سلام
خدا قوت.
من یک پسر ۷ ساله و یک دختر ۲ساله دارم.
پسر من خیلی کم حوصله هست و اصلا طاقت گرما،سرما،گرسنگی،تشنگی ندارد و اگر بیرون باشیم این مشکلات را به همراه دارد.
نق میزند،گریه می‌کند و.....
ولی دختر من با اینکه کوچکتر هست اصلا این گونه نیست.
از مشاور محترم درخواست راهنمایی میخواستم.
ممنون.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب؛ از اینکه به مجموعه ما اعتماد کردید و توفیق همراهی با شما رو داریم، خوشحالیم و امیدوارم نکاتی که خدمت شما عرض می شود با دقت مطالعه بفرمایید و چنانچه نیاز به مشاوره بیشتر داشتید می توانید مجددا با ما مکاتبه داشته باشید.
نق زدن کودک یکی از مشکلات رایج در بین آن هاست که به مرور باعث کلافه شدن و سردرگمی والدین می شود. برخورد و کنار آمدن با کودکی که به هر دلیل کوچک و بزرگی شروع به گریه کردن و جیغ زدن می کند و قصد آرام شدن هم ندارد بسیار مشکل و دشوار می باشد.
کودکان به علت های متفاوتی شروع به نق زدن می کنند. اغلب مواقع زمانی که بخواهند جلب توجه کنند، این رفتار را انجام می دهند و با بالا بردن تن صدای خود، اطرافیان را متوجه خود می سازد.
در اصل کودک زمانی که احساس ضعف، ناراحتی، عصبانیت و یا ناکامی را تجربه می کند، شروع به نق زدن می کند تا پاسخی دریافت نماید، حتی اگر این پاسخ منفی باشد.
در مورد کودک 7 ساله ای که گفتید طاقت گرما،سرما،گرسنگی،تشنگی ندارد و کم حوصله است و در مواقعی که احساس عدم راحتی می کند با نق زدن و گریه کردن اعلام می کند، از جهات مختلفی قابل بررسی است که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
* گاهی ریشه این موارد و زمینه به وجود آمدن آن، مشکلات جسمی است. یعنی کودک واقعا از این شرایط اذیت می شود و توان تحمل آن را ندارد و وقتی به او فشار می آید منجر به گریه کردن و مانند آن می شود. البته در قسمت بعد عرض می کنم که اگر با این گریه و غر زدن ها نیازش به او برسد کم کم نسبت به آن شرطی شده و همیشه برای رفع نیاز به گریه و نق زدن متوسل می شود.
راهکار اولیه در این مورد :
الف: به پزشک متخصص اطفال یا پزشک عمومی مراجعه کنید و درخواست کنید که تست های لازم جهت بررسی سلامت کودکتان انجام شود. ممکن است کمبود برخی از فاکتورهای مهم درخون، مانند آهن یا مشکلات تیروئیدی یا گوارشی زمینه این مشکلات باشد که باید نسبت به درمان آن اقدام شود.
ب: با مراجعه به یک متخصص طب ایرانی-اسلامی، از جهت مزاجی فرزندتان را بررسی کنید تا مزاج او و تغذیه مناسب او و شیوه برخورد مناسب با شرایط مزاجی او را متوجه شوید و در صورت لزوم اقدامات لازم برای تعدیل مزاجی او انجام شود.
در بسیاری از موارد، کودکانی که مزاج خشک ( گرم و خشک یا سرد و خشک) دارند، تحمل کمتری دارند و نسبت به شرایط پیرامونی زودتر رنجیده می شوند.
* از نظر روانشناختی، فعلا به علل نق زدن کودک نمی پردازیم، بلکه به روش ها و راهکارهایی مناسب اشاره می کنیم که می تواند نق زدن کودک را متوقف کرد:
۱. کودک را سرگرم کنید: غالبا زمانی که کودک بیکار و خسته است، شروع به گریه کردن می کند.
۲.. وقت کافی بگذارید.: کودکان نیازمند توجه والدین خود هستند و برای اینکه توجه و محبت آن ها را داشته باشند به هر کاری دست می زنند.
3. کودکتان را تشویق کنید و اجازه ندهید با نق زدن به خواسته هایش برسد: وقتی کودکتان بدون اینکه نق بزند با شما حرف می زند، او را تشویق کنید و به او بگویید که این گونه سوال پرسیدن هایش را خیلی دوست دارید.
4. زمانی که کودک نق می زند به او توجه نکنید: گریه کردن و جیغ زدن کودک فقط برای جلب توجه شما صورت می گیرد و زمانی که کودک با این کار به هدف خود می رسد، این رفتار به صورت عادت در او می ماند.
5. به کودکتان باج ندهید: شما نباید در زمان هایی که کودکتان نق می زد، خواسته اش را برآورده کنید، چون این کار می تواند کودک را بدعادت کند و باعث شود که کودکتان در مواقعی که خواسته ای دارد با نق زدن و گریه کردن به خواسته هایش برسد.
برای مشاوره بیشتر می توانید با ما مکاتبه داشته باشید. خوشبخت و سعادتمند باشید.
سلام
ممنون از پاسخگوییتون.
ببخشید یه مسئله دیگر هم هست،
پسرم خیلی کمال‌گراست.
همیشه با هرکس بازی میکنه ،دوست داره برنده باشه و از این که تو بازی اول نشه خیلی ناراحت میشه.
سلام و عرض ادب
خواهر گرامی؛ مواردی که در سوالتان ذکر کردید، همیشه به معنی کمال گرایی افراطی و اختلال در کودک شما نیست. البته کمال گرایی به خودی خود و همیشه، مساله منفی و بدی نیست و کمال گرایی می تواند موجب رشد شود.
