سپس خداوند بزرگ،خاکی از قسمت های گوناگون زمین،از قسمت های سخت و نرم،شور وشیرین،گرد آورد،آبی بر آن افزود تا گلی خالص و آماده شد و با افزودن رطوبت،چسبناک گردید،که از آن،اندامی شایسته،و عضوهایی جدا و به یکدیگر پیوسته آفرید.آن را خشکانید تا محکم شد.خشکاندن را ادامه داد تا سخت شد تا زمانی معین و سرانجامی مشخص،اندام انسان کامل گردید.
آنگاه از روحی که آفرید در آن دمید تا بصورت انسانی زنده درآمد،دارای نیروی اندیشه،که وی را به تلاش اندازد و دارای افکاری که در دیگر موجودات تصرف نماید.به انسان اعضا و جوارحی بخشید که در خدمت او باشند،و ابزاری عطا فرمود که آنها را در زندگی به کار گیرد.قدرت تشخیص به او داد تا حق و باطل را بشناسد،و حواس چشایی و بویایی،و وسیله تشخیص رنگ ها،و اجناس مختلف در اختیار او قرار داد.انسان را مخلوطی از رنگ های گوناگون ،و چیزهایی همانند وسازگار،ونیروهای متضاد،ومزاج های گوناگون،گرمی،سردی،تری و خشکی قرار داد.
سپس از فرشتگان خواست تا آنچه در عهده دارند انجام دهند،وعهدی را که پذیرفته اند وفا کنند،اینگونه که بر آدم سجده کنند،و او را بزرگ بشمارند،و فرمود:((بر آدم سجده کنید پس فرشتگان همه سجده کردند جز شیطان)) غرور و خودبزرگ بینی او را فرا گرفت و شقاوت و بدی بر او غلبه کرد،و به آفرینش خود از آتش افتخار نمود،و آفرینش انسان از خاک را پست شمرد.
خداوند برای سزاوار بودن شیطان به خشم الهی،و برای کامل شدن آزمایش،و تحقق وعده ها،به او مهلت داد و فرمود:((تا روز رستاخیز مهلت داده شده ای))