سلام من یه سوال مشاوره دارم.من یه دختر زیر سی سال هستم.چندسال پیش به خاطر نامردی یه نفر من بکارتم از دست دادم .چندسال هست که به شدت نیاز جنسی به ازدواج دارم.خانواده وقتی شرایطم را فهمیدند به خاطر سرزنش وکم کاری خودشون منا فقط سرزنش کردند من الان به هیچ وجه شرایط ازدواج ندارم خواستگاری نمیاد به هر کس میگم دختر نیستم سریع جا میزنه.خانواده هم به شدت مخالف ازدواج من هستند.من موندم این وسط نه پسر مجرد منا میخواد نه خانواده رضایت به ازدواج میدند.چندبار خواستم خودکشی کنم ونکردم .منم که الان هیچ راهی جلو پام ندارم با چندتا مردمتاهل( که عقد دایم من برای چند همسری میخواستند وخانواده رضایت ندادن)صیغه مخفیانه کردم رفتم خونشون تلفنی صیغه کردم اینجوری دارم خودمو مشغول میکنم چون یه لحظه هم نمیتونم مجرد بمونم وگرنه به گناه می افتم.خانواده به هیچ صراط مستقیم هدایت نمیشند به نظرتون کارم درسته ؟؟من چیکار کنم خب؟؟
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
باسلام خدمت شما کاربر گرامی
شرایطی که شما دارید هر لحظه و ساعتش سخت و طاقت فرسا هست و این نشون دهنده ی مقاومت شما برای پیدا کردن راه حل مناسب بوده وگرنه افراد زیادی هستند که متاسفانه برای آسان کردن این شرایط راه های دیگه ای انتخاب میکنند. از این درایت و تصمیمتون خوشحالیم.
بسیار زیادن کسانی که در یک فصلی از زندگیشون اشتباهاتی را انجام داده و متاسفانه خسارت های زیادی را هم به جان خریدند. اینکه چه اتفاقی افتاد و بزنگاه این اشتباه بزرگ کجا بود را کنار گذاشته و به این فکر کنید که آیا هر کسی که اشتباهی مرتکب شد نباید جبران کنه؟
به نظرتون اشتباه را با اشتباهات مکرر دیگه باید ندیده گرفت و برای آرام شدن های لحظه ای و موقت، مدام اشتباه کرد؟
بله درسته همین الان با موقت بودن هاتون با افراد دچار خسارت های بیشتر و بزرگتری از ضرر اولیه خواهید شد و در قدم اول باید از این رویه و سبک خارج بشید.
دو مطلب اولیه در قالب دو سوال خدمتتون تقدیم می کنم و پس از پاسخگویی و توضیحاتتون برای جلسات آینده راهکارهای دیگه ای انتقال خواهم داد.
اول اینکه جریان بکارتتون را در جلسات خواستگاری در چه مرحله ای می گید؟ همون ابتدا میگید یا بعد از چند جلسه؟
همون افرادی که باهاشون موقت هستید را چرا برای ازدواج دائم تشویق نمی کنید؟ بله درسته، کوتاه اومدن از ملاک ها و معیارهای اولیه به خاطر این آسیب یکی از راهکارهای پیشنهادی هست. با افرادی که این مساله براشون مهم نیست و یا درک درستی از این آسیب ها دارند به شما کمک می کنه.
افرادی که با سن بالاتر و یا تجربه ی یک ازدواج دیگه دارند و یا مردانی که به هر علت دنبال ازدواج بعدی هستند، به هر حال شما نیاز به یک آرامش دارید و حتی ارضای نیاز جنسی که با استرس و نگرانی همراه باشه ضررش بیش از کنترلش هست.
صحبت کردن باخانواده و همراه کردن اونها یکی دیگه از کارهایی هست که باید انجام بدید. در این زمینه طی یک جلسه ای جداگانه به صحبت خواهیم نشست.
لذا ابتدا شما نیاز هست تا از سبک و سیاق ازدواج موقت بیرون آمده و به فکر ازدواج دائم باشید. و همانطور که خدمتتون عرض شد با کمی مهارت همون افراد که پیشنهاد موقت میدن را به سمت دائم ببرید.
ناگفته نمونه بعد از انجام راهکارهای پیشنهادی و تلاش های شما گزینه ی موقت را خواهید داشت. پس از گزینه ی آخر برای ابتدای راه استفاده نکنید و بذارید به جای خودش باشه تا به زمان مناسب درموردش صحبت خواهیم کرد.
