاه قبول بشید که نخواهید یکسال عقب بمونید. چون هرسال کنکور سخت تر از سال قبل میشه.
یه نکته ی کلی میگم نه فقط به شما بلکه به همه ی افرادی که وضعیت مشابه شمارو دارند. به این دید نگاه نکنید که فقط باید وارد دانشگاه بشم تا مثلا بهم بگن تحصیل کرده و ... رشته در اینده ی شغلی خیلی تاثیر داره منظورم اینه 4 سال وقتتون رو نذارید رو رشته ای که هیچ زمینه ی شغلی در ایران نداره بلکه رشته هایی انتخاب کنید که بازار کار دارند.
اگه خوب انتخاب کنید و ذهن خلاقی هم داشته باشید میتونید زود هم ازدواج کنید. اینو مطمئنم. کسی که ذهنش خلاقه از فرصت هاش خوب استفاده میکنه و برای خودش فرصت می آفرینه. شاید عده ای رو دیده باشید که شغلشون هیچ ارتباطی با رشته ی تحصیلیشون نداره ولی خیلی موفقن به خاطر اینه که ذهن خلاقی داشتند و برای خودشون فرصت ایجاد کردند بعضی ها هم که رشتشون خوب بوده هنوز بیکارن و ... همه ی این نکات رو مدنظر داشته باشید.
اگر نهایتا وارد دانشگاهی شدید که نه هزینه ی کمک تحصیلی میدادند و نه ضمن خدمت حساب میشد براتون، بهتره در کنار درس یه شغل پاره وقت برای خودتون مهیا کنید تا بتونید زمینه های ازدواجتون رو هرچه زودتر فراهم کنید.
موفق باشید
سلام دوباره.
ممنون بابت اطلاعات كاملي كه داديد. خيلي مفيد بودن. ايكاش فرصت بيشتري براي تصميم گرفتن در مورد رشته بود.
از اونجا كه الان چند ماهه دارم براي كنكور رياضي ميخونم، فكر نكنم بشه كنكور هنر داد. چرا كه وقتمو گذاشتم پاي دروس اختصاصي رياضي و بابت كلاس هاش هم هزينه شده و خيلي منطقي بنظر نميرسه بخوام به كنكور هنر فكر كنم . هر چند اگر تابستون بود و ميدونستم ميشه كنكور هنر داد مطمئنا همون موقع تصميم رو عوض ميكردم و براي كنكور هنر مي خوندم. اما صد حيف...
ديگه گذشت. ممنون از اطلاعاتي كه داديد. حتما از لينك ها استفاده ميكنم و اميدوارم بشه يه رشته ي خوبي پيدا كرد كه هم من يه خورده علاقه اي بهش داشته باشم و هم بازار كار خوب داشته باشه. خيلي ممنون از اينكه وقتتونو گذاشتيد.موفق باشيد.
Life Doesn't Always Turn Out The Way You Plan
اکثر افراد ترجیح می دهند بمیرند تا اینکه فکر کنند، تعدادی نیز از فکر خود استفاده می کنند برتراند راسل
ببین می ارزه بخاطر چند سال زودتر ازدواج کردن ، تمام زندگیت یه شغلی داشته باشی و به یه کار دیگه فکر کنی؟ تو یه 24 ساعت، بیش از اینکه با زن و بچه آینده ات در ارتباط باشی، با شغلت در ارتباطی ، فکر کن
سلام.
برادر بزرگوار اگه میگفتید چه رشته ای هستید شاید میتونستم از نظر درسی و اینده ی شغلی کمکتون کنم چون من امسال کنکور دادم و تقریبا دغدغه های الان شما رو داشتم. تا جایی که بنده میدونم دانشگاه ارتش و سپاه و تربیت دبیر هزینه ی کمک تحصیلی میدن یعنی دانشگاههای خاصی اینکارو انجام میدن.خودمم خیلی دنبال این بودم وارد دانشگاههای افسری ارتش و سپاه بشم و بخاطر رشتم و جنسیتم نتونستم وارد بشم بخاطر همین تقریبا با شرایطشون آشنا هستم.
اینجا دوستانی هستند که دانشگاه تربیت دبیر تحصیل میکنند اگه خواستین میتونید ازشون کمک بگیرید.چون مزیتش اینه که بلافاصله استخدام میشید و ازنظر شغلی مشکلی نخواهید داشت ولی سربازی رو نمیشه کاری کرد.
