چرا حوزه علمیه ، فقط خلاصه در گزاره های دستوری علم فقه شده است

11:02 - 1400/06/22

سؤال بنده این است :

چرا حوزه علمیه ، فقط خلاصه در گزاره های دستوری علم فقه شده است و اساتید ، پژوهش گران و محققین زبر دستی که بتوانند در زمانه ای که افراد مغرض و نادانی «دعوای زرگری بین علم و دین » را راه می اندازند به میدان بیایند و جانانه چشم فتنه را کور کنند  ندارد ؟؟؟؟؟

نهایت موضع گیری بزرگان در زمان کنونی خلاصه شد در :

انکار طب اسلامی
انکار روایات رساله ذهبیه ( که البته کاملا درست است )

و نمی دانم دانستند با این انکار زبان اساتیدی را که سر کلاس های دانشگاه منکر تمامی روایات بودند و در مغز اکثر دانشجویان فرو کردند که اینها موهومات ذهن بشر هست .... چقدر تند و تیز کردند .

-----------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe+635

http://btid.org/node/182659

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 8 =
*****
تصویر زاهدی مقدم محمد

با سلام و ادب

در پاسخ به سؤال شما باید گفت:

اولا: موضوعات مطالعاتی و پژوهشی در حوزه تنها با رویکرد فقهی - اصولی نیست و صاحب نظران زیادی در حوزه علمیه هستند که از صاحب نظران خبره در زمینه های مختلف بوده و با رویکردهای مختلف فلسفی، کلامی، تاریخی، روان شناسی و ... تدریس، تحقیق و پژوهش می کنند

ثانیاً: شکل گیری مراکز تخصصی در حوزه امروزه نشان می دهد حوزه با حفظ سبک سنتی خود در حوزه فقه و اصول در زمینه رشته های درون دینی نیز کارهای بزرگی انجام داده و امروزه ما شاهد تربیت و حضور صاحب نظران و پژوهش گران متخصص حوزوی در زمینه های مختلف در مراکز حوزوی و دانشگاهی هستیم و اتفاقا از موفق ترین اساتید کشوری نیز شناخته شده اند.

ثالثاً: با تمام مشکلات و کاستی هایی که در حوزه وجود دارد اما حوزه برای ورود پژوهش گران و محققین زبر دست برای مبارزه با فتنه گران یا به تعبیر شما «دعوای زرگری بین علم و دین » جلوگیری نکرده بلکه حمایت نموده است هر چند در این زومینه کاستی هایی هم وجود دارد چنان که همین تبلیغ فضای مجازی مرکزی است برای پاسخ و تولید مقالات تبلیغی در مقابل شبهات دینی، سیاسی، اجتماعی است و روزی صدها رصد از سوی معاندان استخراج و پاسخ داده می شود.

رابعاً: امروزه شکل گیری نهاد رهبری در دانشگاه ها و استفاده از حوزویان زبده و متخصص که خروجی حوزه و مراکز تخصصی زیر نظر حوزه و یا مورد تأیید حوزه بوده؛ برای همین امر بوده که اساتید و طلاب در دانشگاه ها حضور و نهادینه شده و به صورت تدریجی دروس معارفی و معرفتی را به این قشر فهیم از جامعه داده و از دست کسانی که اذهان جوانان دانشگاهی را نسبت به دین و اسلام مشوش کرده گرفته و در اختیار اهل آن بدهند.

خامساً: امروزه نسبت به طب اسلامی دیدگاه های مختلفی بین اساتید حوزوی و دانشگاهی وجود دارد. به طور قطع کسی منکر وجود برخی روایات صحیح السند درباره مسائل طبی نیست امام نام گذاری عنوانی با نام طب اسلامی مسأله ای است که این اختلاف را ایجاد نموده که آیا می توان به حسب واقع چنین ادعایی کرد که از گذشته تا کنون طبی به نام طب اسلامی وجود داشته یا نمی توان چنین ادعایی نمود. از این رو بیشتر اختلاف بر روی عنوان بوده تا محتوا،و اگر برخی صاحب نظران علم حدیث، روایات در موضوع طب را مورد هجمه و زیر سؤال برده اند بیشتر از باب ضعف اسناد مورد خدشه قرار داده اند و محتوای آن را غالبا کسی مورد نقد قرار نداده است. در حوزه نیز دو دیگاه درباره طب اسلامی وجود دارد و برخی قائل به وجود چنین طبی هستند.