چند سوال اعتقادی

ز. داشتن آرزوی طولانی و دراز در آیات و روایات گوناگون نهی شده است، یعنی آرزوهایی که متناسب با میزان توانایی و استعداد و در محدوده قدرت ما و حتی عمر کوتاه ما نمی باشد، چیزی که نکوهش شده «طول امل» یعنی آرزوهای غیر معقول و غیرمنطقی و دور از دسترس است که معمولا جز غم و غصه و حسرت و غلطیدن به ورطه گمراهی و دور شدن از حدود شرع و چارچوب دین ثمری ندارد.
و بر اورده شدن دعا و حاجت انواع گوناگونی دارد یک نوع از ان نیز جبران در اخرت می باشد که خداوند بر حسب دعای شخص برای او جبران می کند البته چنان که گفته شد ارزوهای معقول و شدنی نه امر محال و یا ناپسند.

ح. حقّ النّاس شامل تمام حقوقی می‌شود که انسان‌ها بر یکدیگر دارند و به دو قسم مالی و آبرویی تقسیم می‌شود. حقّ النّاس مالی به معنای از بین بردن اموال مردم، تصرّف عدوانی در اموال ایشان، غصب و امثال آن است. حقّ النّاس آبرویی نیز نظیر غیبت، تهمت، شایعه پراکنی و نقل قول بی‌اساس است که موجب آبروریزی دیگران می‌شود. و بر حسب روایات و اخباری که در خواب و رویا از اموات رسیده مشمولیت عذاب به خاطر حق الناس محدود به زمان خاصی نیست و چون عذاب تبلور و تجسم اعمال دنیوی شخص است همواره در کنار انسان هستند و در چهره برزخی انسان موثر هستند .

د. چنین نیست که بعضی‏‎ ‎‏پنداشته اند که بعد از مرگ روح را از جسم و بدن دنیوی خارج‏‎ ‎‏می کنند و به جسم و قالب مثالی دیگری که آنجا گذاشته شده‏‎ ‎‏داخل می کنند. نه، فی الواقع در تمام عوالم یک جسم و یک‏‎ ‎‏حقیقت و یک شخصیّت مطرح است، منتها وقتی که سیر کمالی‏‎ ‎‏طبیعی اش تمام شد و وقتی که تمام قوای طبیعی اش، کاملاً به قوای‏‎ ‎‏برزخی تبدیل شد، و جسم طبیعی به جسم برزخی تبدّل یافت،‏‎ ‎‏مستقل می گردد، کأنّه پوست می اندازد و از غلاف قبلی بیرون‏‎ ‎‏می آید، بدون آن که دیگر لازم باشد که آن پوسته و غلاف قبلی‏‎ ‎‏بدنش باشد، و لازم باشد که اعتنایی به این پوسته داشته باشد.

می توان گفت که در جهان دیگر نیز انسان ها به دو جنس مذکر و مونث تقسیم می شوند و مرد بودن و زن بودن در جهان دیگر نیز وجود خواهد داشت .

با توجه به مطالب فوق جنسیت به خاطر ساختارهای اجتماعی یا مسائل قومی و اموری شبیه آن نیست بلکه جنسیت در پی جسم بودن حاصل می شود و جسم بودن نیز در جهان دیگر به صورت جسم مثالی وجود دارد . با توجه به تمام این مقدمات جسنیت در جهان دیگر نیز موجود خواهد بود.

با عرض سلام و خسته نباشید

الف. روح انسان بعد از ورود به عالم برزخ به مقتضاي افكار و عقايدي كه دارد در شرايط خاص و در مسير مخصوصي قرار مي گيرد و بعد از تعيين شرايط و وضع و مسير مشخص و بعد از روشن شدن عالم خاص هر انسان، اوصاف و اخلاق و اعمال هم به اندازه اي كه نظام برزخي ايجاب مي كند نقش خود را خواهند داشت.
ارواح اموات (مومن و كافر) به حسب نقل روايات، در عالم برزخ يكديگر را ملاقات مي كنند و با هم گفت و شنود دارند (البته هر يك از مؤمنين و كفار در مكاني مخصوص به خود). هر گاه مثلاً مؤمني از دنيا مي رود همه آنهايي كه با اين مؤمن دوستي، خويشاوندي و يا هر علاقه ديگري داشته اند او را ملاقات مي كنند و از او, احوال آنهايي را كه هنوز در دنيا هستند مي پرسند.
امام صادق ـ عليه السلام ـ در ضمن حديثي مي فرمايند: ارواح شبيه جسدها هستند در بهشت (بهشت برزخي) از ميوه هاي درختها استفاده مي كنند، همديگر را مي شناسند و از همديگر پرسش و پاسخ دارند. وقتي يكي از افراد دنيا بميرد، روحش به عالم برزخ مي رود و ارواح ديگر به ملاقات او مي آيند.
و وقتی کسی تازه از دنیا رفت و به ان ها ملحق می شود از او در مورد مردم دنیا می پرسند و اگر در بین ان ها کسی بود که ان ها از او سوال کردند ولی قبل از این شخص از دنیا رفته بود معلوم می شود که مومن نبوده و به جای دیگری منتقل شده است.