علت اعدام های اول انقلاب چه چیزی بود

08:13 - 1400/08/01

حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم زمانی که مکه را فتح کردند همه ی دشمنان اسلام رو بخشیدند
چرا زمانی که انقلاب اسلامی ما به پیروزی رسید ما دشمنان انقلاب رو اعدام کردیم؟؟
مگر ما رهرو پیامبر مکرم اسلام نیستیم؟؟؟!!
لطفا راهنمایی بفرمایید
-----------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum  
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/187264

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 12 =
*****
تصویر نیک رو

سلام‌علیکم

انقلاب ما در ذات خود خشونت نداشت و از همان بدو شروع قیام، رهبری آن در دست شخصیتی علمی و دوراندیش همانند امام خمینی (ره) نهاده شد که به هیچ وجه قائل به حرکت مسلحانه و مواجهه سخت نبود بلکه پیروان انقلابی ایشان، با گذاشتن گل بر لوله تفنگ، جنبش مردمی را به پیروزی رساندند، این در حالی است که جنایات رژیم شاه بر علیه مردم، جزو شدیدترین نمونه‌های آن در تاریخ معاصر است که بر پایه برخی آمار، شمار شهدای پیش از انقلاب بیش از ده هزار نفر می‌باشد. در حالی دو دهه از مبارزات سیاسی مردم ایران سپری می‌شد که دستگاه سلطنت بیشترین مقاومت را در برابر مردم داشت و سازمان ساواک وحشیانه‌ترین نوع شکنجه‌ها را برای بسیاری از مردم معترض به کار گرفته بود از تجاوز به نوامیس مردم در برابر دیدگان افراد خانواده تا کشیدن ناخن و ریختن آب جوش و ...[1] گذشتن این مدت زمان فراوان و ددمنشی بی سابقه رژیم، موجب شده بود که مردم در پیروزی انقلاب، برای برخورد با عوامل شکنجه و کشتار، سر از پا نشناسند و همانگونه که خود آنها انقلاب را تا پیروزی پیش بردند اینک اقدام انقلابی نموده و پیروان رژیم سفاک را به سزای اعمال خود برسانند. این شرایط ملتهب و آشفته ممکن بود در آن سال‌های پرماجرا به یک تراژدی هولناک تبدیل شود و صدها هزار نفر در شهرهای مختلف مورد تصفیه حساب سیاسی قرار بگیرند همان‌گونه که در انقلاب‌های بلشویک روسیه، انقلاب کبیر فرانسه و ... جوی خون به راه افتاده و انقلابیون در تلافی بی‌رحمانه، روی دیکتاتورها را سپید کردند به‌گونه‌ای که دهها هزار نفر از نوکر ساده گرفته تا خویشاوندان دربار شاهی، بدست بخشی از مردم انقلابی مورد کشتار قرار گرفتند. در چنین شرایط وخیم و احساسی، امام خمینی (ره) پای در میدان نهاده و برخی ارکان رژیم سابق همچون ارتش را به آغوش گرم ملت ایران برگرداندند و میان آنها و ملت آشتی برقرار نمودند، سپس در اقدامی دیگر از مردم خواستند که خودسری نکرده و افراد وابسته به رژیم را به کمیته انقلاب تحویل دهند که بسیاری از این افراد پس از مدتی آزاد گردیدند، در گام دیگر شخص حضرت امام (ره) ورود کرده و تأکید کردند که تنها کسانی که در کشتار مردم با رژیم همدست بوده و دستور شلیک دادند به دادگاه انقلاب تحویل داده شوند. از میان این افراد، برخی محاکمه شده و تعدادی کمتر از دویست تن اعدام گردیدند که اکنون متن جرائم و اسناد محاکمه آنها موجود و قابل دسترسی است، به‌هرحال مدیریت فضای ملتهب و کاستن از تبعات انقلاب، پروژه دشواری بود که در مقایسه با دیگر انقلاب‌ها تا حدود زیادی در ایران موفقیت‌آمیز بود هرچند بسیاری از رهبران انقلاب همانند شهید بهشتی اصرار داشتند که مدت زمان بیشتری در شنیدن اعترافات مزدوران صرف شده تا آداب قضایی به گونه بهتری انجام شود، گرچه این دقت، در نتیجه دادگاه تاثیر زیادی نداشته و موجب تغییر رأی اعدام نمی‌شد ولی ممکن بود امروز بهانه‌های زیادی از ضدانقلاب در سیاه نمایی بر علیه کشور از میان برود بااین‌حال ضدانقلاب اثبات کرده است که به شیوه باور نکردنی، حتی دستاوردهای انقلاب را وارونه نمایی کرده و از نقطه قوت انقلاب، تصویری منفی ارائه می‌دهد.

