پسری ۱۲ ساله دارم کلاس هفتم
خیلی لجباز و درس نخون هست یعنی فقط باید خودم کتاب دست بگیرم و بزور وادراش کنم باهاش درس بخونم دیگه حسابی خسته شدم
اخلاقش هم حوب نیست همش لج میکنه و خواهر کوچیکش رو خیلی اذیت میکنه ، شب ادراری هم داره تو این سن و قرص های تولترودین و اکسی بوسین رو دکتر مجاری براش نوشتن داره مصرف میکنه شبی نصفی
الان چند روزه باهاش قهر کردم که شاید بخودش بیاد و حداقل درس بخونه که متاسفانه هیچ اهمیتی نمیده
چکار کنم اخلاقش خوب بشه
-------------------------------------
کاربران محترم ميتوانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين ميتوانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران ميتوانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگهدارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
با سلام به شما کاربر محترم
عدم تمایل و عدم همراهی فرزندتان در درس و تحصیل، می تواند بخشی از آن مربوط به فضای مجازی باشد که امسال به خاطر شرایط خاص کشور، فضای آموزشی به فضای مجازی کشیده شد و بالطبع این تغییر فضای آموزشی در انگیزه و جدیت و پشتکار دانش اموزان در امر تحصیل هم تاثیرگذار است! طبیعتا فرزند شما هم خارج از این فضا نیست. بنابراین بخشی از آن طبیعی است، ولی چگونه میتوان انگیزه و جدیتش نسبت به تحصیل بیشتر شود؟
شما می توانید از طریق تشویق و تقویت، تمایلش را به درس بیشتر کنید یا حداقل اون رو با خودتون در درس همراه کنید؛ به عبارتی شما از طریق تشویق مثل اینکه بهش بگید که اگر درسش را بخواند غذای یا خوراکی مورد علاقه اش را تهیه می کنید، انگیزه اش رو برای همراهی شما بیشتر می کنید. یا اینکه یه نفر از همسن و سالانش رو در امر تحصیل با او همراهی کنید و ازش بخواهید با همدیگر درس بخوانند. این کار باعث می شود حس رقابت فرزندتون تحریک شود. چون بچه ها بیشتر تحت تاثیر همسن و سالان خودشون قرار می گیرند. اگر از میان همسن و سالانش کسی رو می شناسید که به درس علاقه دارد، بهانه ای جور کنید تا با فرزندتون رابطه داشته باشد.
درباره قهر شما با فرزندتون هم باید بگویم که قهر شما شاید فایده ای نداشته باشد. بهتر است اولویت شما در ایجاد رفتار مناسب در فرزندتان تقویت و تشویق باشد. در اولویت بعدی از محرومیت استفاده کنید؛ یعنی ایشون رو از چیزهای موردعلاقهاش محروم کنید. این محرومیت می تواند منجر به رفتار موردانتظار فرزندتان شود.
البته استفاده از محرومیت، شاید علاقه و تمایل رو نسبت به درس و تحصیل فرزندتان ایجاد نکند ولی رفتار مورد انتظار از فرزندتان رو بوجود می آورد، ولی آنچه می تواند باعث ایجاد علاقه و تمایل فرزندتان به درس و تحصیل شود، تحریک حس رقابت او از طریق همسالانش و تقویت و تشویق او در درس و تحصیل.
نکته بعدی؛ از آنجایی که فرزندتان در آستانه ورود به دوره نوجوانی و حس استقلال هم طلبی در او نمایان گشته، تذکر و نصیحتهای پی در پی شما، به صورت غیرمستقیم این پیام را به او میدهد که هنوز بچه است و بزرگ نشده است. لذا این پیام، او را به لج بازی میکشاند تا بتواند استقلال خود را حفظ کند. بنابراین سعی کنید تذکرات و نصیحتها را به حداقل برسانید و حساسیت چندانی از خود بروز ندهید. بلکه اجازه دهید خودش به درس و تحصیل بیندیشد و مسئولیت پذیری از درون ایجاد شود.
البته چه بسا عدم رغبت فرزندتان به درس و تحصیل، منشأ پزشکی داشته باشد؛ مانند کارکرد نادرست کبد یا اختلالات هورمونی که نیازمند یک چکاپ کلی است.
همچنین استفاده مداوم از اغذیه و خوراکیهای با طبع سرد و همچنین مصرف زیاد شیرینی باتوجه به هضم سنگین گلوکز، بدن فرزند شما را سست و بی حال میکند. بنابراین کم کردن شیرینی و استفاده از خوراکیهای با طبع گرم، برای فرزندتان لازم است.
اشاره به شب ادراری آقاپسرتون کردید، آیا در این زمینه به روانشناس هم مراجعه کردید؟ احتمال اینکه این مسئله ریشه روانشناختی داشته باشد وجود دارد؛ مضاف براینکه شب ادراری در کنار سایر رفتارهای پرخاشگرانه اش می تواند نشان از اضطراب درونی باشد. لذا در این زمینه مراجعه به روانشناس می تواند کمک کند تا ریشه مشکل برطرف شود.
جهت مطالعه مطلب مشابه می توانید به لینک ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/66720
موفق باشید.