چشم انتظار ظهور

16:53 - 1394/03/11

عصر ظهور یعنی دوران آموختن و نوشتن الفبای عشق و محبت بر تخته سیاه عالم. متاسفانه برخی چنین می‌پندارند که امام مهدی(عج) خشن و خون ریز است و او را با شمشیر و قتل می‌شناسند. باید گفت از سوی برخی دروغ پردازان و سازندگان احادیث دروغین، دروغ‌های ناروایی بر امام مهربانی‌ها بسته‌اند و کار را به جایی رسانده‌اند که برخی شیعیان باور کرده‌اند که امام(عج) با کُشت و کشتار حکومت می‌کند و انسان‌های گنهکار را از دم تیغ می‌گذراند و شمشیر امام گردن انسان‌ها را می‌زند. حتی برخی باهم شوخی می‌کنند و گردن همدیگر را می‌بوسند و می‌گویند: «جای شمشیر امام زمان(عج) را می‌بوسیم.»
حضرت مهدی(عج) در عصر ظهور با مردم مهربان است و با کارگزاران حکومتش سخت برخورد می‌کند. او با دشمنان انسانیت سخت و خشن برخورد می‌کند؛ «اشداء علی الکفار رحماء بینهم.»
جالب اینجاست که برخی شیعیان می‌پندارند وقتی که امام مهدی(عج) ظهور می‌کند زندگی این دنیا تمام می‌شود. پس نمی‌خواهند امام زمان(عج) ظهور کند؛ در حالی که نمی‌دانند از ظهور تا قیامت فاصله‌ی زیادی است. پس از ظهور، رجعت رخ می‌دهد. آن زمان زندگی رنگی تازه می‌گیرد؛ رنگی که آن را از زندگی‌های امروزی جدا می‌کند. عصر ظهور عصر زندگی است، عصر خوبی‌ها، ظهور رأفت‌ها، جوشش شفقت‌ها و رسیدن به عطوفت‌هاست.

یکی از دانشمندان چینی به نام "کنفوسیوس" روش خاصی برای درس دادن داشت. شاگردانش جداگانه مطالعه می‌کردند و هر وقت پرسش یا مشکلی داشتند، نزد استاد می‌آمدند و با او در میان می‌گذاشتند و کنفوسیون آن‌ها را راهنمایی می‌کرد.
روزی یکی از شاگردان از او پرسید: «معنای مهر و محبت چیست؟» استاد پاسخ داد: «معنایش مردم دوستی است.» روز دیگر، شاگرد دیگری همین سوال را مطرح ساخت و کنفوسیوس جواب داد: نوع دوستی و محبت به معنای آنست که آنچه برخود روا نمی‌داری بردیگران نیز نپسندی. روز سوم شاگرد دیگری سوال مذکور را تکرار کرد و کنفوسیوس جواب داد: به معنای آنست که انسان باید بتواند جلوی خود را بگیرد و همه اعمالش آمیخته به ادب باشد.
شاگردانی که در کنار استاد بودند، از این جواب‌های مختلف به سوال واحد، تعجب کردند و به او گفتند: ای استاد! سوال یکی بود چرا جواب‌های گوناگون به آن دادید؟ کنفوسیوس جواب داد: «بلی سوال یکی بود، امّا سوال کننده یکی نبود. کسانی بودند با تفکرات و نظرات مختلف، و من به هر کدام برطبق حالات و تفکراتش جواب دادم.»
من هم نمی‌دانم، شما درباره‌ی محبت چه فکر می‌کنید؟ یا حال و هوای شما چگونه است تا بتوانم برای شما محبت امام زمان(عج) را توضیح دهم. فقط می‌دانم با اینکه تا حالا یار و یاورش نبودیم ولی او ما را بسیار دوست دارد. می‌دانم اگر دوستش داشتیم و محبت او را می‌فهمیدیم، کاری انجام می‌دادیم. می‌دانم تاکنون به او خیانت هم کرده‌ایم، اما نمی‌دانم چرا تاکنون ما را رها نکرده و هنوز هم دوست‌مان دارد. شما چه فکر می‌کنید؟
اینکه ما او را دوست نداریم، شاید به خاطر این است که همیشه به بدی‌های خودمان فکر می‌کنیم، یا می‌گوییم او بسیار خوب است و ما بسیار بد و این سبب جدایی و فاصله شده است.
پی‌نوشت:
[1]. فصلنامه انتظار، ش12، ص233
[2]. معجم الاحادیث الامام المهدی(ع)، ج1، ص246، «رحیماً بِالمَساکین، شَدیداً عَلَی العُمّال.»

http://btid.org/node/66665

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
19 + 1 =
*****