پدرو مادر همسرم به پسر وعروس، اهمیتی نمیدن...

12:16 - 1401/04/11

سلام وقت بخیر
پدرو مادر همسرم به پسر وعروس، اهمیتی نمیدن  بی تفاوتند با اینکه شأن و خانواده عروسشون ازشون بالاتر و حتی شب عروسی پسرشون، با پسرو عروسشون حرف نزدند و به دختر زیاد اهمیت میدن بطوری که هر کاری میکنند، زمین میفروشند و برای دخترشون ماشین و خونه و طلا و ....میخرند الان بخاطر همین موضوعات، پسرها که دو تا هستند با پدرو مادرشون قهرن به طوری که هیچ ارثی برای اینها باقی نگذاشته. این تبیعیض حتی در مجردی هم بین پسر و دختر بینشان بود ،ممنونم راهنمایی کنید .

 

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/213357

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
5 + 0 =
*****
تصویر mohammadi
نویسنده mohammadi در

عرض سلام و احترام

چیزی که بیان داشتید متاسفانه حقیقت تلخی است که در بسیاری از خانواده ها شاهد آن هستیم.

برخی از خانواده ها به پسران و بعضی از خانواده ها به دختران و بعضی از خانواده ها تنها به یکی از اعضای خانواده حسّی ویژه دارند و نسبت به باقی افراد کم محلی می‌کنند و یا حتی آنها را طرد می کنند.

برخوردهای زشتی که ممکن است پیشینه آن به دوران کودکی خود والدین و یا دوران کودکی فرزندانشان بازگشت کند.

متاسفانه در حال حاضر ما با والدین همسرتان هم‌صحبت نیستیم تا این مسئله را به صورت دقیق ریشه یابی و آن را تصحیح کنیم.

اما چیزی که به شما می توانیم بگوییم این است که قهر کردن و دوری از آنها نه تنها کار را درست نخواهد کرد بلکه ممکن است به مراتب بر پیچیدگی مسئله نیز بیفزاید.

در هر حال اگر آنها ظلمی در حق فرزندانشان کنند یقینا باید پاسخگو باشند اما این دلیلی بر جواز ظلم و بی احترامی فرزندان به والدین‌شان نخواهد بود.

چنان که خداوند متعال در قرآن کریم دستور می فرماید:

«وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا [اسراء/ ۲۳] ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻗﺎﻃﻊ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ، ﻭ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﻴﻜﻲ ﻛﻨﻴﺪ. ﻫﺮﮔﺎﻩ یکی ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻳﺎ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﭘﻴﺮی ﺭﺳﻨﺪ (ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻭﺭﻧﺪ) ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍُﻑ ﻣﮕﻮ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺮﺧﺎﺵ ﻣﻜﻦ، ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ سخنی ﻧﺮم ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﮕﻮ»

امیدواریم با محبت به آنان برکات زیادی را برای زندگی خود و اسباب تغییر رویه در آنها را فراهم آورید.