سلام علیکم وتشکرازشما کارشناسان گرامی؛
پسرم ۸ سالشه وامسال کلاس دوم رفته، ولی هیچ علاقه ای به درس و مدرسه نداره چون کلاس اولش هم به صورت آنلاین بود وبا نمرات نه چندان خوب قبول شد وامسال میره کلاس دوم که البته به زور باید ببریمش مدرسه،
یه برادر و خواهر بزرگتر از خودش هم دارد که آنها اصلا مشکل این پسرمرا از اولش نداشتند،
مشکل این است که این پسرم خیلی علاقه به اسباب بازی دارد و هر هفته باید یه اسباب بازی براش بخریم
و متاسفانه هم عادت کرده هم شرطی شده، و میگه فلان اسباب بازی را باید برام بخرید تا من مثلا مشقم را بنویسم یه فلان اسباب بازی را باید بخرید تا من مدرسه برم، واگه نخریم لجبازی میکنه بداخلاقی میکنه درسش را نمیخونه نمینویسه،
یه عالمه اسباب بازی داره ولی هنوز هم میگه باید بخرید و خیلی هواسش پرت میشه موقع درس خواندن و بیشتر هم به خاطر این اسباب بازیهاست،
درسش اصلا خوب نیست هرکاری میکنم دقت کنه رو درسش ولی نمیشه خیلی بازی گوشه و همش از اسباب بازی حرف میزنه و تا جایی یه اسباب بازی جدید میبینه آنقدر پیله میکنه کهما مجبور میشیم براش بخریم ، البته از همون اول خودمون خیلی بهش توجه زیادی داشتیم ویکی از عواملش هم همینه ،
واقعا نمیدونم چطوری باهاش رفتار کنیم تا توجهش نسبت به اسباب بازی کم بشه و بیشتر به درسو مشق علاقه پیدا کنه .
خواهش میکنم راهنمایی کنید
----------------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
با عرض سلام خدمت شما
از اینکه به ما اعتماد کردید و سوال خودتان را مطرح کردید و توفیق داریم از تخصصمان برای حل مشکل شما کمکی کنیم، بسیار خوشحالیم و خدای مهربان را شاکریم؛
با توجه به محدودیت های مشاوره غیر حضوری و همچنین اینکه موارد و نکاتی که تقدیم می شود براساس اعتماد به گفته های شما هست و باید توجه داشت که مشاوره دقیق و تخصصی نیار به مصاحبه تخصصی حضوری و بررسی بالینی کودک دارد، در اینجا نکاتی را خدمت شما تقدیم می کنم که کاربردی باشد و شرط تاثیر گزاری آنها هم پیگیری و ممارست شماست.
هماهنطور که خودتان اشاره کردید، به اشتباه شما وارد سبک فرزند پروری سهل گیرانه شدید و پاسخگویی افراطی در مقابل خواسته های کودک داشته اید و این روند کم کم باعث شرطی شدن کودک شده که باید برای انجام توقعات شما و وظایف خود، خواسته ای از شما داشته باشد که مصداق این خواسته ، اسباب بازی بوده.
در اینجا برای اینکه این حالت شرطی شده کودک را بتوانید مدیریت کنید به چند نکته اشاره می کنم :
1. رفتار درست کودک را تقويت كنيد
درخواستهاي مودبانه کودکتان را تقويت کنيد، نه ناليدنها و فرياد زدنهايشان را يا سر به سر گذاشتنها و کجخلقيها و قهر کردنهايشان را در مواردی که بدون اذیت کردن به درس ها و تکالیف و سایر وظایفش رسیدگی می کند او را تشویق کنید.
2. از کودکتان توقع رفتار خوب داشته باشيد:
بچهها بايد بدانند که شما چه توقعي از آنها داريد و آنها چه توقعي ميتوانند از شما داشته باشند. وقتي بچهها بتوانند پيشبيني کنند که عکسالعمل شما در برابر رفتارشان چگونه خواهد بود، ميتوانند رفتارهاي انتخابي خود را بهتر کنند. مطمئن باشيد كه ميتوانيد به آنها اعتماد كنيد.
3. تغییر در کودک از تغییر در رفتار شما شروع می شود.
وقتي الگوي بدرفتاري را تشخيص داديد، شيوه رفتارتان را تغيير بدهيد. به فرزندانتان قوانين رفتاري حاكم بر خانوادهتان را بگوييد. دقت كنيد كه اين قوانين بايد مشخص، ثابت و عقلاني باشد. از جدولهاي رفتاري و تعهدات استفاده کنيد. موفقيتها و رفتارهاي خوبشان را پررنگ کنيد. از آنها حمايت كنيد و تشويقهايتان را هم در اين جدول بگنجانيد.
4. تنبيه معقول در نظر بگيريد ( تنبیه به هیچ وجه به معنای کتک زدن نیست!)
در برابر بچههايتان از تنبيههايي استفاده کنيد که به آنها بياموزد كه در برابر اعمال و رفتارشان مسوولاند. بچهها با تنبيههاي معقول به خوب زندگي کردن ادامه ميدهند. اين تنبيهها ميتوانند شامل محدود کردن و کوتاهکردن زمانهاي بيرون بودنشان اشد. فراموش نکنيد وقتي از دستشان عصباني هستيد به هيچ عنوان آنها را تنبيه نکنيد!
5. به هیچ وجه کودکتان را با کسی حتی خواهر و برادرهایش مقایسه نکنید
همیشه موفق باشید.