چطور امر به معروف کنم

عرض سلام و ادب خدمت شما کاربر گرامی
ممنون از اعتمادی که به مجموعه اندیشه برتر دارید.

ابتدا لازمه بگم دغدغه ی شما و خانواده ی اون خانم بسیار به جا هست چون هر ناهنجاری که در اجتماع بوجود بیاد تبعات زیاد و گاهی غیر قابل جبران داره از جمله بحث بی حجابی.
اما این مسئله از دو بعد اجتماعی و دینی قابل بررسی هست:
شخصا همیشه بین دانشجویان استدلال اجتماعی و اخلاقی رو مطرح میکنم و غالبا بخاطر منطقی بودنش ناچار به پذیرش میشن، به این صورت که در وجود انسان ها زمینه هایی برای خطا و فساد وجود داره مثل حسادت، خشم، طمع و .... و ما اجازه تحریک و شعله ور کردن این امور رو نداریم و گرنه تبعاتش متوجه خودمون میشه. بطور نمونه در وجود همه انسانها طمع و حرص به مال هست پس من اجازه ندارم پولهای خودم رو در خیابان بریزم و توقع داشته باشم کسی به اون ها دست نزنه و دزدی نکنه (لذا از قدیم معروف بود که میگفتن مراقب پولهایت باش تا مردم را دزد نکنی)، در جریان عفاف و حجاب هم همین موضوع صدق میکنه از این جهت که در وجود انسان ها قوای جنسی و زمینه برای فساد در جامعه وجود داره (هرچند که اصل تمایلات جنسی و شهوت بعنوان یک نعمت خدادادی برای تشکیل خانواده و  تداوم نسل انسان، یک امر لازم  است اما مثل تمامی ابزار، میتوان از آن استفاده ی اشتباه هم کرد)، پس ما اجازه نداریم این تمایل را در افراد شعله ور کنیم چرا که امنیت روانی جامعه تهدید و و باعث فروپاشی نهاد خانواده میشه و با توجه به تفاوتهای فرهنگی و اعتقادی نمیتوان از همه انسان ها توقع داشته باشیم که نگاه خود را کنترل کنن، همانطور که همه ی مردم نسبت به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی یکسان نیستند.
و از طرفی در قانون گذاری باید قاعده کلی در نظر گرفته بشه نه برای هر فرد جداگانه قانون بذاریم، مثل اینکه پوشاندن موی سر لازم هست و این قابل تفسیر نیست که مثلا کسی بگه چند تار مو اشکال نداره، چون قوانین باید یک حد و تعریف خاص داشته باشن.
پس ما انسانها چه زن و چه مرد فارغ از دین و اعتقادات وظیفه داریم امور اجتماعی از جمله نوع پوشش رو در فضای عمومی رعایت کنیم، چرا که بحث حیا فراتر از واجبات شرعی است.

و اما از منظر دینی و اعتقادی هم ما موظف به رعایت برخی قوانین فردی و اجتماعی هستیم که هم در جهت کمال و رشد شخصیت ما و هم موجب پاداش اخروی است، و بطور کلی قوانین دینی هم همان امور انسانی است اما با یک تعریف واحد و مشترک.
بعنوان نمونه میتوان به برخی تعابیر دینی اشاره کرد از جمله قرآن کریم در سوره نور آیه 31  وسیره عملی اهل بیت اشاره کرد مثل نمونه تاریخی از زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها که  آن حضرت بعد از رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) یرای بیان خطبه فدک اینچنین به سمت مسجد می رفتند: «...لَاثَتْ خِمَارَهَا عَلَى رَأْسِهَا وَ اشْتَمَلَتْ بِجِلْبَابِهَا وَ أَقْبَلَتْ فِي لُمَةٍ مِنْ حَفَدَتِهَا وَ نِسَاءِ قَوْمِهَا تَطَأُ يُولَهَا، مقنعه خود را بر روی سر انداختند و سرتاسر بدن خود را با چادرشان پوشاندند و همراه با جمعی زنان قبیله خود راه افتادند در حالی که دنباله دامن شان روی زمین کشیده می شد.
و همچنین احادیث و نمونه های تاریخی بسیار دیگر که به راحتی در فضای اینترنت قابل جستجو هست.
در انتها پیشنهاد میکنیم برای اثر گزاری بهتر این بحث را حضوری و در فضای صمیمی مطرح کنید و حتما قبل از انتقاد به ویطگی های مثبت ا.ن شخص اشاره کنید چرا که فضای چت توان انتقال احساس مثل درک متقابل و همدلی را ندارد.

موفقیت و سربلندی شما آرزوی قلبی ماست.