فلسفه غیبت امام زمان از زبان امیرالمومنین

با سلام و احترام

قبل از آن که به پاسخ حضرت‌عالی برسیم، باید عرض کنم که برای غیبت حضرت مهدی(علیه‌السلام) دلیل‌ها و علت‌های بسیاری ذکر شده  است که از مهم‌ترین آنان می‌توان به 1.عدم آمادگی جامعه جهانی برای پذیرش حکومت حضرت 2.فراهم نبودن و عدم تحقق شرایط ظهور 3. محفوظ ماندن از شرّ جباران و ستمگران و حفظ جان و آزمایش مردم و تمییز گمراهان از صالحان و ... اشاره نمود.

و اما در پاسخ سوال شما که گفتید: بعد مشخص شدن، که چی بشه؟ باید گفت:

اولاً، امتحان و آزمایش الهی برای مشخص نمودن  گمراهان از صالحان یکی از سنتهای خداوند است چنان که در قرآن کریم می‌فرماید:«آیا مردم خیال می‌کنند که همین که گفتند ایمان آوردیم رها شده و دیگر امتحان نمی‌شوند، کسانی را که قبل از آنها بودند، آزمایش کردیم تا خداوند راستگویان و دروغ گویان را مشخص کند».[عنکبوت/2]  تا بدین طریق مومنین واقعی از متظاهرین به دین  مشخص شوند.

ثانیاً،  در دوران غیبت کبری، با غایب شدن حجت خدا، مردم به استقامت و پایداری نسبت به دین امتحان می شوند و یک غربارگری عمومی صورت می‌گیرد تا منتظرین و مومنان حقیقی از غیر آن تمییز داده شده و هر کدام پاداشی در خور موفقیت در این امتحان به دست آورند.

از همین روی  مسئله ابتلا و آزمایش نیز در پاره‎ای از روایات به عنوان فلسفه غیبت امام زمان مطرح گردیده است. چنان که امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید:«به خدا سوگند  آنچه چشم انتظارش هستید هرگز واقع نمی‌شود تا غربال شوید وامتحان شوید ،نه به خدا قسم ،آنچه چشم انتظارش هستید وقوع نمی‌یابد تا هنگامی که آنکه شقی هست شقاوت خود را ظاهر سازد وآنکه سعادتنمند است سعادتش آشکار گردد».[بحارالانوار،ج51،ص113،الزامالناصب ص 79]

نکته آخر، از جمله شرایط و ویژگی‌های زمان ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) این است که همه انسان‌ها غربال شده و خالص از ناخالص جدا و مشخص شده باشد و دیگر حد وسط و میانی وجود ندارد تا بدین طریق سعادتمند به سعادت و شقی به شقاوت خود برسد.