پسرم دوستی نداره تومدرسه

با عرض سلام و احترام

ممنون که ما را امین خود در راهنمایی دانسته‌اید.

با توجه به سوالاتی که ارسال کرده‌اید، معلوم می‌شود خیلی زیاد دغدغه تربیت فرزندتان را دارید. خداوند متعال قطعا به جهت تلاش‌های خالصانه، اجر شما را ضایع نمی‌کند.

تربیت فرزندان صالح از آرزوهای پدر و مادرهاست. والدین سعی و تلاش فراوانی برای تربیت و اصلاح رفتار فرزندانشان انجام می‌دهند. اما هر والدینی راهی را برای هدفی که برگزیده‌اند انتخاب می‌کنند. بعضی تشویق زیاد؛ بعضی تنبیه بیش از حد؛ بعضی بی‌توجهی می‌کنند و می‌گویند خودش خوب می‌شود. و ...

کارشناسان تربیت چهار سبک تربیتی را نام می‌برند که تنها سبک صحیح تربیتی، سبک فرزندپروری مقتدرانه می‌باشد. فرزندپروری مقتدرانه با توقعات و انتظارات و پاسخ‌های عاطفی بالای والدین مشخص می‌شود. در سبک فرزندپروری مقتدرانه، محدودیت‌های روشن و واضحه همراه با نظم و انضباط عادلانه و منصفانه، با هم به کار گرفته می‌شود. به گونه‌ای که فرزند، حس دلگرمی و حمایت را از جانب والدین به خوبی احساس می‌کند. در این شرایط، رویکردی اتخاذ می‌شود که نه والدین و نه فرزندان، هیچ کدام حس برتری بر دیگری ندارند.

در مطالب بالا نگرانی‌های مختلفی را ارسال کرده‌اید؛ که اگر سبک تربیتی شما اصلاح شود به مرور ناهنجاری‌های فرزندتان هم برطرف می‌شود. در راستای اصلاح سبک تربیتی شما و اصلاح رفتارهای ناشایسته فرزندتان نکاتی را متذکر می‌شویم که با عمل کردن مداوم نتایج مثبتی را خواهید دید.

1. بخش زیادی از تربیت را محبت تشکیل می‌دهد. اگر به اندازه کافی به فرزندانتان محبت لازم و بجا را داشته باشید، بدانید که فرزندانتان مطیع شما خواهند بود. به واژه‌هایی که ذکر کردم توجه کنید. (محبت بجا و به اندازه)

2. تنبیه در تربیت جنبه فرعی دارد. نباید والدین بیش از حد تنبیه داشته باشند که با گذر زمان اثرگزاری خودش را از دست می دهد. تنبیه به اندازه نمک غذا لازم است؛ و اگر از این تکنیک به خوبی استفاده نشود، حرمت بین والدین و فرزندان شکسته می‌شود. در این صورت بعد از مدتی فرزندان جلوی والدین قد علم می‌کنند.

3. خانه‌ای که قانون نداشته باشد، هرج و مرج زیادی اتفاق می‌افتد، مثل شهر بی قانون. پس جهت اصلاح رفتارهای نامطلوب فرزندتان قانون وضع کنید. اما تعداد قوانین زیاد نباشد.

4. در اجرای قانون مقاوم باشید و بعد از مدتی سرد نشوید. اگر قانون گذاشته‌اید که اول باید تکالیف مدرسه انجام شود و بعد حق دیدن تلوزیون و یا بازی با دوستان را دارد، این قانون را به هیچ وجه نقض نکنید. حتی اگر فرزندتان نق بزند، گریه کند و اعصاب شما را خورد کند.

5. خودتان در اجرای قوانین عامل باشید. فقط گوینده نباشید. سعی کنید زیاد به فرزندانتان امر و نهی نکنید. به اصطلاح امر و نهیتان را در جای مهم استفاده کنید. نه هر جایی که ارزش آن‌چنانی ندارد. استفاده بیش از حد از امر و نهی، موجب می‌شود که به مرور زمان فرزندتان اهمیتی به آن‌ها ندهد. چون گوشش از اوامر شما پر شده است.

6. در اصلاح فرزندتان به او فرصت بدهید. قرار نیست یک شبه کسی اصلاح شود. به همان اندازه که زمان برده تا فرزندتان رفتار ناشایستی را یاد بگیرد، به همان اندازه هم باید وقت برای اصلاح آن بگذارید.

7. اگر در تربیت فرزندانتان شوهرتان به شما کمک ندهد، مسیر سختی را در مقابل دارید. پس از شوهرتان بخواهید که به صورت صحیح و هماهنگ با شما همراهی کند.

در پایان آرزوی موفقیت در زمینه اصلاح و تربیت فرزندانتان را داریم.

موفق باشید