فلانی قدمش نحسه و.... این حرفها چقدر درسته

08:34 - 1400/06/28

باسلام وخداقوت وتشکر اززحمات شما

ببخشید یک سؤال داشتم،

از قدیم بین مردم این حرفها رواج داشته که فلانی دستش خوبه
نفسش شفاست
فلانی قدمش نحسه
و....
این حرفها چقدر درسته
آیااعتقاد به این مسائل شرک به خدا نیست؟

مثلآ عروسی بعداز دوماه که از عروسیش گذشته مادر شوهرش کرونا گرفته واز دنیا رفته
حالا میگن از قدم این عروس بوده!

ممنون از شما
اجرتون باخدا

------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe+635

http://btid.org/node/183336

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
7 + 2 =
*****
تصویر روئین تن مهدی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی:

 این موارد هر چند بین مردم رایج است اما خرافه  ای بیش نیست و روایتی که نشانگر و تایید این امور را بکند یافت نشده است.

بلکه از اونطرف، روایت داریم که پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى فرمايند: «اَلطَّيَرَةُ شِرْكٌ»؛ (فال بد زدن، شرك است).  یا در جای دیگری میفرمایند «لَيْسَ مِنَّا مَنْ تَطَيَّرَ»؛ (كسى كه فال بد بزند از ما نيست).

و اینکه به لحاظ اخلاقی برای فال بد زدن، کفاره باید داد و کفاره آن، توکل است که دقیقا توکل ،جهت مقابله با این خرافه است. چنانچه باز هم از وجود مقدس رسول خدا ص  نقل شده که: «كَفَّارَةُ الطَّيَرَةِ اَلتَّوَكُّلُ»؛ (كفّاره فال بد، توكّل [كردن بر خدا] است).

ما یه فال بد داریم و یک فال نیک، فال نیک و خوش بینی به پدیده ها هیچ ایرادی ندارد. و باید به پدیده ها به دید مثبت نگاه کرد و همین اندیشه و فکر مثبت هست که به آدمی روحیه و انرژی خواهد داد. 

پس صرف همزمانی دو پدیده (مثل قدم عروس و فوت یک شخص) دلیل اثرگذاری یکی بر دیگری نیست بلکه اون چیزی که اثر گذاری خواهد بود همین نوع گمان بد هست. نوع گمان ما، باعث تاثیراتی در زندگی خواهد بود. در روایتی از امام رضا علیه السلام می خوانیم:

أحسِنِ الظَّنَّ باللّه ِ؛ فإنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ يقولُ : أنا عِندَ ظَنِّ عَبدِيَ المُؤمِنِ بي؛ إن خَيرا فخَيرا، و إن شَرّا فَشَرّا .

به خداوند گمان نيك ببر ؛ زيرا خداى عزّ و جلّ مى فرمايد : من نزد گمان بنده مؤمن خويشم ؛ اگر گمانِ او به من نيك باشد ، مطابق آن گمان با او رفتار كنم و اگر بد باشد نيز مطابق همان گمانِ بد با او عمل كنم .

پس اشخاص و پدیده ها، نحوستی ندارند بلکه آنچه نحوست دارد همان عملکرد بد ما انسانهاست. مثلا در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «إِنْ كَانَ فِي شَيْءٍ شُوْمٌ فَفِي اللِّسَانِ»؛ (اگر در چيزى شومى و نحوست وجود داشته باشد، در زبان است).
اين زبان است كه بی موقع باز می شود و با غیبت ، تهمت و الفاظ زشتی که آدمی به کار می برد ممکن است یک زندگی را از هم بپاشد. آنچه نحس است بد اخلاقی است. نه افراد و پدیده ها!
در روايت ديگرى مى خوانيم كه: «وقتى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در مورد شومى و نحسى پرسيده شد فرمودند: «سُوءُ الْخُلْقِ»؛ (نحسى در بد اخلاقى است)»

ازطرف دیگر خوش اخلاقی برکت و گشایش می آورد و در حديث ديگرى از آن حضرت رسول صدمى خوانيم: «اَلرِّفْقُ يُمْنٌ، وَ الْخُرْقُ شُؤْمٌ»؛ (نرمى و خوش خُلقى با ميمنت و پر بركت، و بداخلاقى شُوم و نحس است).

 

موفق باشید