پدرم پیره و اخلاقش تنده

سلام و عرض ادب خدمت حضرتعالی

 از اینکه سوالتان را صادقانه مطرح کردید، صمیمانه سپاسگزارم.

از زحمات شما بابت پیگیری و رسیدگی به امور پدرتان تشکر می کنم. خدا به شما جزای خیر دهد. انصافا درک چنین پدری در این شرایط سعه صدر بالایی می خواهد. اما برای اینکه فشار کمتری به شما وارد شود تا بتوانید به زندگیتان هم برسید، چند تویه خدمت شما تقدیم می کنم.

1- شما در مرحله اول، لازم است به واجبات خود نسبت به زندگی مشترکتان بپردازید. چرا که اجازه شما به دست شوهرتان است و مراقب باشید که نگهداری و مراقبت از پدر سبب تضییع حقوق شوهر نشود. پس واجب بر مستحب مقدم است.

2- در مورد پدرتان و هر کار دیگری، شما به اندازه توانتان موظف هستید و بیش از آن چیزی بر عهده شما نیست.

3- شما می توانید با بقیه خواهر و برادران جلسه ای بگیرید و تقسیم کار کنید. اما می توانید در مراحل اولیه وظیفه سبکی برای آنها مطرح کنید تا رغبت بیشتری برای همکاری نشان دهند.

4- در مراحل بعد، کم کم عادت می کنند که همه چیز برعهده شما نیست. اما اگر همه کارها را شما بر عهده بگیرید، دیگران هیچ کاری نخواهند کرد.

5- یکی از دلایل عدم همکار آنان ، ورود شما در همه امور پدرتان است.

6- قطعا کاهش امورات پدر از طرف شما و نگرانی از عدم همکاری دیگران، یک جراحی رفتاری است که نیاز به تحمل دارد تا بقیه هم احساس مسوولیت کنند.

7- برای رسیدن به نتیجه مطلوب لازم است به تدریج جلو بروید. یعنی به عنوان مثال این هفته دو ساعت کمتر، امورات پدر را انجام دهید و به بقیه محول کنید. هفته بعد سه ساعت تا اوضاع به روال مشارکت عمومی تبدیل شود.

8- برای اینکه بتوانید، این مسیر را به سلامت ادامه دهید حتما لازم است تجدید قوا کنید و این امر مستلزم استراحت کافی، غافل نبودن از زندگی و تامین نیازهای شخصی می باشد.

9- حتما در این مسئله با شوهرتان مشورت کنید و با هم به توافقاتی برسید. مثلا با وساطت کسانی که بقیه اعضاء از او حرف شنوی دارند، برخی امورات را به ورت تدریجی، به آنها محول کنید.

10- از دعا و درخواست از خداوند غافل نشوید.

موفقیت و سربلندی شما در همه مراحل، آرزوی قلبی ماست.