سلام.
میخواستم یه راهکار غیراز راهکارهای تکراری در مورد خودارضایی کودکان بهم بدید.
پسرم ۸ سالشه و گاهی خودشو می‌ماله به زمین .از۳،۴ سالگی شروع شد اما الان خیلی کمترشده.ولی آزاردهندس برام وقتی میاد میگه ببخشید باز انجام دادم.
باید چه برخوردی داشته باشم تاترک کنه؟؟
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe
خواهر گرامی، سلام؛ خوشحالیم که در خدمت شما هستیم و با شما مشاوره می کنیم. اولین کاری که باید بکنید این است که آرامش خود را حفظ کنید و تصور نکنید که آسمان به زمین رسیده است. شاید چیزی که باعث شده این رفتار در فرزند شما تثبت شود همین ناآرامی شما باشد. انسان وقتی می تواند درست عمل کند که آرامش داشته باشد و درست فکر کند.
خوب بود در سنین پایین تر بصورت تخصصی زیر نظر مشاور این عادت رفتاری نامطلوب را از بین می بردید. در سنین پایین تر سیاست رفتاری شما باید این می بود که حواس فرزندتان را پرت کنید و سعی کنید با موضوعات و رفتارها و بازی های متنوع او را از رفتار نامطلوب دور کنید. ولکن در شرایط فعلی باید از همکاری و همراهی خود او نیز کمک بگیرید. او الان در مورد رفتار آگاهی دارد و در برنامه ریزی برای ترک این رفتار باید از خود او نیز کمک بگیرید.
مراقب باشید که هیجان های منفی شدید نسبت به رفتارش در او ایجاد نکنید. ترس و عذاب وجدان شدید نتایج معکوس به بار می آورد. شما می توانید در مورد غلط بودن رفتارش توضیح دهید و اینکه این رفتار مضراب زیادی دارد و سپس با برنامه ریزی شرایطی را ایجاد کنید که رفتارش را ترک کند. رفتارهایی که فرزندتان دارد معمولا در شرایط استرس و اضطراب انجام می شود و وسیله ای برای آرامش افزایی است. بنابراین ایجاد عذاب وجدان یا اضطراب باعث افزایش این رفتار می شود.
همچنین باید راه هایی برای آرامش افزایی فرزندتان به او بیاموزید. به او بگویید که وقتی ناراحت یا عصبی است با شما یا هر کسی که راحت تر است صحبت کند.
سعی کنید بصورت مرتب به یک روان شناس کودک مراجعه داشته باشید.
اگر مشکلاتی در رابطه شما و کودک تان وجود دارد، برطرف کنید.
برایش وقت صرف کنید و از نظر عاطفی به او نزدیک شوید.
سعی کنید فضایی ایجاد کنید که کودک تان هیچ وقت تنها نباشد.
بهتر است هیچ وقت در اتاقش بسته نباشد تا فضا برای این رفتار مهیا نشود.
هیچ وقت بخاطر این رفتار تحقیرش نکنید.
سعی کنید لباس های تنگ به او نپوشد.