قرآن و گناهان علمای یهود

23:26 - 1397/01/11

چرا خداوند در سوره جمعه به یهودیان توهین کرده و آنها را حمار می داند؟

-------------------------------------

کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
سوالات خود را هم از طريق اين آدرس ارسال کنيد: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنین نظراتشان جهت نمایش، دیگر منتظر تایید مدیرانجمن نیز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/131818

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
6 + 11 =
*****
تصویر سیدی
نویسنده سیدی در

پاسخ: شبهه افکن به زعم باطل خود پنداشته که خداوند در سوره جمعه بدون هیچ گناهی(فقط به جرم عقیده آنها) به یهودیان توهین کرده؛ در حالی که آیات دیگران قرآن را چون با اهداف نامشروع او در تضاد است، نادیده گرفته است.

اینگونه نبوده که خداوند بدون گناه و بدکاری از جانب یهودیان، آنها را تقبیح کند. در قرآن در باره یهودیان درستکار می خوانیم: «البته از اهل كتاب كسانى هستند كه به خدا و بدانچه به سوى شما نازل شده (قرآن) و به آنچه به سوى آنها نازل شده (كتاب‏هاى آسمانى پيشين) ايمان مى‏ آورند در حالى كه در برابر خدا فروتن بوده، با (تحريف) آيات خداوند بهاى اندكى به دست نمى‏ آورند، آنها پاداشى درخور مقامشان در نزد پروردگار خود دارند.»(آل عمران/199) و در آیه 113 آل عمران می فرماید: «آنها همه يكسان نيستند؛ از اهل كتاب، جمعيتى هستند كه (به حق و ايمان) قيام مى‏ كنند؛ و پيوسته در اوقات شب، آيات خدا را مى‏ خوانند؛ در حالى كه سجده می کنند.»

اینک به چند گناه یهودیان(علمای یهود) خواهیم پرداخت.
اول: ادعای دروغین دوستی با خدا؛ قرآن خطاب به یهودیان می فرماید: «اى كسانى كه يهودى هستيد، اگر مى‏ پنداريد كه شما دوستان خداييد نه مردم ديگر، پس آرزوى مرگ كنيد اگر راستگوييد (تا به جوار رحمت و نعمت دوست برسيد).(جمعه/6) و در آیه بعد، پرده از دروغ آنها برمی دارد. «و هرگز آنها به خاطر دستاوردهايى كه پيش فرستاده ‏اند آرزوى مرگ نخواهند كرد، و خدا به (حال) ستمكاران داناست.»(جمعه/7)

دوم: گناه قتل پیامبران؛ «و هنگامى كه به آنها گفته شود: «به آنچه خداوند نازل فرموده، ايمان بياوريد!» مى ‏گويند: «ما به چيزى ايمان مى ‏آوريم كه بر خود ما نازل شده است.» و به غير آن، كافر مى‏ شوند؛ در حالى كه حق است؛ و آياتى را كه بر آنها نازل شده، تصديق مى‏ كند. بگو: «اگر (راست مى‏ گوييد، و به آياتى كه بر خودتان نازل شده) ايمان داريد، پس چرا پيامبران خدا را پيش از اين، به قتل مى‏ رسانديد؟»(بقره/91) بنابراین یهودیان به تصریح قرآن، پیامبران خود را می کشتند؛ در حالی که آئين يهود بقدرى اين جنايت را بد مى‏ دانست كه بنا به نوشته" قاموس كتاب مقدس" صفحه 687:" قتل عمد و قباحت آن به طورى در نزد اسرائيليان اهميت داشت كه به مرور ايام با بست نشستن در شهرها، و يا ملتجى شدن به اماكن مشرفه، سبب استخلاص و برائت ذمه قاتل نمى‏ شد، بلكه در هر صورت وى را قصاص مى‏ نمودند".( تفسير نمونه ج‏1 353

گناه سوم: افترا بستن به خدا؛ « و يهود گفتند: «دست خدا (با زنجير) بسته است.» دستهايشان بسته باد! و بخاطر اين سخن، از رحمت (الهى) دور شوند! بلكه هر دو دست (قدرت) او، گشاده است.(مائده/64)

البته گناهان یهود به این محدود نمی شود؛ اینها قبل از ورود پیامبر، به مدینه آمدند و به انتظار پیامبر آخرالزمان که وعده اش را کتاب مقدسشان داده بود، نشستند. اما هنگامی که پیامبر آمد؛ چون از نسل یهودیان نبود، و از نسل عرب بود، به او ایمان نیاوردند(ترجمه تفسير الميزان    ج‏1    336   
بنابراین اگر قرآن در آیه 5 جمعه علمای یهود را حمل کننده کتابها(کتاب تورات) می داند، بخاطر آنست که آنها علیرغم حمل کردن ظاهری کتاب تورات ، از معرفت و ایمان بهره ای ندارند.(تفسیر نمونه، ج19، ص449.