شوهرم دزدی میکند چکارکنم

عرض سلام و تقدیم بهترینها به شما بانوی عزیز؛

مشاوره های خوب رو مثل همیشه آقای مصطفوی دادند و دوستان هم سعی کردند راهنماییتون کنند. بنده فقط تجربه ام رو میگم. ان شاء الله که به کارتون بیاد و از این حس ازار دهنده ی اجبار به ماندن بخاطر کودکتون نجات پیدا کنید.

خانم جون ننوشتید که چند سالتون هست و ایا از جوانان این دوره اید که براشون کار نیست یا مال دوره مایی که بهرحال شغل پیدا کردن راحتتر بود؟!

ولی من بنا رو بر این میگذارم که همسرتون هم نتونسته کار پیدا کنه و هم نتونست شکم شما رو گرسنه بگذاره ؛ پیش خودش فکر کرده از مال پدر ؛ دختر و نوه بخورند؛ اشکالی نداره!!! (نمیگم کارش درسته؛ منظورم اینه که احتمالا استدلال ایشون چنین بوده و قبح کارش خیلی براشون روشن نیست) 

گفت از باغ خدا بندهٔ خدا

می خورد خرما که حق کردش عطا

خانم زمانیکه ازدواج کردم شوهرم بیکار نبود؛ البته تازه سرکار رفته بود. گاهی یک چیزهایی میدیدم از سرکار میاره گاهی غذایی و ... . از او خواهش کردم که نیاره و به او گفتم حلال نیست و برگرداندنم ... . ایشان ظاهرا قبول کرد. یکروز دیدم خانه مادرش میبره. در خانه ایشان به او چیزی نگفتم. وقتی به خانه خودمون آمدیم، به پنهای صورتم گریستم. به او گفتم از مجردیم نذر سلامتی جسمی و اخلاقی خودم و خانواده و عزیزانم دادم. فکر نکن اگر در مقابل این چیزهایی که میاری اگه اتفاقی برات بیفته من یک لحظه بدون تو میتونم زندگی کنم. یا یک لحظه طاقت این رو دارم ببینم داری عقابش رو میکشی؛ فکر نکن اگر عقاب این کارها، سرطان بچه مون باشه من اینقدر قوی هستم که بتونم نفس بکشم. فکر نکن اگر در عقاب این بیت المالها ؛ خاری به پای تو بره من نفسی برام میمونه که حتی شاهدت باشم و ادامه بدم. من رنجورتر از آنم که با عقاب از دست دادن یا بیماری تو و فرزندم امتحان بشم... . به او گفتم فکر یک لحظه عقاب آخرت تو شب و روز را بر من حرام میکند.... . خانم بدون وقفه گریه کردم. که ایشان گفت طوری نشده خودت رو هلاک نکن ؛ میرم از خانه پدرم برش میدارم میگذارم سرجاش. گفتم از خانه پدرت برش ندار. برو یکی مثلش بخر و بگذار سر جاش!

خانم الان هم گاهی میگه مثلا فلان همسایه رفته یکی اورده برق رو بقول خودشون صلواتی کنه؛ میاد ازم میپرسه بگم برای ما هم انجام بده؟ با لبخند به او میگویم : یک صدم درصد فکر کن من بگم اره! به شوخی میگه مرجع تقلید ما تویی؛ باشه! 

دیگه از اینکارها انجام نمیده. 2 سال هست غذای خودش رو هم میبخشه، بعداز ظهر میاد خانه با هم ناهار میخوریم.

خانم در مقابلش هم دیدم فردی که با همین تخم مرغ دزدیها آغاز کرد و همسرش باش همکاری کرد و الان شتردزدان قهاری شده اند.

فکر نکن شما نمیتونی تاثیر بگذاری؛ ولی اگه میخوای تاثیر بگذاری باید همه جوره با همسرت پایه باشی!

یکروزی همسر من از دست پدرش ناراحت بود میگفت پدرم داره کمک به من نمیکنه. من خودم به او گفتم از فکر کمکِ پدرت خارج شو. در قدیم وقتی پدری صاحب پسری میشد خوشحال میشد که پسرش فردا نانش رو میده. ما نمیتوانیم نان پدر تو رو بدهیم؛ بهتره با این انتظارات عجیب و غریب نه خودمون رو ناراحت کنیم نه ایشان رو به زحمت اضافه بیندازیم. همسرم میگفت : تو که پدرت به همه پسرانش ملک و مال داد چطور میتونی این حرفها رو بزنی؟

این نتیجه تربیت پدریست که من در شناسنامه اش نیستم. 

اگر لازم شد به همسرت بصورت غیرمستقیم بفهمان که هر فرزندی نتیجه ترتیب پدریست! پدری موفق یا ناموفق! به ایشان بفهمان که چه به فرزندش می آموزد؟

و اخر اینکه میخوام بگم عزیزم یک درصدی هم بگذار برای اینکه ایشان از سر بدبختی اینکارو کرده... بهرحال شما با یک سارق مسلح ازدواج نکرده اید. و واقعا قیاس زندگی من و شما قیاس مع الفارقه.(چون ما هر دو شاغلیم) من هدفم این بود که بگم حالا که تصمیم داری زندگی کنی؛ با نداری ایشان پایه باش. و خودت هم اگر میتوانی در فامیل کارفرمایی پیدا کن و دست ایشان رو بند کن! 

من در فامیل و اشنایان خودم متاهلین ورشکسته و بیکار زیادی رو می بینم که با بلندای قامت همسرانشون کمر خم نکرده اند. دقیقا مثل شما استوار و راسخ!

اگر ایشان از ان دسته اقایونی هست که تعصب دارند که همسرشان بیرون از منزل کار کنند؛ به ایشان بگو دنبال کار میگردی، بگو خودش دنبال کار براتون بگرده! گرچه اگر هم بتونید همپای ایشان کار کنید ؛ از نظر من بد هم نیست.گاهی لازم است.

سفرتون پر برکت و دلت مستغنی عزیزم!