پسرم دائما اسباب بازی هاشو پخش می کنه و جمع هم نمی کنه

عرض سلام و احترام خدمت شما

ضمن عرض خوشامدگویی، از اینکه به ما اعتماد فرمودید و سؤالتان را با ما در میان گذاشتید ممنونم.

والد گرامی متوجه شرایط شدم شدم. شما از اینکه فرزندتان وسائل بازی خود را بعد از بازی جمع نمی‌کند ناراحت و احتمالاً خسته هستید و طبق فرموده شما راه‌های مختلفی را امتحان کرده‌اید؛ اما فایده‌ای نداشته. شرایط شما را می‌فهمم.

این‌طور که متوجه شدم پیام شما چند وجه دارد. یکی اینکه آیا پسر 5ساله باید وسایل خود را جمع کند یا نه؟ و دیگر اینکه چگونه با جمع نکردن مواجه شویم. از طرفی شما فرمودید زمانی که از او بخواهید جمع کند درگیری به وجود می‌آید. از طرف دیگر فرمودید تشویق و راه‌های دیگر را امتحان کرده‌اید. والد گرامی خستگی و کلافگی شما را می‌فهمم. توجه داشته باشید که  درست است که توقع می‌رود یک کودک 5ساله وسایل خود را جمع کند و خیلی بی قانون نباشد. اما در نظر داشته باشید او هنوز یک کودک است. پس بهتر است با این نوع نگاه با او رفتار کنید که « او بهتر است کم‌کم قوانین را یاد بگیرد، آموزش ببیند» اکنون دقت بفرمایید چند نکته در این جمله وجود داشت:

1-بهتر است: این نوع تفکر باعث می‌شود که شما نگرش سخت‌گیرانه به او نداشته باشید. چون سخت‌گیری موجب پیدایش وسواس و همچنین انحرافات فکری و خشکی در تفکر در بزرگسالی می‌شود. پدران و مادرانی که بسیار روی نظم افراطی چه فکری و چه عملی فرزندان خود تمرکز می‌کنند، فرزندانشان در آینده نزدیک دچار افکار وسواسی آزار دهنده‌ای می‌شوند.

2- داشتن آزادی عمل حق بچه‌ها می‌باشد. اینکه شما می‌خواهید او وسایلش را بعد از بازی جمع کند خواسته به جایی است؛ اما توجه کنید یکی از نیازهای اساسی در کودک آزادی است. پس با توجه به این نکته از او انتظار داشته باشید.

3- آموزش؛ توجه بفرمایید در جمله‌ام عرض کردم به او آموزش بدهید. آموزش هم برای سن زیر 7 سال، اصول خاص خود را دارد که سعی کردم در خلال این پیام اندکی از آن را در قالب نکات و یا جملاتی بیان کنم. آموزش بیشتر برای این سنین در قالب الگو است. یعنی وقتی در منزل قانونی گذاشته می‌شود همه اعضای بزرگ‌تر باید به آن عمل کنند تا از کوچک‌تر انتظار داشته باشند. یعنی شما والدین عزیز برای فرزندان خود الگویی باشید در عمل به قوانین و اصول خانوادگی و شخصی.

4- آموزش تدریجی؛ آموزش قوانین باید هم تدریجی باشد و هم مطابق ظرفیت آنان باشد و از قانون آسان و کم شروع کنید. مثلاً لازم نیست برای بار اول و یا حتی در طول هفته، از او انتظار داشته باشید که کل اسباب بازی‌ها را جمع کند. با یکدیگر قانون بگذارید که مثلاً یک سوم این وسایل که پخش شده را جمع کند و بقیه را شما به عنوان جایزه خودتان جمع نمایید. بعد که دیدید این قسم از اجرای قانون برایش عادت شد بروید به قسم بعدی قانون.

5- از او مشارکت بخواهید.

6- درک همه‌جانبه کودک و گفتگو با او؛ کودکتان شاید در آن لحظه فکر می‌کند به آن وسیله نیاز دارد و یا فکر می‌کند اگر آن وسیله را جمع کند دفعه بعد نمی‌تواند به آن دسترسی پیدا کند. پس این موارد را با گفتگو از او بخواهید که دلایل خود را توضیح بدهد و تا جایی که می‌توانید نسبت به او پذیرش داشته باشید ولی در عین حال برایش رفع ابهام کنید.

7- در مورد مختصات و ویژگی‌های هر سنی بیشتر مطالعه نمایید تا بیشتر با ویژگی‌های سنی او آشنا شوید.

8- کودک این سن تا حدی طبیعی است که یک موقع به شما گوش می‌دهد و کار را انجام می‌دهد و موقعی هم برخلاف انتظار شما عمل می‌کند. این نوع تضاد را در او بپذیرید اما با این حال روی قوانین با نرمی بمانید.

9- انجام همه تکنیک‌ها مستلزم داشتن نوعی صبر و استقامت و آرامش خاطر شماست. اگر شما زود ناراحت شوید و به نوعی پذیرش نداشته باشید قطعاً کودکتان از انجام قوانین کوتاهی می‌کند.

سؤالی بود در خدمتم. انشا الله موفق باشید.