سلام وقتتون بخیرسوالی داشتم خدمت مشاور گرامی.
بنده خانمی ۳۵ ساله هستم و در دوران بارداری به سر می‌برم .وبا توجه به اینکه بارداری چهارمم هست خیلی احساس سختی میکنم میل جنسی من کاملا کم شده و هیچ میلی به همسرم ندارم و حتی دوست ندارم او به من نزدیک شود .گاهی پیش خودم می‌گویم وقتی خانومی باردارمی‌شود تمام هورمون‌های بدن او به هم می‌ریزد چقدر اذیت می‌شود......اما چرا خدا تغییری در بدن مرد به وجود نمی‌آورد. تا لااقل همسر خود را درک کند ...تازه همسر من وقتی می‌بیند من گاهی گلایه میکنم می‌گوید نمی‌شود سقط کرد
همش با خودم درگیرم گاهی می‌گویم این بچه را نمی‌خواهم و گاهی می‌گویم خدا این طور خواسته .خلاصه نمی‌دانم چه کنم
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب
از اینکه به مجموعه ما اعتماد کردید و توفیق همراهی با شما رو داریم، خوشحالیم و امیدوارم نکاتی که خدمت شما عرض می شود با دقت مطالعه بفرمایید و چنانچه نیاز به مشاوره بیشتر داشتید می توانید مجددا با ما مکاتبه داشته باشید.
سختی شرایط شما در دوران بارداری و نیاز روانی شما نسبت به درک شدن و همدلی از طرف همسرتان کاملا قابل درک هست و نگرانی شما از جهت کم شدن میل جنسی هم مساله ای استکه بسیاری از خانم ها در دوران بارداری با آن درگیر هستند و در این مورد هم در ادامه مواردی را عرض می کنم.
قبل از پرداختن به پاسخ سوالتان لازم می دانم در مورد بارداری چهارم شما نکته ای تقدیم کنم. احتمالا اطلاع دارید که در شرایط فعلی بحران جمعیتی آوردن فرزند بیشتر یک جهاد و گوش سپاری به فرمان ولایت هست و علاوه بر اینکه طبق روایات ما فرزندان بیشتر موجب خیر و برکت و رحمت در خانواده هستند، در زمان ما که خیلی از خانم ها متاسفانه مشغول کارهای بی مورد هستند و خودشان را از نعمت مادری محروم می کنند، شما توفیق این جهاد بزرگ را دارید.
از طرفی هم طبق روایات ما مادر باردار مانند مجاهد در راه خدا هست و به جهت تحمل سختی ها و بیماری ها خداوند او را در آغوش رحمت و مهربانی خود می گیرد.
پس به هیچ وجه اجازه ندهید افکار منفی در مورد اصل توفیق بارداری و فرزندآوری شما، در ذهنتان رشد کند و شما را ناراحت کند.
در مورد کاهش میل جنسی هم حتما با پزشک متخصص زنان و مامایی مشورت کنید تا شرایط جسمی شما بررسی شود هر چند این مساله در اکثر خانم ها هست و تغییرات فیزیولوژیکی دوران بارداری باع اختلال در میل جنسی می شود.
اما در مورد عدم درک همسرتان که خب برای خانم ها بسیار در این دوران بارداری مهم هست و گاهی آقایان به این مساله توجه ندارند، کاری که شما باید انجام بدهید این است که در مرحله اول از لحاظ روحی و روانی، خودتان تلاش کنید، تا مقداری که مربوط به خودتان هست، تلاش کنید. مثلا فارغ از اینکه همسرتان کاری میکند یا نه، خودتان باری بهتر شدن حالتان برنامه داشته باشید. مثل ورزش، ایجاد فضای صحبت و تفریح با دوستان و اقوام و...، مطالعه و برنامه رشد فردی در این دوران، رعایت مسائل جسمی و تغذیه ای در بارداری و....
مساله بعدی این است که بدون ناراحتی و حالت غر زدن، با همسرتان در مورد نیازهایتان در این دوران صحبت کنید. بهترین روش این است که اول از خوبیهای همسرتان تعریف کنید و تشکر کنید و خاطرات خوبیها و کمک های قبلی ایشان را یادآوری کنید و بعدش از نیازهای فعلی خودتان صحبت کنید و بخواهید که با شما همراهی کنند.
البته از طرفی شما هم باید درک کنید که ممکن است آقا درگیر کار و درآمد و خصوصا در شرایط اقتصادی سخت الان درگیر افکار منفی در مورد آینده و فرزندان و معیشت باشد و حتما در این زمینه با ایشان همدلی کنید تا احساس کند شما هم درک می کنید و همراه هستید.
موفق و سعادتمند باشید