نکته بسیار مهمی که در تربیت کودک شما مهم است این است که به هیچ وجه، صرفا با چند نشانه ناقص، برچسب مشکل و اختلال بر فرزند خودتان نزنید؛
فعالیت و جنب و جوش و توجه طلبی و استقلال طلبی و الگوگیری، از مقتضیات سنی کودک شماست. البته باید توجه داشته باشید که اگرچه کمال گرا بودن یک ویژگی مطلوب می باشد، اما گاهی کمال گرا بودن می توان به شخصیت فرد آسیب وارد کند. برخلاف تصور والدین کمال گرایی در کودکان نه تنها به پیشرفت آنها کمکی نخواهد کرد، بلکه موجب بروز اختلالاتی چون استرس و اضطراب در کودکان نیز می شود. برای درمان اختلال کمالگرایی در کودکان بهتر است از روانشناس کودک کمک بگیرید.
لازم است در مورد کمال گرایی افراطی اطلاعاتی تقدیم کنم تا بیشتر با آن آشنا شوید:
در روانشناسی کمال گرایی به خصوصیتی گفته می شود، که فرد دائما در تلاش است تا تمام کارهای خود را بدون عیب و نقص به انجام برساند. فرد کمال گرا عموما معیارهای بسیار سخت گیرانه ای را برای خود وضع می کند و همچنین شیوه از خود انتقاد گری را در پیش می گیرند.
کودک کمال گرا به شدت نگران قضاوت های دیگران و مورد ارزیابی قرار گرفتن از سمت آنها است. به همین خاطر او همواره در تلاش است تا کارشان را بدون عیب و نقص ارائه دهند و مورد تایید و تمجید دیگران قرار بگیرند.
نشانه های کمال گرایی در کودکان
کمال گرایی در کودکان با نشانه هایی همراه است که در هر گروه سنی شما می توانید این ویژگی ها را مشاهده کنید. البته روانشناسی کودک می تواند در شناخت دقیق این ویژگی ها به شما کمک کند. برخی از این ویژگی ها عبارتند از:
1. کمال گرایی در مدرسه
2. انتقاد بیش از حد از رفتارهای دیگران
3. به تعویق انداختن انجام کارهای سخت
4. تصمیم گیری سخت و دشوار با ایجاد اولویت بندی
5. بالا بودن سطح استرس در فرد به ویژه در زمینه شکست
6. خود انتقاد گری بیش از اندازه و خجالت زده بون از سادگی
7. حساسیت نشان داده نسبت به انتقاد دیگران و انتقاد پذیر نبودن
8. بازگشت مکرر به شروع کار و انجام مجدد کارها به دلیل عالی انجام نشدن کارها
9. صرف زمان زیاد برای به انجام رساندن تکالیف به دلیل این که باید بدون نقص کار را به انجام برسانند.
راهکارهای درمان و جلوگیری از کمال گرایی افراطی در کودک:
کمال گرایی در کودکان لازم است که به طور مداوم کنترل شود و راه های درمانی و مقابله با آن نیز به طور کامل اجرا شود. برخی از راه های کنترل و پیشگیری از کمال گرایی در کودکان به شرح زیر است:
1. کودک خود را بابت انجام کار های مفید او تشویق کنید و به او بیاموزید که نباید برای شروع هر مسیری کامل و بی عیب و نقص باشد، در واقع لازم است بداند که هر مسیری نیاز به کسب تجربه دارد و در صورتی که نتیجه دلخواه خود را به دست نیاورد جای هیچ گونه نگرانی و استرس نیست زیرا آدمی تا وقتی که زنده است فرصت تلاش دارد.
2. مثال هایی از افراد موفق را برای آن ها بگویید که برای رسیدن به موفقیت در مسیر خود بار ها دچار شکست شده اما ناامید نشده اند. با این کار آن ها این افراد موفق را الگوی خود قرار می دهند و دیگر از یادگیری و کسب تجربه و شکست نخواهند ترسید.
3. آن ها را در صورت لازم تشویق کنید و از تجربیات خود درباره ی شکست هایتان برای آن ها بگویید تا متوجه شوند که هر آدمی برای یکبار هم که شده در مسیر خود شکست را تجربه کرده است. همچنین به آن ها روش های درست ارزیابی دیگران را بیاموزید و به آن ها یاد بدهید که دیگران را بابت کسب موفقیت تشویق کنند.
4. توصیه می شود که روش صحیحی برنامه ریزی را به کودکان یاد دهید، اهمیت داشتن برنامه را برای آن ها یاد آور شوید تا بدانند هیچ موفقیتی بدون برنامه ریزی و تلاش حاصل نمی شود. هر مسیری اصول و روش های خاص خود را دارد که کودک با بهره مندی از برنامه ریزی و توان مندی های خود قطعا به آن ها دست پیدا خواهد کرد.
5. به کودکان خود بیاموزید که به جای تمرکز بر روی نتیجه نهایی کار بر روی تلاش و کیفیت کار خود تمرکز کنند. مسلما بیشتر پشیمانی های بعد از شکست به علت سستی و کم کاری است، اما در صورتی که فرد نهایت تلاش خود را کرده باشد دیگر پشیمانی و اندوه جایی ندارد.
6. به کودکان خود یاد دهید که از دیگران انتقاد بی جا نداشته باشند و به هیچ وجه فردی را مورد تمسخر و سرزنش قرار ندهند.
برای مشاوره بیشتر می توانید با ما مکاتبه داشته باشید. خوشبخت و سعادتمند باشید.
در نوبت مشاوره