همچنین نیاز است بدانیم چگونگی فتح مکه با پیروزی انقلاب یکسان نبوده و قابل نمونه‌برداری نیست چراکه فتح مکه موجب اسلام آوردن بسیاری شده و کسانیکه به خاطر مناسبات قبیله‌ای و دلبستگی به آیین شرک و مانع‌تراشی سران مکه، در کفر خود باقی مانده بودند اینک آزادانه و با کنار گذاشتن جهالت به اسلام گرویدند بر خلاف آن، افراد اعدام‌شده حاضر به همراهی با انقلابیون نشده و از گذشته خویش برائت پیدا نکردند چراکه بسیاری از آنها اصولاً اعتقادی به اسلام نداشتند چه برسد به انقلاب، بدتر اینکه بسیاری از رجال سیاسی و اقتصادی کشور بهایی بوده و بهایی نمودن کشور را برای خود آرمانی دست‌یافتنی می‌دانستند. از سویی باید توجه داشته باشید که میان اهالی مکه با مسلمانان پیش از فتح مکه، چندین درگیری شدید رخ داده و بسیاری از سران شرک در جنگ‌های بدر، احد و احزاب کشته شده بودند و ازاین‌روی فتح مکه نتیجه شکست‌های پیاپی مشرکین و کشته شدن فتنه جویان مکی بود که سرانجام منجر به تسلیم شدن مکه پس از به درک واصل شدن دهها نفر از آشوبگران و اشرار آن بود، به عبارتی مکه بدون خون‌ریزی فتح نشد بلکه بعد از 8 سال جنگ دروازه‌های آن گشوده شد. همچنین اگر بپذیریم که فتح مکه بدون هیچ‌گونه درگیری، تلفات انسانی و خونریزی صورت گرفت، نمی‌توان فراموش کرد که انقلاب مردم ایران فرجام سال‌ها پیکار خونین و تقدیم شهدای بسیار و تحمل چند سال حکومت نظامی می‌باشد. در پایان باید بدانیم که در هنگام فتح مکه نیز، پیامبر (ص) در عین اعلام عفو عمومی، آن را شامل برخی ندانسته و چندی از فاسقان و توطئه گران مکه را مهدورالدم دانستند که باید کشته می‌شدند لذا حضرت فرمان داد ایشان را هر کجا دیدید بکشید، اگر چه در زیر پرده‌های کعبه باشد (ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص ۱۲۵) پی‌نوشت: 1- حشمت‌الله سلیمی، کتاب شکنجه به روایت شکنجه‌گران ساواک

تصویر نیک رو

سلام‌علیکم

انقلاب ما در ذات خود خشونت نداشت و از همان بدو شروع قیام، رهبری آن در دست شخصیتی علمی و دوراندیش همانند امام خمینی (ره) نهاده شد که به هیچ وجه قائل به حرکت مسلحانه و مواجهه سخت نبود بلکه پیروان انقلابی ایشان، با گذاشتن گل بر لوله تفنگ، جنبش مردمی را به پیروزی رساندند، این در حالی است که جنایات رژیم شاه بر علیه مردم، جزو شدیدترین نمونه‌های آن در تاریخ معاصر است که بر پایه برخی آمار، شمار شهدای پیش از انقلاب بیش از ده هزار نفر می‌باشد.
در حالی دو دهه از مبارزات سیاسی مردم ایران سپری می‌شد که دستگاه سلطنت بیشترین مقاومت را در برابر مردم داشت و سازمان ساواک وحشیانه‌ترین نوع شکنجه‌ها را برای بسیاری از مردم معترض به کار گرفته بود از تجاوز به نوامیس مردم در برابر دیدگان افراد خانواده تا کشیدن ناخن و ریختن آب جوش و ...[1]

 گذشتن این مدت زمان فراوان و ددمنشی بی سابقه رژیم، موجب شده بود که مردم در پیروزی انقلاب، برای برخورد با عوامل شکنجه و کشتار، سر از پا نشناسند و همانگونه که خود آنها انقلاب را تا پیروزی پیش بردند اینک اقدام انقلابی نموده و پیروان رژیم سفاک را به سزای اعمال خود برسانند.

این شرایط ملتهب و آشفته ممکن بود در آن سال‌های پرماجرا به یک تراژدی هولناک تبدیل شود و صدها هزار نفر در شهرهای مختلف مورد تصفیه حساب سیاسی قرار بگیرند همان‌گونه که در انقلاب‌های بلشویک روسیه، انقلاب کبیر فرانسه و ... جوی خون به راه افتاده و انقلابیون در تلافی بی‌رحمانه، روی دیکتاتورها را سپید کردند به‌گونه‌ای که دهها هزار نفر از نوکر ساده گرفته تا خویشاوندان دربار شاهی، بدست بخشی از مردم انقلابی مورد کشتار قرار گرفتند.

