چ جور دوستی زندگی اینده را خراب میکند؟

دوستي بد نيست ولي كلا تو ايران والبته بيشتر توي شهرستانا با عقايد مذهبي و سنتي بيشتر باعث بدبختي ميشه مخصوصا واسه دخترا جامعه ما ديد درست و منطقي نسبت به روابط اجتماعي وانساني نداره ما بين برزخ سنت و مدرنيته گير كرديم متاسفانه..

کلا هرجور دوستی قبل از ازدواج یجوری لطمه میزنه به زندگی شما یه درصد احتمال بده که این دوستی به ازدواج ختم نشه اونوقت چجوری میخوای خاطراتش رو از ذهنت پاک کنی؟ اگه با کس دیگه ای ازدواج کردی حس عذاب وجدان واینکه به همسرت بگی یا نگی میاد سراغت .اگه هم به ازدواج ختم بشه وقتی قبلش همه احساساتتو خرج کردی الان که باید به هم علاقه نشون بدین دیگه حرفی برای گفتن ندارید چون همه چیز رو قبلش گفتین و همچنین امکان بدبینی وجود داره که دونفر به هم بدبین میشن که ممکنه قبل از من هم با کسی دوست بوده باشه و...

اون اس ام اس دادن هم هیچ شناختی نمیاره فقط توش حرفای عاشقانه رد وبدل میشه مطمین باشین شناخت فقط با رفت وآمد و ارتباط خانواده ها به وجود میاد ...

سلام من خودم مخالف دوستی هستم از هر نظرش چون معمولا احساسات دو نفر بالاست و براساس عقل تصمیم نمیگیرن و به احتمال زیاد خانواده ها هم نمیدونن که این باعث مشکلات زیادی میشه و اگر به ازدواج ختم نشه دو طرف احساس سرخوردگی میکنن . اگر آشنایی صورت میگیره باید بانظارت خانواده ها باشه. چون اگر واقعا دو نفر شرایطشون بهم بخوره خانواده ها کمک خواهند کرد.

سلام بحث خوب وجالبی کردید 

اینجا دو تا بحث هست یکی حرف از دین و یکی تجربه و کاربرد دین در زندگی ....

از لحاظ شرعی و دینی که دین هم همون چیزی رو میخواد که به نفع ماست اینه که دوستی و رابطه ای با نامحرم نباشه ...

میگن حتی اگه مجبور شدی سعی کن با نامحرم حرف نزنی ......نمیگه دوستی یا رابطه نداشته باشید ...میگه حتی حرف نزنید .......

اما بحث دیگری هست .....که اول میام گزینه های شما رو بررسی میکنم بعد میگم

گزینه اولتون که مشخصه که به طور کامل اشتباهه ......چون اگه میخواید به طور کامل با هم باشید پس چرا با هم ازدواج نمیکنید ؟؟؟ معلوم میشه که یه مشکلی این وسط هست که دختر و پسر با هم ازدواج نمیکنن ......اگه دلیل این باشه که شناخت حاصل بشه که خب چرا از طریق خانواده ها اقدام نمیشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ تا کی قراره که همینطوری ادامه بدن که شناخت حاصل بشه ؟؟؟ این وسط اگه وابستگی ایجاد بشه چی کار کنیم ؟؟؟؟ تازه مم گفتم اگه وابستگی ایجاد بشه که در 90 درصد موارد وابستگی هم ایجاد میشه .......حالا اگه شما وابسته بشید و بعد ببینید با طرف مقابلتون کنار بکشه چی کار میشه کرد ؟؟؟؟؟ حالا این وسط اگه طرف مقابل بهتون خیانتی کنه ...شما رو گول بزنه و با احساساتتون بازی کنه که مجبور به روابط خاصی بشید چی کار میخواید بکنید ؟؟؟؟ این وسط عقل که حکم نمیکنه که بخواید بگید خیلی منطقی میگم نه !!! 

حالا مورد دوم رو میگم که یه تفاوت های کوچکی با مورد اول داره ...