واقعا رشته و دانشگاه خیلی در سرنوشت افراد تاثیر داره مخصوصا زمینه ی شغلیشون. چون اگه شغل مهیا نشه نمیتونن ازدواج کنند. پس قطعا پیش مشاورهای تحصیلی زیادی برید و باهاشون مشورت کنید تا بهترین تصمیم رو برای آیندتون بگیرید. البته تصمیمی بگیرید که با روحیتون سازگار باشه. وگرنه به مشکل برمیخورید برای اینکارم میتونید برید پیش یه مشاور اگه روانشناس و مشاورتحصیلی باشه خیلی عالیه چون ازتون یه تست mbe بزرگسالان رو میگرن بعد میگن چه روحیه ای داری و چه رشته هایی به دردتون میخوره.
کلا الان تو دوره ای هستید که باید زیاد مشورت کنید ولی رو درس خیلی تمرکز داشته باشید چون بعد عید عمق فاجعه رو متوجه میشید :)
موفق باشید
سلام.ممنونم از شما.
من ریاضی هستم. در مورد تربیت دبیر هم باید از دبیرا و مدیران مدرسمون شرایطشو بپرسم.شاید رفتم تربیت دبیر و کنارش رشته مورد علاقمو ادامه دادم. تنها چیزی که مطمئنم اینه که باید رشته مورد علاقمو بیخیال بشم کلا.
البته ای کاش هنرستانی بودم و میتونستم کنکور هنر بدم. چرا که کلا به رشته های هنری هم علاقه ی وافری دارم. باید بیشتر پرس و جو کنم. ممنون از شما و موفق باشید
برادر من ..شاید منظورت بورسیه مهندسی کشتی یا ابادان و اهواز واسه نفت و شیمی و مکانیکه ..که الان دیگه چند سالیه از اون مزایا که گفتی برا دانشجوهاش خبری نیس..بگذریم.
من بعد 19 سال درس خوندن و شاگرد نمیگم اول ولی همیشه ممتاز بودن (بعد کنکور کاردانی و کارشناسی و کارشناسی ارشد واستخدامی و ..)با مدرک ارشد تو رشته ای که از اول به خاطر رفتن به خارج از کشور انتخاب کرده بودم(چون مثل شما تو 18 سالگی دودوتا چهارتا کردم که این رشته رو تو استرالیا رو هوا میزنن و اینا..) و حالا خارج از ایران که نرفتم بلکه کارمند شدم کارمندی که تا همین 3 سال پیش اونو دون و بی کلاسی میدونستم بهت میگم:
در مملکتی هر روز صبح پا میشن یه قانون جدید و تبصره جدید توش صادر میکنند و اصلا هم کاراشون حساب کتاب نداره اینجوری با اطمینان به بورسیه شدن و.. این مسایل فکر نکن ..بروو دنبال علاقت!
تو فقط در کاری که به اون علاقه داری میتونی به سرعت پیش رفت کنی.. و با اشباع شدن بازار کار همیشه حرفی برای گفتن داری.
الان که 18 ساله ای برو دنبال علایقت و توش محکم بایست تا موفق بشی .. به قول معروف الان که میتونی برو دنبال علاقت
وقتی میتونی کاری و انجام بدی نخوای وندی, وقتی میخوای دیگه نمیتونی.
سلام.ممنونم از شما. بله اگه درست بود وضع و اوضاع زمینه برای پیشرفت در هر زمینه ای مهیا بود و فقط چند رشته ی مخصوص نبودن که بازار کار خوب داشته باشن. اما متاسفانه اینطور نیست. فکر کنم همون رشته مورد علاقه بهتره. چرا که حداقل آرامش ذهنی دارم که کارمو دوست دارم.مرسی.موفق باشید
سلام. ممنون از پاسخگوییتون.
خب متاسفانه رشته ای که میگفتم تا دوسال پیش این مزایا رو داشت. دیگه بعد اون بورسیه هاشو برداشته. اطلاعاتیکه من گرفته بودم (از یکی از دبیرام)ناقص بوده. با این اوصاف دیکه باید برم سمت همون رشته ی مورد علاقه خودم. البته باز مانع خانواده هستن که کاملا مخالفن با این رشته ی من . واسه همین شاید مجبور شم یه چی دیگه بخونم. به هرحال شرایط من طوری پیش میره که اصلا وفق مرادم نیست و توی هر زمینه ای دارم نا امید میشم. نمیدونم از همون ۱۰-۱۱ سالگی زندگی من یه جور دیگه تا همین الانش پیش رفت که ایکاش اینجور نمیشد.
