سلام‌من۲۸سالمه‌شوهرم۳۷سالشه۱۰ساله‌باهم‌ازدواج‌کردیم‌شوهرم‌خیلی‌مرد‌خوبیه
به‌حدی‌که‌‌محبت‌مادری‌برام‌داره‌دلسوزی‌خواهر‌برام‌داره‌‌خلاصه‌همه‌‌وجدمه‌چون
من‌‌هم‌مادرمو‌از‌دست‌دادم‌هم‌تنها‌خواهرمو‌ولی‌یه‌مشکل‌بزرگ‌دارم‌پدرم‌آدم‌یه‌دنده
ولجبازیه‌شوهرمم‌وقتی‌از‌دست‌اونا‌عصبی‌میشه‌‌تو‌صورتم‌به‌پدرم‌فحش‌میده‌وقتی
هم‌که‌بهش‌خواهش‌میکنم‌فحش‌نده‌میگه‌درباره‌اونا‌حرف‌نزن‌تا‌فحششون‌ندم
واگر‌نه‌بیشتر‌فحششون‌میدم‌دارم‌ازاین‌مورد‌عذاب‌میکشم‌لطفا‌راهنمایی‌کنین
-------------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال و از طریق کدپیگیری که دریافت میکنید پاسخ را مشاهده نمائید: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش بعد از فعالیت مفید، ديگر منتظر تاييد مديرانجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register
شوهرپیدانمیش...دیگ تحمل کن
توی دعوا حلوا خیرات نمیکنند
حتما بابای تو هم یه سری چیز ها میگه دیگه
با سلام به شما کاربر محترم
دغدغه و ناراحتی اتون رو درک می‌کنم. اینکه همسرتون مقابل شما به پدرتون فحش میده قابل توجیه نیست اما این شرایط در طول سال چندربار اتفاق می‌افته؟ چقدر همسرتون با پدرتون تعامل داره؟ آیا فرزند هم دارید؟
درباره بددهنی و فحاشی همسرتون باید سعی کرد تا جایی که ممکنه عوامل و زمینه‌های این مسئله رو کم کرد؛ مثلا اگر فکر میکنید تعامل زیاد همسرتون با خانواده اتون باعث بروز این مسئله میشه، خب این تعامل رو تعدیل کنید. بنابراین حساسیت‌های همسرتون رو بررسی کنید و تاجایی که ممکنه از بیان مسائلی که همسرتون نسبت به اون حساس هست اجتناب کنید. وقتی زمینه‌های عصبانیت همسرتون کاهش یابد، طبیعتا فحاشی و اهانت ایشون به خانواده‌اتون هم کاهش پیدا می‌کند.
در ضمن اصلا نباید در برابر فحاشی همسرتون در اون لحظه از ایشون خواهش کنید که فحش نده! بلکه این کار شما رو در موضع ضعف قرار میده و جسارت همسرتون رو بیشتر می‌کنه! شما در اون وضعیت سکوت کنید ولی ناراحتی خودتون رو بعد از این قضیه وقتی در حالت آرامش هست و عصبانی نیست، در رفتار و چهره خودتون نشون بدید. چراکه افراد در وضعیت آرامش بهتر می‌تونند اشتباهاتشون رو بپذیرند تا وقتی که در عصبانیت و ناراحتی هستند. بنابراین نباید هنگام عصبانیت و فحاشی همسرتون، به ایشون نزدیک بشید و بخواهید ازش خواهش کنید، بلکه کاملا سکوت کنید و بعدا در یک فرصت مناسب تر ناراحتی خودتون رو بروز بدید. این کار تاثیرگذاری‌اش بیشتر هست. همچنین با توجه به شنخصیتی که همسرتون داره دست روی حساسیتهایش قرار بدید تا این رفتار رو دیگه تکرار نکنه؛ مثلا اگر ایشون شخصیت احساسی داره، بعد از اینکه آرام شد، در یک شرایط مناسب از طریق احساسات، رفتارش رو تحت تاثیر قرار بدید و اشتباهش رو متذکر بشید و بهش بگید خودت رو جای من قرار بده و ... آیا تحمل این رو داری که یک نفر در مقابلت به پدرت اهانت و فحاش کنه؟ اگر شخصیت منطقی داره، با دلایل منطقی باهاش صحبت کنید؟ اگر شخصیتی مذهبی داره، روی مسائل دینی‌اش متمرکز بشید و وجدانش رو بیدار کنید. اگر هم نیاز به تایید از شما داره، اول کارهای مثبتش رو تایید کنید و سپس رفتار بدش رو بهش گوشزد کنید. در هرصورت باتوجه به ویژگی شخصیتی‌اش با او صحبت کنید. این کار در درک او و تعامل بهتر، به شما کمک می‌کند.
موفق باشید.
آدم عصبانی هیچی حالش نیست، شما حرفاش رو ندید بگیر. سکوت شما توی اون لحظه میتونه خاموشش کنه.
بخاطر همون ویژگی های مثبتی که داره این رو ندید بگیرید وگرنه شیطون کم کم رابطه تون رو بهم میزنه
البته سعی هم بکنید به موردی که حساس هستند وارد نشید و اشاره نکنید تا فحش و دلخوری شروع نشه.