شناختی که از اس ام اس حاصل میشه چه شناختی هست ؟؟؟؟ این شناخت رو نمیشه از راه های دیگه ای کسب کرد ؟؟؟ این شناخت رو نمیشه با در جریان قرار گرفتن خانواده ها و خواستگاری و چند جلسه صحبت بهش رسید ؟؟؟؟ اگه در حد اس ام اس باشه خب به راحتی میشه اونو با چند جلسه حضوری فهمید ...و اگه هم میخواید بیشتر از اس ام اس در ارتباط باشید که میشه مورد اول و مشکلاتی که ایجاد میکنه .....حالا من مشکلاتی که میتونه در همون اس ام اس هم پیدا بشه نگفتم ....یعنی همون حرفهایی که میتونه احساسی بشه ....و وابستگی ایجاد بشه ....چون بالاخره دو تا ادم نامحرم هستید ....و این وسط هر لحظه امکان اشتباه از طرف شما یا ایشون هست .......

حالا اگه حرفا احساسی بشه شما وابسته میشید ....یعنی باز به همون اس ام اس هم وابسته میشید ....و اگه بنا به دلایلی این رابطه به هم بخوره شما می مونی و درد فراموشی .......

مورد سوم هم که به نظرم خیلی چیز جالبی نیست و یه خورده مبهم هست ....اما به نظرم اون هم نمیتونه خوب باشه ....چون هدف از این کار چیه ؟؟؟ مگه نمیخواید اشنا بشید ؟؟ مگه نمیخواید بفهمید که به درد هم میخورید یا نه ...؟؟؟ خب چرا از راهش اقدام نشه ؟؟؟ چرا نیان خواستگاری و با هم قشنگ حرفاتون رو نزنید ؟؟؟؟ چرا باید فکرتون درگیر ایشون بمونه و هر سال منتظر صحبت باهاش باشید ؟؟؟ عقل میگه با هم قشنگ حرفاتون رو بزنید و تکلیف خودتو رو روشن کنید....

اما در مورد سوالی که پرسیدید میتونم بگم که هیچ حرفی قطعی نیست...دوستی هایی بوده که به زندگی های خوبی منجر شده و دوستی هایی بوده که به طلاق انجامیده ....و بیشتر دوستی ها هم به طلاق می انجامد چون مسیر اشتباه هست ....حالا شاید شما از مسیر اشتباه به اون چیزی که خواستید برسید اما انقدر ریسکش بالاست که به نظرم منطقی میگه این کار رو نکنید بهتره ......

چون تو دوستی ها غالبا اون چیزی که باید رو نمیشه فهمید .....شما میخوای بفهمی که مرد زندگی هست یا نه ....؟؟؟

تو دوستی شما میفهمی که دوست خوبی هست نه اینکه بفهمی مرد زندگی هست یا نه ....

چون شما وقتی رابطه دوستی برای شناخت میذارید با هم دوست میشید ....وقتی با هم دوست هستید که نمیشه بفهمی همسر خوبی هست یا نه ...چون الان با هم یه همچین رابطه ای رو حکم فرما کردید .....ولی وقتی از راهش اقدام بشه ...مثلا با خانواده برید خواستگاری ....رابطه ای بینتون حکم فرما نیست .... خیلی منطقی میتونید تو ذهنتون ایشون رو به عنوان همسر بهش فکر کنید ....ببینید معیار های همسر رو داره یا نه ....و چون هیچ وابستگی وجود نداره منطقی میتونید تصمیم بگیرید .....اما وقتی به بودن باهاش عادت کنید سخت میشه که منطقی تصمیم بگیرید چون ناخوداگاه احساساتتون هم درگیر میشه ....

تو روابط در حد اس ام اس هم همین بحث هست .....چون احساسات ناخوداگاه درگیر میشه ....و اونجور که باید نمیتونید منطقی تصمیم بگیرید .....

یاحق....

السلام علیک یا فاطمه الزهرا .....

اینقدر در مورد این موضوع در سایت های مختلف بحث کردم که دیگه اصلا حال دوباره نویسیش نیست!!!
ایشالا همه خوشبخت بشن چه اونایی که با دوستی ازدواج میکنن چه اونایی که کاملا شرعی ازدواج میکنن
:|