سلام وقتتون بخیر
یکساله با اقا پسری دوستم و همدیگرو هم دوست داریم
پیشنهاد داده برای ازدواج که رسمی کنیم ولی من بخاطر اینکه نمیخام به درسم لطمه بخوره گفتم یکسال دیگه اونم قبول کرده مادر هردو مون از ارتباطمون خبر دارن
مشکل من الان اینکه من یهویی توسط دوستم وارد این مسیر شدم و قصد پیدا کردن کسی که بخام باهاش زندگی کنم نبودم جهت تفریح چندماهه
ازاول بهش نگفتم که پدرم اتباعه
الان فکر میکنه ایرانیه پدرم
درحالی که میدونم دوست نداره دختر اتباع بگیره
درحالی که من فقط پدرم اتباعه مادرم ایرانی هستن و ما بچه ها شناسنامه داریم و ایران بدنیا اومدیم و بزرگ شدیم تا الان
واصلا رفت وامد با پدری نداریم و با فرهنگ اونا بزرگ نشدیم
الان میخام بهش بگمم جریان روبه نظرتون به چه روشی بهش بگمم که میخاستم بهش بگم ولی هردفعه گفتم سری بعد روم نشده
ممنون میشم بگید دغدغه اینکه بهم نرسیم داغونم میکنه
درحالی که قابله حله ولی ممنون میشم راهنمایی کنید
----------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
با عرض سلام خدمت شما
از اینکه به ما اعتماد کردید و سوال خودتان را مطرح کردید و توفیق داریم از تخصصمان برای حل مشکل شما کمکی کنیم، بسیار خوشحالیم و خدای مهربان را شاکریم؛
بهتر بود برای مشاوره دقیق تر شرایط خودتونو به طور کاملتر بفرمایید مثل سن ، تحصیلات، محل زندگی و فرهنگ شهرتون در مورد ازدواج ، تعداد خواهر و برادر ، مدت رابطه
اما با توجه به مواردی که گفتید نکاتی رو خدمتتون تقدیم می کنم :
نگرانی شما در مورد آینده زندگی تون و احساسی که در شرایط حاضر دارید کاملا قابل درک هست و قطعا در یک شرایط بحرانی و سختی قرار دارید ولی ان شاالله با رعایت نکاتی که عرض میشه و تلاش برای بهبود وضعیت ، مشکلی پیش نخواهد آمد.
سوال شما چند بخش هست :
1. رابطه دوستی با نیت ازدواج ( که البته از اول به قصد تفریح بوده )
2. تاخیر ازدواج به خاطر لطمه نخوردن به درس
3. اتباع بودن پدر شما و اینکه چطوری این مساله رو به خواستگارتون بگید.
در مورد اول رابطه دوستی با نیت ازدواج ( که البته از اول به قصد تفریح بوده ): باید توجه داشته باشید که این کار بدون شک رابطه صحیحی نیست و هم از جهت شرعی گناه هست و هم از نظر و اجتماعی و روانشناختی و آسیب هایی که داره برای شما خطر آفرین هست. به همین دلیل باید به هیچ وجه رابطه رو در قالب دوستی ادامه ندید و یا ازدواجتون رو به نتیجه برسونید یا رابطه رو از این حالت فعلی خارج کنید.
در مورد دوم ( تاخیر ازدواج به خاطر لطمه نخوردن به درس) : توجه داشته باشید که اگر ازدواج شما بر مبنای منطقی صحیحی استوار باشه و فقط بخاطر وابستگی و هیجانات زودگذر نباشه، هیچ منافاتی با تحصیلات شما و درس خواندنتون نداره. و برعکس با این شرایط فعلی ضربه بیشتری به روحیات و رشد نحصیلی شما وارد خواهد شد.
و در مورد مساله سوم: اتباع بودن پدر شما و اینکه چطوری این مساله رو به خواستگارتون بگید: در این مورد به دو نکته دقت کنید: اول اینکه اتباع بودن پدر شما به هیچ وجه نقص یا عیبی نیست که نسبت بهش نگران باشید و بخواهید مخفی بکنید. و نکته دوم اینکه ممکنه بگید گه خواستگارتون بفهمه ممکنه منصرف بشه! اینکه بهتر بود خیلی زودتر این مساله رو مطرح می کردید واضحه ولی الان هم باید در اولین فرصت در یک شرایط خیلی خوب و با آرامش به ایشون مطلب رو بگید و براشون توضیح بدید که قبلا چون رابطه جدی نبوده من فکر می کردم لازم نباشه بگم ولی الان چون قراره شریک زندگی هم بشیم من لازم می دونم هیچ مساله مهمی رو از شما مخفی نکنم و حالا انتخاب با شماست.
پیشنهاد می کنم در هر صورت شما برای ازدواج با ایشون و حتی اگه به نتیجه رسیدید که رابطه رو کات کنید، حتما مشاوره حضوری با متخصصین مشاوره و رواشناسی داشته باشید تا از ریسک ها و آسیب های احتمالی دور باشید.
برای مشاوره بیشتر می توانید با ما مکاتبه داشته باشید.
خوشبخت و سعادتمند باشید.