پایان جلسه اول
موفق باشید
سلام مجدد اون بنده خداهایی که عقد موقتشون شدم دائم منا میخوان ولی چون زن دارند ومتاهل هستند خانواده رضایت به ازدواج با این آقایون را نمیدن. خانواده میخوان یه پسر مجرد همه چیز تموم بیاد که منا بهش بدن که نمیاد اگه هم بیاد دختر نبودن منا بفهمه جا میزنه.بعدشم حالا که خانواده ام رضایت به ازدواج با آقایون متاهل را نمیدن چند بار خواستم از خونه فرار کنم وبرم بدون اجازه خانواده با آقایون متاهلبه جای موقت عقد دایم کنم که بازم ترسیدم وفرار نکردم.به چی قسم بخورم که خانواده من رضایت نمیدن؟؟به چی قسم بخورم که دیگه نمیتونم تحمل کنم وهمش دارم زجر میکشم وهیچ کس درک نمیکنه من اگه صیغه نکنم به گناه جنسی می افتم
باسلام مجدد خدمت شما همراه گرامی
بزرگترین انگیره ای که باعث میشه ما با قدرت در کنارتون تا حل این مشکل باشیم، مقید بودن شما به مسئل دیتی، اخلاقی و معنوی هست. اینکه دوست ندارید گناه کنید وظیفه ی ما را سنگین کرده و امیدواریم با توکل به خدا و توسل به اهل بیت علیهم السلام و اراده ی خودتون این مشکل به زودی کمرنگ و ریشه کن بشه.
ما به شرائط شما آگاه هستیم و نیازها را هم درک می کنیم و یکی از دلایلی که خدمت شما عرض شد به سمت ازدواج دائم برید همین بود که همیشه و در هر زمانی بتونید به نیازتون پاسخ بدید. می دونید که موقت ممکنه زمان هایی که نیازتون باشه، امکان و شرائطش وجود نداشته باشه . به هر حال شرایط حساس و خاص به خودش را داره.
نکته ای که وجود داره و میشه به عنوان یک فرصت ازش نام برد، اطلاع خانواده از مشکلتون هست پس باید منطقی باشند و این مساله را بپذیرند که در فرهنگ و فکر بقیه نداشتن بکارت یه عیب و نقص محسوب میشه.
از این هم که بگذریم استفاده ی شما از تکنیک "سوزن کوه کن" استفاده کنید. یعنی به مرور زمان اون حساسیت، ملاک، معیارهاشون را کاهش بدید.
اگر شما پیوسته از خواسته های خودتون و رضایتتون درمورد ازدواج با افراد مورد نظر، صحبت کنید، اطرافیان هم در ذهنشون پرورشش میدن و روز به روز به کوتاه اومدنشون کمک می کنه.
مهم اینه شما روی خواسته ای که درست باشه بتونید پافشاری کرده و محترمانه مقاومت کنید.
پیشنهاد اولیه ی ما در این زمینه: یکی از مواردی که حاضرند با شما ازدواج کنند را انتخاب کرده و در فرصت های مناسب ازش صحبت کنید. ایشون به خواستگاری شما بیاد و خودش را ثابت کنه.
کار کمی سخته ولی شدنی بوده و بهترین راهکار در قدم اول برای شما محسوب میشه. کافیه یک مورد به صورت قطعی خواهان زندگی و ازدواج دائم با شما باشه.
در این صورت یک پست مشترک بذارید تا کارها و اقداماتی که هر کدوم جداگونه باید انجام بدید را به صورت مرحله ای تقدیم کنیم.
حفظ آرامش و مسلط بودن به اوضاع و مدیریت های مربوطه اعم از ذهن و فکر و اطرافیان از مقدمات این مرحله هست که امیدواریم برای رهایی از شرایط سخت فعلی بتونید انجامش بدید.
موفق باشید.
سلام مجدد.خانواده من به هیچ وجه کوتاه نمیان.خانواده من میدونند که من دختر نیستم ولی نمیخوان قبول کنند به خاطر همین از ترس آبروشون میخوان من تا اخر عمر مجرد بمونم وبسوزم وبسازم.هیچ کس از خانواده ام مرا درک نمیکنه .
سلام مجدد خدمت شما همراه گرامی
بله درسته، تنها عاملی که باعث اذیت شدن شما شده و بیش از قبل ممکنه شما را تحت فشار قرار بده، درک نشدنه.
طبق شرایط فعلی افراد باید دیده و درک بشن. و این مطلبی هست که خانواده ی شما به آن باید توجه خاص داشته باشند. البته آن عزیزان هم دلایل خودشان را دارند و از سر دلسوزی به این مخالفت ها روی می آورند.
برای همین دو راهکار قبلی را مجدد با توضیح بیشتر پیشنهاد و برای جلسه ی بعد فقط گزارش اقداماتتون را یادداشت کنید.
ابتدا فرد مورد نظر که در جلسات قبل ازشون نام بردید را برای خواستگاری آماده کرده و شروع جلسات را به روشی که خدمتتون تقدیم میشه انجام بدید.
فقط با خانواده ی شما ارتباط گرفته و خواسته خودش را که ازدواج با شما هست را مطرح کنه. البته به خانواده بگید چنین پیشنهادی دارید و قراره با شما صحبت کنه.
بعد از مطرح کردن طبق واکنش خانواده شما و ایشون باید اقداماتی را انجام بدید. رضایت خودتون را نشون بدید. و در این کار مصر بوده و پافشاری کنید.