در چنین شرایط وخیم و احساسی، امام خمینی (ره) پای در میدان نهاده و برخی ارکان رژیم سابق همچون ارتش را به آغوش گرم ملت ایران برگرداندند و میان آنها و ملت آشتی برقرار نمودند، سپس در اقدامی دیگر از مردم خواستند که خودسری نکرده و افراد وابسته به رژیم را به کمیته انقلاب تحویل دهند که بسیاری از این افراد پس از مدتی آزاد گردیدند، در گام دیگر شخص حضرت امام (ره) ورود کرده و تأکید کردند که تنها کسانی که در کشتار مردم با رژیم همدست بوده و دستور شلیک دادند به دادگاه انقلاب تحویل داده شوند.

از میان این افراد، برخی محاکمه شده و تعدادی کمتر از دویست تن اعدام گردیدند که اکنون متن جرائم و اسناد محاکمه آنها موجود و قابل دسترسی است، به‌هرحال مدیریت فضای ملتهب و کاستن از تبعات انقلاب، پروژه دشواری بود که در مقایسه با دیگر انقلاب‌ها تا حدود زیادی در ایران موفقیت‌آمیز بود هرچند بسیاری از رهبران انقلاب همانند شهید بهشتی اصرار داشتند که مدت زمان بیشتری در شنیدن اعترافات مزدوران صرف شده تا آداب قضایی به گونه بهتری انجام شود، گرچه این دقت، در نتیجه دادگاه تاثیر زیادی نداشته و موجب تغییر رأی اعدام نمی‌شد ولی ممکن بود امروز بهانه‌های زیادی از ضدانقلاب در سیاه نمایی بر علیه کشور از میان برود بااین‌حال ضدانقلاب اثبات کرده است که به شیوه باور نکردنی، حتی دستاوردهای انقلاب را وارونه نمایی کرده و از نقطه قوت انقلاب، تصویری منفی ارائه می‌دهد.

همچنین نیاز است بدانیم چگونگی فتح مکه با پیروزی انقلاب یکسان نبوده و قابل نمونه‌برداری نیست چراکه فتح مکه موجب اسلام آوردن بسیاری شده و کسانیکه به خاطر مناسبات قبیله‌ای و دلبستگی به آیین شرک و مانع‌تراشی سران مکه، در کفر خود باقی مانده بودند اینک آزادانه و با کنار گذاشتن جهالت به اسلام گرویدند بر خلاف آن، افراد اعدام‌شده حاضر به همراهی با انقلابیون نشده و از گذشته خویش برائت پیدا نکردند چراکه بسیاری از آنها اصولاً اعتقادی به اسلام نداشتند چه برسد به انقلاب، بدتر اینکه بسیاری از رجال سیاسی و اقتصادی کشور بهایی بوده و بهایی نمودن کشور را برای خود آرمانی دست‌یافتنی می‌دانستند.

از سویی باید توجه داشته باشید که میان اهالی مکه با مسلمانان پیش از فتح مکه، چندین درگیری شدید رخ داده و بسیاری از سران شرک در جنگ‌های بدر، احد و احزاب کشته شده بودند و ازاین‌روی فتح مکه نتیجه شکست‌های پیاپی مشرکین و کشته شدن فتنه جویان مکی بود که سرانجام منجر به تسلیم شدن مکه پس از به درک واصل شدن دهها نفر از آشوبگران و اشرار آن بود، به عبارتی مکه بدون خون‌ریزی فتح نشد بلکه بعد از 8 سال جنگ دروازه‌های آن گشوده شد.

همچنین اگر بپذیریم که فتح مکه بدون هیچ‌گونه درگیری، تلفات انسانی و خونریزی صورت گرفت، نمی‌توان فراموش کرد که انقلاب مردم ایران فرجام سال‌ها پیکار خونین و تقدیم شهدای بسیار و تحمل چند سال حکومت نظامی می‌باشد.
در پایان باید بدانیم که در هنگام فتح مکه نیز، پیامبر (ص) در عین اعلام عفو عمومی، آن را شامل برخی ندانسته و چندی از فاسقان و توطئه گران مکه را مهدورالدم دانستند که باید کشته می‌شدند لذا حضرت فرمان داد ایشان را هر کجا دیدید بکشید، اگر چه در زیر پرده‌های کعبه باشد (ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص ۱۲۵)

پی‌نوشت:
1- حشمت‌الله سلیمی، کتاب شکنجه به روایت شکنجه‌گران ساواک