من همانم که تو را می دهد از دور سلام

به همسرت بگو که سالها همسریش را چه میکنی؟
احساس پوشالی مادریِ آن نامادری را چه میکنی؟

فرضا که بچه های تو عادت کنند به او، به سادگی!
آخر بگو با مادرانه های نکرده همسرت چه میکنی؟

به همسرت بگو با آن غریبه که بر او آوار می کنی!
سالهای دل پریشانی و بی سامانیَش را چه میکنی؟

شاید بخیل نباشد همسرت که تو سالی خوشی کنی!
پیش از خوشی بگو جوانی رفته اش را چه میکنی؟

گیرم که بر محال برای جوانیش کنی فکرچاره ای!
با قلب او که سالها اسیر خود کرده ای چه میکنی؟

حاشاکه جبران کنی گذشته اورا به وجدان خفته ای!
آینده ای که به پایت ریخت را ، خدایی چه میکنی؟!

28 مرداد 1400

هر که طالب ز تولای علیست
مثل زهرا شدنش مدّ ولیست

هرکه خواهان شفاعت ز نبیست
فاطمه گون شدنش الزامیست

هرکه دلبسته ی اهل بیت است
پیروی کردنش از مادر آنها شرطست. 

25 تیرماه 1385

یاعلی

اَلا مردم دنیا، چه شد که حق علی ضایع شد؟
چه شد که بنی امیه حق علی را غاصب شد؟
در عشیره الاقربین پیامبر، خلیفه که بود؟
مگر دست پیامبر به دست علی نبود؟
در روایت "وصیی و خلیفَتی" خلیفه که بود؟
یا در غصب خلافت، بنی هاشمی بین بنی امیه نبود؟

اَلا مردم دنیا، چه شد که حق علی ضایع شد؟

مگر پیامِ آیه ی ولایت، علی نبود؟
اشاره کننده به خاتم در رکوع که بود؟
مُصلّیان! زکات دهنده در رکوع، علی نبود؟
یا که تکبیر یاران و حمد خدا شاهدی بر آن نبود؟

اَلا مردم دنیا، چه شد که حق علی ضایع شد؟

آیا حدیث غدیر در شأن علی نبود؟
یا که در حجه الوداع همره پیمبر نبود؟
نزول آیه "فما بَلَّغتَ رسالَته" پس چه بود؟
قرائت خطبه و توقف حاجیان دلیل چه بود؟
سه روز جشن و بیعت کنار غدیر بیهوده بود؟
یا ندای "مَن کُنتُ مولاه" را شاهدی نبود؟
یا که شاهدان غدیر را نیازی به مولا نبود؟
"الیوم أکملتُ لَکم دینَکم" بهانه بود؟
یا که اشعار حسان بن ثابت فِسانه بود؟

اَلا مردم دنیا، چه شد که حق علی ضایع شد؟

آیا علی لایقِ خلافت نبود؟
یا که در لیله المبیت به جای پیمبر نبود؟
یا که فاتح خیبر و یَلِ بدر و خندق نبود؟
یا کنار تنور پیرزن و یتیمان نبود؟
یا ندای "فزتُ و ربِ الکعبه" از او نبود؟
یا که فهم و درایت مردم، قدر چاه کوفه نبود؟

اَلا مردم دنیا، چه شد که حق علی ضایع شد؟
 
11 دی ماه 1389 

علوی باشید و علوی مانید. آمین.

التماس دعا

یاعلی

السَّلامُ عَلیک یا وَصیَّ الحَسَن و الخَلَفَ الصّالِح یا إمامَ زَمانِنا

 رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:

"ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه"؛

درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مى‏شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.

(بحار الانوار، ج 93، ص 344)

التماس دعا

یاعلی

 ‌السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِىُّ النَّاصِحُ

قال الامام الصادق (ع): «الْعِلْمُ‏ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ‏ حَرْفاً فَجَمِیعُ مَا جَاءَتْ بِهِ الرُّسُلُ حَرْفَانِ فَلَمْ یَعْرِفِ النَّاسُ حَتَّى الْیَوْمِ غَیْرَ الْحَرْفَیْنِ فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَخْرَجَ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِینَ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِی النَّاسِ وَ ضَمَّ إِلَیْهَا الْحَرْفَیْنِ حَتَّى یَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِینَ حَرْفاً»؛ 

«علم و دانش بیست و هفت حرف است و همه آنچه پیامبران آورده‌اند تنها دو حرف آن است و مردم تاکنون جز به آن دو حرف آشنایی ندارند و هنگامی که قائم ما قیام کند، بیست و پنج حرف دیگر را بیرون می‌آورد، آن را بین مردم نشر و گسترش می‌دهد و آن دو حرف را نیز ضمیمه می‌کند و مجموع بیست و هفت حرف را در میان مردم منتشر می‌سازد.»
(مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 52، ص 336، مؤسسة الوفاء، بیروت، سال 1404ق).

اللهم عجل لفرج مولانا صاحب الزمان. آمین

یاعلی