اعتصاب غذا و ناراحتی های روزانه را طبق فاکتور های جلسه ی قبل کاملا محترمانه جلو ببرید. این کار را طرف مقابلتونم باید انجام بده و به محض شنیدن جواب منفی، عقب نشینی نکنه.
برای این اصرارها و پافشاری ها یک تیم همراه نیاز دارید، که این افراد باید از اشخاصی که به خواسته و نظر شما نزدیک ترند، انتخاب بشن. مثلا با خواهرتون صحبت کنید و ایشون را باخودتون همراه کنید. طرف مقابلتونم همینطور باید افراد را تک تک همراه و تیم موافق را قوی تشکیل بده.
این جلسه را دقیقا و مو به مو بعد از چندبار خوندن، انجامش بدید. در حین اقدام اگه نظر و ابهام یااحیانا مشکلی پیش اومد حتما یادداشت بذارید تا راهکارها را با توجه به شرایط متفاوت تغییر بدیم.
موفق باشید
سلام.من نمیتونم همسردائم یه آقا متاهل بشم چون از واکنش اقوام واشنایان میترسم.متاسفانه نسبت به این موضوع درک وشعورهاشون پایینه ومطمانا مسخره میکنند نیش وکنایه میزنند تحقیر میکنند.من نه با پسر مجرد میتونم ازدواج کنم به خاطر دختر نبودنم.نه با مرد متاهل به خاطر نارضایتی خانواده وواکنش بد اقوام وآشنایان.1برای همین ترجیح میدم موقت کنم چون مخفیانه ست وکسی نیست که تحقیر وسرزنش کنه. 2یا این که فرار کنم وبرم با اجازه خودم همسر یه آقا متاهل بشم واز خانواده موقتا قطع ارتباط کنم تا آب از آسیاب بیفته وخانواده کوتاه بیان ومن وشوهرم را بپذیرند.3یا هم تا اخر عمر مجرد بمونم وبسازم وبسوزم.با توجه به شرایط خانواده من این سه راه را دارم.
سلام و احترام خدمت شما
از پی گیری هاتون تشکر می کنم.
بسیار دقیق راه حل های موجود را برای خودتون ترسیم کردید. اما با توجه به همین یادداشت خودتون چند نکته را تقدیم کنم:
اول اینکه شما فقط حدس می زنید که اطرافیان ممکنه مسخره کنند و اینکه می گید مطمین هستید از روی پیش فرض های خودتون هست. چون بسیار دیدیم وقتی یک مساله ای مطرح میشه و فردی مسخره می کنه افراد دیگه بابت این کارش سرزنشش می کنند. پس حتی اگه اینچنین باشه، هستن افراد عاقل و باشعوری که دفاع کنند.
ضمن اینکه ما نباید کارهای درست و منفعت دار خودمون را به خاطر خوش اومدن و نیومدن بقیه تعطیل کرده و خسارت ها را به جان بخریم. هیچکدوم از اون افراد نمی تونند آرامشی که شما دنبالش هستی را براتون تضمین کنند، در نتیجه وقتی از حال و شرایط شما بی خبرند، شما نیز درصد اثر رفتار بقیه را در تصمیم گیری هاتون کم کنید.
شاید بگید اصلا نمیشه، بله درسته ممکنه نتونید این کارا بکنید اما بذارید یه سوال داشته باشم از شما:
مطمئنید که در ازدواج موقت همیشه مخفیانه بودنش تضمینیه؟ درصد کمی احتمال بدید که به هر دلیلی همون افراد متوجه بشن که شما صیغه می شید، به این صورت برای شما رفتارهاشون ناراحت کننده تره یا وقتی متوجه بشن شما ازدواج کردید؟
با فرار کردنتون این رفتارها پیش نمیاد؟ شما ذهنتون به بحث فرار کردن و نابود کردن خانواده و آبروشون می رسه ولی حاضر نیستید کمی مقاومت کنید اون عزیزان را همراه خودتون کنید؟ درسته شما اونقده عقل و منطق دارید که این کار را نکنید ولی در همین حد که به عنوان یه راه حل هم بهش فکر می کنید اصلا درست نیست.
سوختن و ساختن جز عذاب و فشار برای شما دست آورد دیگه ای نداره. پس به جای اینکه به فکر اینهمه راه حل سخت و در مواردی ناشدنی باشید، بهتره به سمت همراه کردن خانواده باشید.
جلسه ی قبل بسیار به شما کمک می کنه و درخواست داریم قبل از هر اقدام دیگه ای به اون عمل کرده و در اولین فرصت طرف مقابلتون را وارد جریان خواستگاری کنید.
ما به شما قول می دیم که هیچ اتفاق ناخوشایندی رخ نده و در مدت کوتاهی بتونید از این مشکل رها بشید. خارج از این اگه باشه هیچ تضمینی برای آرام شدن و به دردسر نیافتادن شما وجود نداره.
در صورت برخورد با اولین پیشنهاد و یا اگر پیشنهاد ازدواج دارید، ایشون را وارد این مشاوره کنید تا کار بهتر پیش بره.
موفق باشید