13:32 - 1401/09/12
سلام.
پسری دارم ۲۱ ساله.وقتی عصبانی می شه خون جلو چشماشو می گیره وکاری می کنه که خودش بعدش پشیمون می شه.می تونیم کاری براش کرد.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/227194
مخاطب گرامی، سلام؛ از اعتماد شما به این مجموعه از شما تشکر می‌کنیم. نمی‌دانیم چه رابطه‌ای بین شما و پسرتان و دیگر اعضای خانواده برقرار است؟ چند وقت است که این مشکل را دارد؟ وقتی خشمگین می‌شود چه‌کار می‌کند؟ واکنش شما در برابر خشم و پرخاشگری او چیست؟ و چه موقعیت‌هایی باعث خشم او می‌شود؟
خشم یکی از هیجان‌های اصلی انسان است که در واکنش به ناکامی و مخالفت با خواسته انسان، معمولاً اتفاق می‌افتد؛ یعنی وقتی با خواسته و تمایلات فرد مخالفت می‌شود و نمی‌تواند به تمایلاتش برسد درصورتی‌که تحمل این ناکامی را نداشته باشد دچار خشم می‌شود. چنانچه فرد مهارت ابراز اجتماع پسند خشم را نداشته باشد ممکن است پرخاشگری کند.
خشم و پرخاشگری روابط با دیگران را با چالش روبرو می‌کند و رابطه خوب با دیگران تحت تأثیر خشم صدمه می‌بیند. باید دید که پسرتان چه تجربیاتی در زندگی داشته است و خواسته او از شما و نیز زندگی چیست. چه مسائل و موضوعاتی دغدغه ذهنی او هستند و چه رابطه‌ای با شما و دیگران دارد؟
احتمالاً مشکلات زیادی در درون خانواده وجود دارد که تا این حد روابط، آشفته شده است. اینکه بعداً پشیمان می‌شود نشان می‌دهد که دوست ندارد پرخاشگری کند لکن سطح اضطراب او بالاست و تحت تأثیر اضطراب پرخاشگری می‌کند.
توصیه ما این است که او را تشویق کنید تا با یک مشاور و درمانگر مجرب در ارتباط باشد و مشکلش را حل کند.
خانواده با چند مدل رفتار می‌تواند پرخاشگری فرزندشان را افزایش دهند:
توصیه ما این است که سعی کنید:
بیشتر او را درک کنید. ممکن است مشکلاتی در زندگی داشته باشد که باعث شده تا این حد به هم بریزد.
وقتی عصبی می‌شود با او بحث نکنید. سعی کنید از او فاصله بگیرید.
سعی کنید به او آرامش بدهید. به او نشان بدهید که درکش می‌کنید. به او بگویید که شرایطش را درک می‌کنید و می‌دانید که شرایط سختی دارد.
طوری رفتار کنید که به شما اعتماد کند و اگر مشکلی دارد با شما مطرح کند. اصرار نکنید که مشکلش را با شما مطرح کند فقط به او بگویید که اگر مشکلی داشت همیشه خوشحال می‌شوید که قدمی برای او بردارید و اگر مایل بود با شما مطرح کند.
وقتی حالش خوب است با او صحبت کنید و از او بخواهید که برای کنترل خشم از یک مشاور کمک بگیرد و راهکارهایی برای لحظه خشم خود داشته باشد.
راهکارهای کنترل خشم را که در آخر این سؤال به آن‌ها اشاره می‌کنیم را در اختیار او قرار دهید.
وقتی عصبانی است به او متذکر شوید که عصبی شده و صحبت کردن را به بعد موکول کند. سعی کنید این تذکر شما معنای بدی برای او نداشته باشد و احساس نکند که او را تحقیر می‌کنید.
با کلمات مثبت، مثل پسرم، عزیزم آرام باش، او را آرام کنید.
درصورتی‌که خشم خود را کنترل کرد، او را تشویق کنید. تشویق می‌تواند، تحسین کلامی و یا هر آن چیزی باشد که دوست دارد مثل یک غذای خوب. مثلاً می‌توانید به او بگویید: چون امروز بر خشمت غلبه کردی یک غذای خوشمزه برای تو درست می‌کنم.
سعی نکنید مثل او رفتار کنید و پرخاشگری کنید. وقتی عصبانی است، سکوت کنید.
به او در زندگی امید بدهید. خیلی وقت‌ها این ناامیدی از حل مشکلات است که باعث پرخاشگری می‌شود.
کتاب‌هایی درزمینهٔ خشم و کنترل پرخاشگری تهیه کنید و به او هدیه بدهید.
برای بهتر شدن اوضاع دعا کنید.
برای کنترل خود در هنگام خشم توصیه‌هایی وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم و می‌توانید لیست این توصیه‌ها را به او بدهید تا استفاده کند:
خوشحال می‌شویم، بازهم در خدمت شما باشیم.