شوهرم بچه نمیخواد!

عزیزم نویسنده سؤال، چون شما میگید همسرتون رو دوست دارید و دلتون به طلاق نیست، و از طرفی هم میگید که هربار خونه پدرتون رفتید شوهرتون اومده دنبالتون... بنظرمن تو این مدت 6 ماه مشاوره برید و ببینید نظر کارشناسان چیه؟ البته تو این سایت هم بهتون جواب میدن. ولی مشاوره حضوری اگه نیاز ببینن با اقاتون هم صحبت میکنن و فرصت بیشتری برای طرح و حل مساله دارید.

راستش رو بخواهید اگر نهایتا راه شما، طلاق باشه باید خدا رو شکر کنید که همسرتون نذاشتن بچه دار شید. معذرت میخوام اگه این حرفم خیلی شما رو ناراحت میکنه. ولی پدر و مادر من هم چهل و خرده ای سال پیش با هم ازدواج کردند و مادرم از همون اول پدرم رو دوست نداشتن، و بالاجبار پدربزرگ مرحومم با پدرم ازدواج میکنن و بعد از چند سال جلوگیری از فرزند آوری، با این ذهنیت که بچه بیارم شاید زندگیم درست شه و مهرش به دلم بیفته و خلاصه همین حرفهایی که عوام میزنن، منو بدنیا میارن و بعد از چند ماه متوجه میشن که اشتباه کردن و درخواست طلاق میدن و طلاق میگیرن.

منِ بیچاره 2_3 ماه بیشتر با پدرم زندگی نکردم. ولی ایقد ضربه خوردم که الان با وجودیکه بیش از 40 سال سن دارم وقتی اسم طلاق میاد تمام بدم میلرزه و هنوز اسیبهای روحی که دیدم اثرش هست.

به همه کسانی که بچه دارند توصیه میکنم تا همه راهها رو نرفتید، طلاق نگیرید.

اما شما بچه ندارید؛ تا 6 ماه دیگه تکلیف زندگی یا طلاق شما روشن میشه. ولی ازتون خواهش میکنم که اگر به زندگی برگشتید، و بچه آوردید؛ دیگه به طلاق فکر نکنید.

ببینید خود من هم ایراد بزرگی دارم و همیشه بابت این ایراد شرمنده شوهرم میشم. منم متاسفانه وقتی عصبانی میشم به شوهرم میگم طلاقم بده راحتم کن. ولی من دروغ میگم. در واقع از ترسهام حرف میزنم. شوهرم خیلی ناراحت میشه و حق هم داره. ولی از کوره که در میرم از دهنم بیرون میاد متاسفانه. البته بهش گفتم که من لغو میگم؛ (هرچند آدم عاقل نباید حرفی بزنه که به ضایع شدن خودش ختم بشه). 

آدمهایی رو هم دیدم وقتی عصبانی میشن از این حرفها میزنن و اتفاقا اونا هم دروغ میگن. در واقع بعضیها از دوست داشته نشدن ترس دارن... از طلاق ترس دارن... و اینجوری تو عصبانیت میخوان ترسهای خودشونو انکار بکنن، وگرنه جدی نمیگن. میخوام بگم بعضی وقتها ما ادمها حرفهای لغو میزنیم. ما شوهر شما رو نمیشناسیم. نمیدونیم که چجوری بزرگ شدند و چه مشکلاتی داشتند و دارند که اینجوری بروزش میدن. اینو شما باید تشخیص بدید که همسرتون لغو میگین یا نه!

 از متنی که نوشتید من این رو برداشت کردم که الان در منزل خودتون سکونت دارید؛ من نمیدونم این حرفی که میخوام بزنم درسته یا نه. ولی بنظرم اگر طوری باشه که فرصت خلوت به همسرتون بدید که بشینه با خودش تنهایی فکر کنه ، بهتر هست. البته تا نظر کارشناسان مشاوره چی باشه!

براتون ارزو میکنم اونچه در صلاحتون هست رو خدا جلوی پاتون بذاره.

شما مشاوره خودتون رو بدید ... چکار به مشاوره دادن بقیه دارید؟

اصل در مشاوره دادن ادمهای عادی اینه که مشاوره ای ندیم که زندگی کسی رو بپاشونیم؛ و بقیه اش دیگه تصمیم با نویسنده سوال هست که چه نظری رو بکار بگیره...

ما برای وصل کردن آمدیم ؛ نی برای فصل کردن آمدیم. 

البته هیچکدوم از ما ادمهای معمولی ، مشاور نیستیم و اینو میدونیم که یه نسخه رو همه جا نمیشه پیچید. 

یعنی این سری یکی بیاد بگه عشوه بریز و لوند باش و جذبش کن واقعا دیگه میشورمش.