سلام.
سه ماهه از همسرم جدا شدم
یک پسر چهارسال و نیمه دارم.
پسرم با خودمه.از اول برای ملاقات فرزند سختگیری نکردم و هروقت پدرش می خواست میومد دنبالش.
یک هفته پیش متوجه شدم وقتی بچه رو میبره تحت فشار قرارش میده که ازش حرف بکشه.مثلا اینکه مامان با کی میره بیرون،کی اونجا میاد، مامان با کی حرف میزنه، چی میگه و ...از اینجور چیزا.
تا اینجا بازم مشکلی نبود هرچند به تربیت پسرم لطمه میخورد ولی مشکل اساسی اونجا بود که پسرم یه چیزایی گفته بود که اصلا اتفاق نیفتاده بود.
مثلا به باباش گفته بود مامان جلوی آقا مسعود (شوهرخواهرم) لباس تنش نبوده.
حتی خودش اومد بهم گفت مامان من یه دروغی به بابا گفتم...
منم دیگه اجازه ندادم پسرمو ببره.گفتم باید برن قانونی اقدام کنن و همون هفته ای یه بار که دادگاه تعیین کرد همو ببینن.
این مساله(همین حرفی که پسرم زده بود)باعث کلی جنجال و آبروریزی شد برام.
واقعا نمیدونم با این خیال پردازی پسرم چیکار کنم.البته پسرم اینو کاملا میدونه که باباش شدیدا بد دل و بدبین و شکاک هستش.
واقعا نمیدونم چرا این حرفو زده.
این حرف پسرم باعث شد تایید محکمی بشه برای همه ی شکهایی که شوهرم به من داشت و همیشه توهم خیانت داشت.
ازتون میخوام راهنماییم کنین هم چه رفتاری با پسرم داشته باشم که دیگه این دروغ هارو تکرار نکنه و همچنین افکار پدرش روش تاثیر نزاره فردا نشه یکی مثل باباش.
ممنون
----------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
با سلام خدمت شما کاربر گرامی، ممنونم از اینکه به مجموعهی ما اعتماد کردید. متاسفم بهخاطر جدایی از شوهرتان، مسئولیت شما بیشتر شده است و شرایط سختی در پیش دارید، نگران هستید. این احساس شما را درک میکنم. جای نگرانی نیست. دروغگویی کودکان تا سن ۶ سالگی طبیعی است و علت آن، تخیل قوی است چرا که او نمیتواند بین بیداری و رؤیا و حقیقت و مجاز فرق بگذارد.
ابتدا علت اصلی دروغگویی فرزند دلبندتان باید ریشهیابی شود.
۱- گاهی اوقات بهخاطر اینکه تنبیه نشود دروغ میگوید ( پدرش او را تحت فشار قرار داده است).
۲- گاهی در خیال خود، میخواهد بداند اگر چنین بگوید چه اتفاقی میافتد.
۳- ممکن است برای جلب توجه باشد. در مقابل دروغ هایش، حساسیت نشان ندهید و او را در موقعیتهای مناسب نهی کنید.
به توصیههای زیر توجه بفرمائید:
أ. از واکنش شدید جدا خودداری کنید و با آرامش کامل با او صحبت کنید. به او نشان دهید که دروغ، کار درستی نیست و به او بگویید از دروغ گفتن او ناراحت میشوید. و در قالب داستان و فیلم به او نشان دهید دروغ، کار درستی نیست مثلاً از طریق داستان و یا فیلم پینوکیو او را از عواقب دروغ آگاه کنید.
ب. شرایط دروغ را برای او فراهم نکنید. اگر با ملاقات پدر و تحت فشار قرار دادن او، سبب شده فرزندتان دروغ بگوید حتماً به پدرش تذکر دهید و عواقب این کار، را به او گوشزد کنید در غیر اینصورت ملاقات را کم کنید.
ج. از القاب دروغگو به فرزندتان بپرهیزید.
د. درصورت تکرار زیاد و یا غیر طبیعی بودن رفتار فرزندتان به یک روانشناس متخصص کودک مراجعه کنید.
موفق باشید.
در حال پاسخگویی