همسرمن خیلی عصبی و زود جوش

11:48 - 1401/09/05

باسلام
همسرمن خیلی عصبی و زود جوشه،بهترین رفتار من در هنگام عصبانیت ایشون چیه که بتونم آرومش کنم؟این قضیه خیلی دخترمونو تحت تاثیر قرار میده ومن خیلی نگرانم.دخترم ۱۲ سال سن داره و توی بحران بلوغ هست.

گاهی اوقات هم خیلی سر بقیه به من امرو نهی میکنه بطوری که حاضره من ناراحت بشم اما اون طرف مقابل که میتونه خواهر،زن داداش،خواهر زاده،یا... ناراحت نشن،ومن احساس میکنم اونا رو به من ترجیح میده و این خیلی منو اذیت میکنه باید چیکار کنم؟
ممنون میشم راهنماییم کنید؟

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/226317
تصویر حسنوند

باسلام خدمت شما کاربر گرامی ممنونم از اینکه به مجموعه ی ما اعتماد کردید. شما را درک می کنم از اینکه عصبانیت شوهرتان سبب ناراحتی شما و دختر گرامیتان شده است.
توجه بفرمائید خشونت در مردان بیش از زنان دیده می شود و این تفاوت از کودکی آشکار است. پسران، چهار برابر دختران پرخاشگرند، این تفاوت از ۲۸ماهگی به بعد ظاهر می‌شود. 
مردان به راحتی حرکات وحالات پرخاشگرانه را از خود نشان می‌دهند اما زنان خشم وعصبانیتشان را بیشتر به طور غیر مستقیم بروز می دهند. مرد بیشتر از سازوکار دفاعی پرخاشگری بهره می برد و زن بیشتر سازوکار دفاعی عمل به زبان رابه کار می گیرد. مردان ناامیدی وسرخوردگی هایشان را به صورت خشم ابراز می‌کنند،چون بر خلاف زنان نمی توانند به راحتی گریه کنند.
خداوند، زن را موجودی بسیار لطیف آفریده، لذا باید مراقب باشید که در برخورد با همسر خود از رفتارهای پرخاشگرانه و اعمال خشونت بپرهیزید. پرخاشگری شما  درمقابل شوهرتان ممکن است به این معنا باشد که «من هم به هم ریخته ام،حال مرا رعایت کن»اما پیامی که به مرد می دهد این است که ازمن جدا شو.لطفا به نکات ذیل توجه بفرمائید.
۱- عدم مخالفت با رأی ایشان :
  ابراز رأی مخالف و تحمل آن در بین آشنایان و اجتماع  بسیار مهم و ارزشمند است و برای هریک از زن و مرد لازم است اما در زندگی زناشویی، اینگونه مخالفت‌ها از سوی زن شایسته نیست و اقتدار مرد را می شکند. مثلاً رد کردن نظر وی و جدال با ایشان، این پیام را به او می دهد که پایه های اقتدارش شکسته است و نمی تواند تکیه گاه خوبی باشد اگر شوهرتان با شما مقابله می کند، هدفش حفظ اقتدار است و می خواهد اجازه ندهد پایه هایش فرو ریزد. در این گونه موارد وی را همراهی کنید. مثلاً به  بهانهٔ خستگی، خرید خانه را به روز دیگر موکول کند. ساعتی بعد، از سر مخالفت نگویید: اگر مادرت بود چنین می کردی،  بلکه بگویید به نظر می‌رسد خیلی خسته اید. این مطلب یعنی شوهرم تو اشتباه نکردی بلکه خستگی اجازه نداد به خرید بروی.
با چنین رفتاری عصبانیت ایشان کم می شود و زمینهٔ ناراحتی برای فرزند دلبندتان از بین می رود. 
۲-مظلوم‌نمایی جلوی فرزندان:
در حضور فرزندان دعوا کردن و مظلوم نمایی جلوی آنها، تاثیرات بدی روی روان و شخصیت آنها خواهد گذاشت. متاسفانه بعضی پدر و مادرها این اشتباه را می‌کنند و با کشاندن پای بچه‌ها وسط دعوای خودشان به آنها آسیب جدی روانی وارد می‌کنند. یادتان باشد دعوای شما ربطی به فرزندان‌تان ندارد. بهتر است بگذارید وقتی حضور ندارند، بحث خودتان را دنبال کنید و جلوی بچه‌ها، ماجرا را کش ندهید.
موفق باشید 
                                        
 

تصویر حسنوند

در حال پاسخگویی