نیت این دو نماز به چه صورت هست

10:03 - 1399/12/04

یک تصویر از نحوه خواندن دو نماز به دستم رسیده نیت اونها رو نمی دونم به چه شکل هست لطفا راهنمایی کنید.

-------------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/159201

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
10 + 2 =
*****
تصویر sed313
نویسنده sed313 در

با سلام خدمت شما مخاطب گرامی و همچنین تشکر از توضیحات خوب و جامع دوستان،

باید خدمت شما عرض کنم نیت لازم نیست بر زبان آورده شود همین که شما بدانید نماز مستحبی می‌خوانید یا نماز واجب، کافی است.
اما اگر خواستید نیت خود به زبان بیاورید می‌توانید بگویید دو رکعت نماز مستحب شب های رجب، یا دو رکعت نماز مستحبی به جا می آورم قربه الی الله.

با تشکر موفق باشید.
 

 

تصویر 7292Mahdi
نویسنده 7292Mahdi در

سلام

بحث نیت خیلی سادست.بر خلاف انچه در مدرسه یاد میدن.هیچ نیازی به گفتن نیت نیست.چه زبانا و با صدای بلند چه مرور کردن .نیت اینه که بدونی داری چیکار میکنی.همین.یعنی مثلا بعد از ظهر میخوای نماز بخونی اگه وسط نماز یکی ازت بپرسه چیکار میکنی زودی بگی نماز ظهر.یعنی نگی صبر کن ببینم ظهر بود یا عصر.خودت بدونی.

این نمازها هم همشون مستحب هستن دیگه لذا همین که میدونی داری نماز مستحبی میخونی یعنی نیت کردی .لازم نیست حتما با جزییاتش قید کنی.میخوای نماز ماه رجب بخونی اماده میشی تکبیر میگی.همین.

اما جوری باشه که همون موقع پرسیدن چیکار میکنی بدون تردید و شک بگی نماز مستحبی ماه رجبه.که دیگه روشنه که قربه الی الله میخونی دیگه .قصد غیر خدا که نمیکنه ادم .یا در نماز ظهر خودت همین که میدونی چند رکعته و اداست هم کافیه.دیگه لازم نیست یکی یکی بشمری چهار رکعت نماز واجب میخوانم قربه الی الله .چیز اشتباهیه که به همه بچه ها یاد دادن

تصویر محسن رفیعی وردنجانی

تصویر سمت راست مربوط به نمازی است که به عنوان یکی از اعمال ماه رجب نقل شده است و از رسول خدا نقل شده که موجب استجابت دعا و به دست آوردن ثواب شصت حج و شصت عمره می شود.(رجوع شود به مفاتیح الجنان)

تصویر سمت چپ مربوط به «نماز وصیّت» است. یعنی نمازی که در طول ایام سال از سوی رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) توصیه شده و مختص به ماه یا روز خاصی نیست. لذا در ماه رجب و غیر ماه رجب می توان خواند.(شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج 1، ص 107، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، 1411 ق.)

بنابراین، نماز مربوط به تصویر سمت راست را به نیت نماز مستحب در ماه رجب و نماز مربوط به تصویر سمت چپ را به نیت نماز مستحبی هر روز می توان خواند. ضمنا توضیح کامل هر یک از این دو نماز را می آوریم.

نماز در هر شب ماه رجب
در هر شب، دو رکعت، بعد از حمد سه مرتبه سوره کافرون و یک مرتبه سوره توحید خوانده شود و چون سلام دهد دستها را بلند کند و بگوید: «لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد یحیی و یمیت و هو حیّ لا یموت بیده الخیر و هو علی کلّ شیء قدیر و الیه المصیر و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم صلّ علی محمد النّبیّ الامّیّ و آله» و بکشد دستها را به صورت خود.
از حضرت رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) مروی است که کسی که این عمل را به جا آورد، حق تعالی دعای او را مستجاب گرداند و ثواب شصت حج و شصت عمره به او عطا فرماید.(قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۱۳۸.)

نماز مستحبی در طول سال(معروف به نماز وصیت)
نمازی که در پرسش بدان اشاره شده و معروف به «نماز وصیت» است، دارای مستند روایی است. شیخ طوسی در کتاب «مصباح المتهجد» از امام صادق(ع) و ایشان نیز از پدرانش نقل می‌کنند که پیامبر اکرم(ص) فرمود:
«شما را به دو رکعت نماز ما بین نماز مغرب و عشاء سفارش می‌کنم؛ که در رکعت اول آن، بعد از "حمد"، سیزده مرتبه سوره "زلزال" و در رکعت دوم آن، بعد از "حمد"، پانزده مرتبه سوره "توحید" را بخوانید و هرکه این عمل را ماهى یک مرتبه به جا آورد از پرهیزگاران خواهد بود و اگر هر سالى یک مرتبه به جا آورد از نیکوکاران به شمار خواهد آمد و اگر این نماز را هفته‌ای یک بار بخواند، از نمازگزاران(واقعی) خواهد بود و اگر هر شب آن را به جا آورد، در بهشت در کنارم بوده و پاداش او را غیر از خدای متعال کسی نمی‌تواند شمارش نماید».

شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج 1، ص 107، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، 1411 ق.