سردرگمم. ولی دیگه باید ساخت و ادامه داد. بازم خدا رو شکر. در مورد شوق و ذوق جوانی هم که توضیح دادید سپاسگزارم.بحثی در موردش ندارم.باز هم ممنون
در مورد زن گرفتن هم معمولا خانواده دخترها به پشتکار و اینده پسرها اهمیت میدن و اگر ببینن اون اقا اینده خوبی داره و اهل کار کردن هست به رشته اش که کدوم بهتره و پردرامد تره کار ندارن.
دخترها میخوان اینده اون پسر خوب باشه و اگه بدونن ایندش خوبه به خاطر درسش و سربازیش ده سال هم صبر میکنن.
در ضمن دخترها به اینکه پسرها بهشون علاقه داشته باشن و با عشق بخوان ازدواج کنن بیشتر اهمیت میدن تا به مردی که برای انجام وظیفه و تولید مثل بخواد ازدواج بکنه.
کلیشه
سلام . ممنون بخاطر نظراتون. صحبتاتون در مورد سربازی شبیه صحبتای خواهرم هست. اما باید قبول کرد که نرفتن به سربازی آدمو جلو میندازه. نمونش برادر خودم که سربازی نرفت و اگه میرفت همین کاری که پیدا کرده و ثباتی که تازه بهش دست پیدا کرده رو توی ۲۸-۲۹ سالگی شاید بهش میرسید!
خیلی مهمه.خیلی. اما خب چون برادرم سربازی نرفته من باید برم و واسه همین وقتی شنیدم این رشته رو اگه بخونم سربازی نمیرم بهش فکر کردم که انتخابش کنم، هر چند که الان دیگه اینطور نیست و باید بیخیالش بشم. در مورد ازدواج و اینکه خانواده ها چه فردی رو می پسندن هم کلا بیخیالش شدم. در موردش صحبت نشه هم بهتره.ممنونم
من فکر میکنم شما مشکلتون اول از همه سربازی هست من چند تا اقا میشناسم که با رشته های مختلف از کارشناسی تا دکترا یه ضرب خوندن که مشکل سربازی نداشته باشن وسط درسشون هم ازدواج کردن.
یه عده اقا هم میشناسم که از ترس سربازی انقدر درسشون رو طول دادن که از بهترین دانشگاه ها بیرونشون کردن به نظرم اول به درستون اهمیت بدین بعدا به سربازی ادم از فرداش خبر نداره که شما پسرها انقدر نگران سربازی هستین.
مشکل انتخاب رشته هم اینه که من که عاشق رشتم بودم تو دانشگاه یه جاهایی کم می اوردم حالا اگه رشتت رو دوست نداشته باشی که خیلی بدتره.
"که شما پسرها انقدر نگران سربازی هستید؟ " اوه خواهشا درباره سربازی نظر ندید، شما هیچ چی نمیدونید که خدمت برای یه پسر یه کابوسه ، شما حتی نمیتونی تصور کنی داخل دیوارهای پادگان چه فرقی با خارجش داره ، حتی نمی تونی تصور کنی
در اینکه سربازی سخته شک نیست ولی لازمه.
بعدم به نظر من بارداری خیلی سختتر از این سربازی ای هست که شما ازش میترسین نه ماه باید مواظب دو نفر باشی مثل مرد بری بیرون کار کنی و درس بخونی تو خونه هم کار خونه انجام بدی.
ولی ادم به عشق مادر شدن تمام این مشکلات رو تحمل میکنه.
شماااا باید برید دنبال رشته ای که درامد داره وبازار کار خوب.تا بتونید زود ازدواج کنید انسان هرلحظه یه حالی داره ازگجا معلوم شما رشته مورد علاقتون انتخاب کردید ودوسال دیگه پشیمون نشدیدکه چرا نرفتید سراغ رشته پر درامدتر تا زودتر ازدواج کنید. بنظرم تو این بلبشوی کشور شما برید دنبال رشته پردرامدتر.
ایشلا که خوشبخت بشید.
یاعلی
بحث دوم که اشتباهه.
در مورد رشته هم به نظر من دنبال همون رشته با مزایا برو خیلی به نفعته
چند نکته در متن ارسالی شما وجود داشت که سعی میشود به تک تک آن‌ها پرداخته شود.
