شوهرم دست بزن داره

سلام و عرض ادب دارم خدمت شما همراه گرامی

از اینکه به پست مشاوره‌ای توجه داشته و نظرات خوبی را هم یادداشت گذاشته‌اید بسیار خوشحالم و از شما تقدیر و تشکر می‌کنم.

همان‌طور که از ظواهر هم مشخص است، ممکن است افراد دیگری نیز این جلسات را خوانده و پیگیر باشند. حتی ممکن است در بعضی از موارد مثل همین مورد، مشکل مشترکی باشد که می‌شود روی آن صحبت‌های دیگر و بسیاری را داشت.

بله دقیقاً شما هم به خوبی اشاره کردید که سکوت و کتک خوردن کار درستی نیست و ما نیز به این مطلب تأکید کرده و در طی یک مخالفت و دادن راهکار کلی، به آن پرداختیم. (البته اینکه بخواهید مدام خودخوری کنید و تحقیر را بپذیرید مخالفیم. در این مورد با ایشون حتماً صحبت کنید و درمورد ناراحتی هاتون و لبریز شدن صبر و حوصلتون هشدارهای لازم را بدید. سکوت مطلق را تایید نمی‌کنیم. در یک فضای آرام حتماً از دلخوری هاتون براش بگید...)

همیشه سکوت و کوتاه آمدن، راهکار حل مشکل نبوده همان‌طور که همیشه مقابله به مثل و مقاومت نیز پاسخ درستی در قبال این‌گونه رفتارها نیست. هر کنشی نیاز به واکنش مخصوص و مناسب خودش را داشته که این واکنش با توجه به نوع رفتار و شخصیت رفتار کننده در زمان و شرائط مختلف، متفاوت خواهد بود. در مواردی هم همین جدا شدن می‌تواند به عنوان یک راهکار تشخیص داده شده و نتیجه‌ای جز این مورد یافت نشود که البته همیشه جدا شدن را به عنوان آخرین کار و سخت‌ترین آن یاد می‌کنیم.

اما در ضمن احترام به عدم قانع شدن و درخواست توضیح بیشتر برای شما، ما از مراجع سؤالاتی داشته که به هر نحوی پاسخی از ایشان دریافت نکرده و ادامهٔ مشاوره متوقف شده که می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد. بعضی از کاربران عزیزمان با توضیحاتی که خدمتشان داده می‌شود به این نتیجه می‌رسند که مشکلشان بسیار بیشتر و عمیق‌تر از این است که بخواهند به صورت غیر حضوری خدمات دریافت کرده و به همین علت به مراکز مشاوره به صورت حضوری مراجعه کرده و مشکلاتشان را از آن طریق پیگیر می‌شوند.

مواردی هم با مهارت‌ها و داشتن سطح بالایی از اطلاعات، به یک اشاره، اصل مشکل را شناخته و خودشان ادامهٔ مطالب را با توجه به توانمندی‌هایی که دارند، پیگیری می‌کنند. البته اینکه فراموش می‌کنند در یک مجموعهٔ مجازی طرح سؤال کرده و باید مشاور را همراهی کنند هم جای خودش را به عنوان یک علت داشته و نمی‌شود نادیده گرفت.

در هر صورت ما از ایشان سؤالاتی داشته و اطلاعات چندانی هم نداشتیم. اینکه شما به اختلال شخصیتی هم اشاره کردید، بسیار دقیق و درست بود و قصدمان از طرح سؤال: (از ابتدای زندگیتون به این شکل بوده؟ بقیهٔ اعضای خانوادشون هم این رفتارها را دارند یا فقط ایشون؟...) تقریباً رسیدن به همین بود که نوع اختلال همسرشان را بتوانیم تشخیص و به راه درمان آن بپردازیم.

پس لازم است در این‌گونه مواردی که مراجع به صورت کلی طرح مسئله کرده و ممکن است حتی به اشتباهات احتمالاً ولی در عین حال اساسی خود آگاه نبوده باشد، با پرسیدن سؤال و احتمالات اولیه و فراگیر، مراجع را به توضیح بیشتر و جزئی‌تر درمورد مشکل دعوت کرده تا دستمان برای ارزیابی و رصد اوضاع کنونی پر تر باشد. به نوعی می‌توان گفت تا به جزئیات رفتاری و شخصیتی طرفین مسلط نباشیم نمی‌توانیم به قول شما که به زیبایی بیان کردید، قضاوتی داشته و همراهی کنیم.

امیدواریم همراهان و عزیزانمان با کمترین مشکل مواجه و یا اگر به مشکلی برخورد می‌کنند با کمترین هزینه‌ای حل شده و همه با آرامش به زندگی  روزمره‌شان بپردازند. اگر نکته و مطلبی در مورد مباحث مطرح شده دارید برای ما یادداشت بگذارید تا در مورد آن به صحبت بپردازیم.

موفق باشید.