نکته اول: در مورد اولویت سنجی در زندگی است که باید عرض کنم که فارغ از اینکه شما چه نوع رشته‌ای را در آینده انتخاب می‌کنید، این نکته مهم است که هدف از انتخاب رشته و ورود به آن چیست؟ آیا غیر از این است که یکی از اهداف مهم در زندگی هر انسانی تشکیل یک زندگی توأم با آرامش، رضایت بخش و لذت بخش است؟ مسلما نوع تفکر، انتخاب و اراده ما در تعیین سرنوشت خودمان بسیار موثر است. اینکه از چه راهی و با چه ابزاری بدنبال رسیدن به اهداف زندگی خود باشیم بسیار مهم است، ولی مسلما باید راهی را برای رسیدن به هدف موردنظر انتخاب کرد که اولا: حساب شده دوما: درصد احتمالی رسیدن به هدف مورد نظر بالا باشد. سوما: کوتاه باشد. چهارم: احیانا عوارض و پیامدهای منفی آن کم باشد.
پس با توجه به مشورت از کسانی که این رشته‌ها را گذرانده و آگاهی کافی از تمام جوانب آن دارند و همچنین با در نظر گرفتن نقاط مثبت و منفی هریک از این رشته‌ها می‌توانید بهترین تصمیم گیری را برای زندگی خود داشته باشید و قادر به تشخیص این خواهید بود که کدامیک از این رشته‌ها می‌تواند در رسیدن به یکی از اهداف مهم زندگی خود، شما را یاری دهد یا اصطلاحا کدامیک از این رشته‌ها با توجه به نقاط مثبت و منفی آن می‌تواند در نزد شما نمره برتری را بدست آورد.
نکته دوم: این است که آیا با گذر از این سن جوانی(18سالگی)، نیاز جنسی و عاطفی انسان برطرف میشود؟ همچنانکه برخی‌ها چنین عقیده‌ای دارند که با گذر از این سن، این نیاز کمتر میشود و فرد فشار کمتری را تحمل می‌کند که باید عرض کنم که اینگونه نیست که با گذر از این سنی که شما در آن هستید، نیاز جنسی و عاطفی شما برطرف شود. زیرا این نیاز از جهاتی مانند نیاز به آب و غذاست که وقتی فرد، تشنه و یا گرسنه میشود، نمی‌توان گفت که این نیاز با گذر زمان برطرف میشود، بلکه این نیاز با گذر زمان و در صورتی که پاسخی به این نیاز داده نشود، همچنان باقی می‌ماند.
پس با گذر زمان، نیاز شما نه تنها برطرف نمی‌شود، بلکه این نیاز پابرجاست تا زمانی که به آن پاسخ داده شود. البته این امکان وجود دارد که با گذر زمان، شوق و ذوق انسان نسبت به تشکیل یک زندگی مشترک کم‌رنگ شود(البته این هم دلایل خاص خود را دارد)، امّا نه اینکه این نیاز جنسی و عاطفی برطرف یا کم‌رنگ شده باشد. از این رو چه بسا افرادی که مثلا سن 30 سال را سپری کرده‌اند، آن شوق و ذوق تشکیل یک زندگی مشترک را به اندازه یک فرد 20 ساله نداشته باشند. امّا این بدین معنی نیست که اینگونه افراد نیاز جنسی و عاطفی‌شان برطرف یا کم‌رنگ شده باشد.
لذا آن مثالی هم که در مورد یکی از اقوام خود زده بودید، می‌تواند ناشی از کم‌رنگ شدن شوق و ذوق او نسبت به تشکیل یک زندگی مشترک باشد.
بنابراین شما با سپری کردن از این سن جوانی خود، نیازهای شما برطرف یا کم‌رنگ نخواهد شد. همچنانکه یک فرد تشنه و گرسنه هم هیچ‌گاه نیازش برطرف یا کم رنگ نخواهد شد تا زمانی که به آن پاسخ داده شود.
در نتیجه با توجه به توضیحاتی که اشاره شد، می‌توانید بهترین تصمیم را برای زندگی خود داشته باشید.
با آرزوی موفقیت
از این نکته غافل نماند که با ورود به دوره میانسالی، نیاز جنسی انسان کمتر میشود برخلاف نیاز عاطفی او یعنی نیاز عاطفی انسان تغییری نمی‌کند.